جنایت هولناک شنبه سیاه درفوعه وکفریا
روز شنبه یک انفجار در منطقه «الراشدین» در نزدیکى محل حضور و استقرار اتوبوس‌هاى حامل اهالى فوعه و کفریا واقع در غرب حلب به وقوع پیوست. منابع بیمارستانى اعلام کردند بر اثر این انفجار انتحارى، دستکم بیش از۱۰۰ تن شهید و بیش از ۵۰۰ نفر زخمى شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پس از حمله شیمیایى خان شیخون، (که به احتمال زیادتوسط تروریستهاى موردحمایت آمریکاوهمپیمانان اوصورت گرفت) مقامات و رسانه‌هاى غربى سنگ تمام گذاشتند و بدون انتظار براى مشخص شدن نتایج تحقیقات عامل این حملات، دولت سوریه را متهم کردند. روز شنبه اتوبوس‌هاى حامل ساکنان شهرک‌هاى شیعه‌نشین «فوعه» و «کفریا» توسط یک بمب‌گذار انتحارى مورد حمله قرار گرفتند. از 126 نفرى که در این حادثه زنده زنده سوختند، 80 نفر کودک بودند. میزان تلفات انسانى این جنایت هولناک و هم‌چنین تصاویر منتشرشده از آن در بسیارى از رسانه‌ها روز شنبه را به «شنبه سیاه» براى شیعیان فوعه و کفریا تبدیل کرد اما با سکوت مدعیان جهانى حقوق بشر در غرب مواجه شد.
* شنبه سیاه شیعیان
روز شنبه یک انفجار در منطقه «الراشدین» در نزدیکى محل حضور و استقرار اتوبوس‌هاى حامل اهالى فوعه و کفریا واقع در غرب حلب به وقوع پیوست. منابع بیمارستانى اعلام کردند بر اثر این انفجار انتحارى، دستکم بیش از100 تن شهید و بیش از 500 نفر زخمى شده‌اند. یکى از شاهدان عینى ماجرا مى‌گوید یک خودرو پس از آن‌که شروع به توزیع چیپس و خوراکى کرد و بعد از این‌که کودکان دور آن جمع شدند، منفجر شد. میزان تلفات انسانى این جنایت هولناک و هم‌چنین تصاویر منتشرشده از آن در بسیارى از رسانه‌هاى منطقه‌اى و بین‌المللى روز شنبه را به «شنبه سیاه» براى شیعیان مظلوم فوعه و کفریا تبدیل کرد. جنایت غیرانسانى تروریستهاى تکفیرى تحت الحمایه ایالات متحده آمریکا و غرب در «الراشدین» حلب درحالى صورت گرفت که اهالى فوعه و کفریا پس از سالها محاصره توسط تکفیریها، چشم انتظار ورود به منطقه‌اى امن براى ادامه زندگى خود بودند. شمار زیادى از قربانیان این جنایت ننگین را زنان و کودکان سورى تشکیل مى‌دهند؛ کسانى‌که گفته مى‌شود طى 48 ساعت پیش از شهادت، توسط تروریستهاى تکفیرى از خوردن و آشامیدن منع شده بودند. این اولین جنایت هولناک تکفیریها علیه غیرنظامیانِ‌دفاع در سوریه نیست و بدون‌شک آخرین آن هم نخواهد بود؛ وجه تمایز این جنایت با آنچه که پیشتر شاهد آن بودیم نحوه ارتکاب آن است؛ کودکانِ چشم انتظارِ آزادى را به سمت خودرویى که مدعى بودند حامل تغذیه است فراخواندند و پس از تجمع تعداد زیادى در اطراف خودرو، به یکباره انفجار مهیبى رخ داد تا قصه پُرغصه اهالى مظلوم فوعه و کفریا در نهایت به شهادت منتهى شود؛ پایان غم‌انگیز و دردناکى که قلب هر انسان آزاده در هرجاى دنیا را به درد می‌آورد.
