هماهنگی ملی برای حمایت از ۲۵ هزار کودک بازمانده از تحصیل شکل نگرفت

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در شرایطی که مطابق وعده مسئولان قرار بود تا پایان سال 94، بیسوادی در گروه سنی 10 تا 49 سال به صفر برسد اما شرایط فعلی از وضعیت دیگری حکایت دارد. طبق گفته‌های علی باقرزاده رئیس سازمان نهضت سوادآموزی تعداد بی‌سوادان در گروه سنی 10 تا 49 سال حدود یک میلیون و 138 هزار نفر است که کمتر از سه درصد جمعیت این گروه سنی هستند.

طبق گزارش توسعه انسانی سال 2014 که در آن به طور صریح به آمار بی‌سوادی کشورها اشاره شده است درصد افرادی که تحصیلات متوسطه و بالاتر دارند در ایران 65.1 درصد است  و براین اساس رتبه خوبی را در بین کشورها نداریم. کانادا، اتریش، فنلاند و کشورهای اروپای شرقی به نرخ 100 درصد در این رابطه دست یافته‌اند.

بدیهی‌ترین سوالی که در چنین وضعیتی به ذهن می‌رسد این است که دلیل عدم موفقیت برنامه‌های سوادآموزی و حذف بیسوادی در گروه سنی 10 تا 49 سال چیست؟

مسئولان نهضت سوادآموزی این سوال را اینگونه پاسخ می‌دهند:‌ بی انگیزگی و نداشتن تمایل در میان بی سوادان نسبت به یادگیری، وجود کودکان بازمانده از تحصیل، نبود کتاب‌های آموزشی مناسب برای کم سوادان در راستای پایدار ساختن یادگیری، شناسایی نشدن و غفلت از کودکان 6 ساله آموزش ناپذیر مانند معلولان ذهنی و حرکتی، نداشتن اطلاعات کامل و دقیق از کودکان کار و حاشیه نشینان و تعصبات قومی که مانع از تحصیل دختران در برخی از مناطق کشور می‌شود.

اما اگر به شکل موشکافانه‌تری به ماجرای بیسوادی نگاه کنیم می‌توان ریشه‌های اصلی عدم موفقیت در حذف بیسوادی را در کودکان بازمانده از تحصیل جست‌وجو کرد، تا زمانی که کودکان واجب‌التعلیم به دلایل مختلف از جمله فقر اقتصادی از تحصیل باز می‌مانند نمی‌توان به آینده ریشه‌کنی بیسوادی دلخوش بود.

علی باقرزاده رئیس سازمان نهضت سوادآموزی سال گذشته در نشست خبری در پاسخ به این پرسش که این سازمان درخصوص انسداد مبادی بی‌سوادی در خصوص کودکان کار و خیابانی چه برنامه‌ای داشته است و آیا شیوه‌نامه حمایت 25درصدی از موسسات غیردولتی درخصوص حمایت از کودکان کار ابلاغ شده است یا خیر؟ گفت: قرار است از ابتدای سال 95، 25 هزار کودک در معرض آسیب تحت پوشش سازمان نهضت سوادآموزی قرار گیرند.

حال با گذشت یک سال از این ماجرا رئیس سازمان نهضت سوادآموزی درخصوص سرانجام این طرح به تسنیم گفت:‌ دسترسی ما به جامعه هدف کم است و نمی‌توانیم کودکان زیر 10 سال را تحت پوشش قرار دهیم چرا که این افراد در سن دانش‌آموزی قرار دارند.

وی افزود: قرار بود در همکاری سه جانبه این کودکان شناسایی شوند تا اگر دلیل بازماندگی از تحصیل آنها فقر اقتصادی باشد تحت حمایت مالی قرار بگیرند. اگر بخواهیم چند سال دیگر این کودکان را تحت پوشش قرار دهیم هزینه هنگفتی برای ما خواهد داشت و هم‌اکنون می توانیم با هزینه حداقلی آنها را به مدرسه وصل کنیم.

باقرزاده ادامه داد: متاسفانه همکاری که ما انتظار داشتیم از سوی وزارت کار صورت نگرفت البته بنده دستورالعمل مربوطه را در سازمان نهضت سواد آموزی تهیه کردم و قرار بود در سه استان خوزستان، خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان  به صورت آزمایشی با هدف‌گذاری 5 هزار نفر انجام شود چراکه در این استان‌ها نرخ کودکان بازمانده از تحصیل زیاد است اما هماهنگی ملی شکل نگرفت و ازاین جهت احساس خسران می‌کنیم.

رئیس سازمان نهضست سوادآموزی بیان کرد: معتقدم فردی را که می‌توان در حال حاضر با 100 تا 150 هزار تومان در ماه به مدرسه آورد چرا نباید این کار انجام شود اگر این کودکان از مدرسه دور بمانند در معرض انواع آسیب‌ها قرار می‌گیرند و آن وقت باید چندین برابر برای آنها هزینه کنیم.

وی با اشاره به اینکه در مستندسازی بخشنامه حمایت از  کودکان در معرض آسیب برای ابلاغ توافق حاصل نشد، افزود:‌ سازمان نهضت سواد آموزی طرحی را با عنوان حمایت از کودکان در معرض آسیب را تهیه کرده است و سه سال آن را اجرا می‌کند.

باقرزاده خاطر نشان کرد: افراد 10 تا 19 سال  کودکان در معرض آسیب هستند که سن کم دارند، اما تاثیر آنان در جامعه زیاد است اگر باسواد شوند یا بی سواد بماند در جامعه تاثیر گذار هستند.

رئیس سازمان نهضت سواد آموزی  تاکید کرد: اگر دولت یا  وزارت آموزش و پرورش سازوکاری تهیه کند که هیچ کودکی از تحصیل بازنماند دلیلی برای مداخله ما وجود ندارد. وقتی مداخله می‌کنیم که می بینیم کودکان را می توانیم با هزینه کم وارد چرخه آموزش کرد ضمن اینکه آنان بی سواد نمی‌شوند و می توانند مهارت‌های مختلف را نیز فرا بگیرند.

انتهای پیام