* ضعف درمیدان نظامى، اقدام علیه کودکان ومردم عادى
گروه‌هاى تروریستى تکفیرى در طول قریب به هفت سال گذشته از ارتکاب هیچ جنایتى علیه غیرنظامیان سورى ازجمله زنان و کودکان این کشور، دریغ نکرده‌اند. تاکنون هزاران نفر از مردم سوریه قربانى انفجارهاى تروریستى این گروه‌ها شده‌اند. ارتکاب جنایتهاى هولناک علیه مردم بى‌گناه در سوریه بیش از هرچیزى حاکى از واهمه شدید تروریستهاى تکفیرى از تداوم رویارویى با نیروهاى مقاومت سوریه است. تکفیریها که امروز به‌خوبى به عجز خود از صف‌آرایى در مقابل نیروهاى مقاومت سورى پى برده و مى‌دانند که این صف‌آرایى در نهایت نتیجه‌اى جز نابودى کامل آن‌ها را به‌دنبال نخواهد داشت، نوک پیکان خود را به سمت غیرنظامیان نشان رفته‌اند تا بدین‌سان، به‌زعم خود علیه نیروهاى مقاومت عقده‌گشایى کرده باشند. آن‌ها تلاش مى‌کنند تا ضمن منحرف ساختن افکار عمومى منطقه و جهان از شکستهاى سنگین‌شان در برابر نیروهاى سورى و هم‌پیمانان خارجى آن در عرصه تحولات میدانى، براى ترمیم صفوف ازهم پاشیده خود زمان بخرند. تروریستهاى تکفیرى که امروز در عرصه تحولات میدانى در سوریه به‌شدت در جایگاه ضعف قرار داشته و موقعیت خود را در خطر مى‌بینند، جان غیرنظامیان و افراد بى‌دفاع و بى‌گناه را دستمایه تحقق اهداف میدانى خود قرار داده‌اند.
آن‌ها بسیار امیدوار هستند تا با ارتکاب جنایتهاى هولناک و قرون وسطایى علیه مردم سوریه، زمینه بازیابى قدرت از دست رفته خود را فراهم ساخته و بتوانند در جبهه‌هاى نبرد با نیروهاى مقاومت سورى و هم پیمانان آن، دست برتر را داشته باشند؛ رؤیایى که البته آن‌را با خود به گور خواهند برد. اگر برترى میدانى در سوریه در گرو ارتکاب چنین جنایتهایى بود، تا به امروز تکفیریها به‌دلیل اقدامات وحشیانه‌اى که انجام داده‌اند، بر وجب به وجب خاک سوریه سیطره داشتند.
البته نباید از این مسأله غافل شد که تروریستهاى تکفیرى موجودیت خود را از حامیان مالى تسلیحاتىشان ازجمله ایالات متحده آمریکا و کشورهاى غربى دریافت مى‌کنند. ایجاد هرج و مرج در سوریه، این کشور را به جولانگاه گروه هاى تکفیرى که حتى ذره‌اى بویى از انسانیت نبرده‌اند، تبدیل کرده است. کشتار بى‌رحمانه غیرنظامیان بى‌گناه در سوریه دردى از دردهاى مختلف تکفیریها در این کشور درمان نمى‌کند؛ اما همین کشتارها به امور روزمره‌شان تبدیل شده و آن‌ها هویت خود را با ارتکاب این‌دست جنایتها تعریف مى‌کنند.
* نقش دولت ترکیه درجنایات تروریستها
آنکارا درحالیکه مدعى رایزنى براى حل سیاسى بحران سوریه است، از نفوذ خود بر تکفیریها براى تضمین سلامتى اهالى فوعه و کفریا در جریان مبادله آن‌ها با عناصر تروریستى، استفاده نکرد. در این میان، زمانى که سخن از تکفیریها و اقدامات آن‌ها در سوریه به میان مى‌آید، بسیار سخت است که اشاره‌اى به ترکیه و حمایتهاى تمام قد آنکارا از آن‌ها نشود. دولت ترکیه در طول سالهاى گذشته با هدف به زیر کشیدن دولت قانونى و برآمده از آراء مردمى در سوریه، تلاش کرده است. حمایتهاى آنکارا از تکفیریها امروز دیگر بر هیچ‌کس پوشیده نیست.
بدون‌شک اگر آنکارا در این زمینه تحرکى از خود به نمایش مى‌گذاشت، امروز شاهد شهادت مظلومانه کودکان شهرک‌هاى شیعه‌نشین فوعه وکفریا نبودیم. بنابراین، آنکاراباردیگرثابت کردکه تنها درمقام دفاع ازتروریستهاى مستقردرسوریه ایفاى نقش مى‌کند.
* نسل‌کشى شیعیان
مسلمانان شیعه در سوریه تنها کسانى نیستند که نادیده گرفته مى‌شوند. در واقع هیچ‌کس بیش از مردم یمن نادیده گرفته نمى‌شوند. شیعیان یمن با بمب‌هاى ائتلاف به رهبرى عربستان هدف قرار مى‌گیرند. در این کشور میلیون‌ها نفر از فقر رنج مى‌برند، بیش از 10 هزار نفر کشته شده‌اند، و صدها هزار نفر در شرایط قحطى به‌سر مى‌برند. یک بحران انسانى در یمن وجود دارد، اما رسانه‌ها و نمایندگان مجلس آمریکا و یا ترامپ چندان توجهى به آن نمى‌کنند زیرا این کشور توسط عربستان سعودى به‌عنوان متحد آمریکا هدف قرار گرفته است.
براى نیجریه نیز که شیعیان اقلیت کمى از مسلمانان این کشور را تشکیل مى‌دهد، وضعیت مشابهى وجود دارد. سال گذشته، صدها نفر از شیعیان در شهر «زاریا» توسط سربازان زنده زنده سوزانده و سپس در گورهاى جمعى دفن شدند. «شیخ ابراهیم الزکزاکى» رهبر جنبش اسلامى نیجریه به طرز وحشیانه‌اى هدف شکنجه قرار گرفت و سال گذشته توسط دولت نیجریه ربوده شد و سرنوشت او هنوز مشخص نیست.
در بحرین دولت همچنان مردم شیعه و سنى را از هم تفکیک و شیعیان را از حقوق مدنى و اساسى‌شان محروم‌کند. با وجود این واقعیت که آن‌ها بیش از 70 درصد از مسلمانان در این کشور را تشکیل مى‌دهند، شیعیان قدرت سیاسى بسیار کمى در بحرین دارند. به‌تازگى دولت بحرین سه جوان شیعه را به‌رغم نبود هیچ‌گونه شواهدى علیه آن‌ها اعدام کرد. تظاهرات‌هاى خیابانى گسترده پس از این اعدام‌ها برگزار شد. این کشور گام به گام عربستان سعودى پیش مى‌رود. عربستان خود پرونده سنگینى دارد و پس از اعدام شیخ «نمر باقر النمر» و 47 نفر دیگر با محکومیت جهانى روبه‌رو شد.
محکومیت چنین اقداماتى توسط این کشورها خودکشى سیاسى نیست، بلکه تلاش‌هاى اساسى انسان‌دوستانه است. حتى اگر کسى بخواهد تحرکات داعش در خاورمیانه را دریابد، باید اهداف اصلى داعش را شناسایى کند. از روزهاى اولیه تحرکات القاعده در پاکستان، هدف‌هاى اصلى تروریستها مسلمانان شیعه بوده‌اند. امروز داعش نیز در مساجد و مدارس عراق و سوریه شیعیان را هدف قرار مى‌دهد. نادیده گرفتن این موضوع، ما را از درک دقیق‌انگیزه تروریست ها باز مى‌دارد.
* گناه شیعه بودن
ساکنان این شهرک‌هاى شیعه‌نشین قبلا هم هدف حملات تروریستى قرار گرفته بودند. سازمان نظارت بر حقوق بشر سوریه اعلام کرد که این اتوبوس‌ها به‌طور خاص هدف قرار گرفته‌اند، و شواهد گذشته نشان مى‌دهد به احتمال زیاد این افراد به‌دلیل شیعه بودنشان هدف حمله قرار گرفته‌اند.
اما متاسفانه رسانه‌هاى جریان اصلى آن‌گونه که باید به این حملات نمى‌پردازند. آن‌ها حتى از اهمیت چنین حملاتى هم مى‌کاهند.
حال کافى است کسى ادعا کند که «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه متهم به کشتن شمارى از غیرنظامیان شده است. رسانه‌ها آن‌را در بوق و کرنا مى‌کنند و حتى دونالد ترامپ به سوریه حمله مى‌کند. این در حالى است که حمله به اتوبوس‌ها در فوعه و کفریا که بیشترین تعداد تلفات در سال جارى در سوریه است، از سوى رسانه‌ها چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
در این بازى تاریک شطرنج جهان، مسلمانان شیعه در «سمت شر» قرار داده شده‌اند. برخى رسانه‌ها به شکلى کورکورانه فکر مى‌کند که تمرکز بر نسل‌کشى مسلمانان شیعه بدان معنى است که آن‌ها با ایران و بشار اسد هماهنگ هستند. آن‌ها در حقیقت با لاپوشانى کردن حقیقت، کشتار هدفمند میلیون‌ها نفر را از ترس واکنش‌هاى شدید سیاسى نادیده مى‌گیرند.
این مهم است که به‌خاطر داشته باشید که برجسته‌سازى نسل‌کشى شیعیان به این معنا نیست که قربانیان سنى کمتر قابل توجه هستند. مرگ هر انسانى غم‌انگیز است اما سنى‌ها به‌دلیل سنى بودنشان هدف قرار نمى‌گیرند.
قربانیان شیعه در همه جاى دنیا نادیده گرفته مى‌شوند؛ چه در یمن، سوریه و پاکستان و چه در بحرین و نیجریه و عراق. شیعیان کسانى هستند که در حال سوختن و فراموش شدن هستند. اکنون زمان آن است که صداى آن‌ها شنیده شود.
* سکوت مرگبارمدعیان حقوق بشر
امروز این سؤال بزرگ، افکار عمومى را مشغول خود ساخته که مدعیان حفظ حقوق بشر که از بام تا شام شعارهاى پرطمطراق حقوق بشرى سر مى‌دهند، کجایند؟ چرا از مقامات ایالات متحده آمریکا و هم‌چنین دولتمردان کشورهاى غربى عربى که خود را پرچمدار حقوق بشر در جهان قلمداد مى‌کنند، صدایى بلند نمى‌شود؟ چرا سردمداران ایالات متحده آمریکا در پاسخ به جنایت هولناک تکفیریها علیه اهالى فوعه و کفریا، با شلیک 59 موشک «تام‌هاوک» مواضع آن‌ها را هدف قرار نمى‌دهند؟ چرا دولتمردان فرانسوى و انگلیسى در محکومیت اقدام جنایتکارانه تکفیریها در «الراشدین» حلب خواستار برگزارى نشست فورى شوراى امنیت نمى‌شوند و پیش‌نویس قطعنامه‌اى در این زمینه تنظیم نمى‌کنند؟
امروز بار دیگر ثابت شد که «حقوق بشر» هیچ جایگاهى در قاموس کشورهاى غربى عربى نداشته و براى آن‌ها تنها ابزارى جهت پیاده‌سازى سناریوهاى شوم سیاسى است. امروز، این مردم سوریه و منطقه هستند که باید طعم تلخ شرارت‌هاى بى‌حد و مرزِ تروریستهاى لجام گسیخته و دست‌پرورده آمریکا و غرب را بچشند تا اهداف توسعه طلبانه آن‌ها تحت پوشش دروغین «حقوق بشر» تأمین شود.
سکوت سنگین کشورهاى غربى عربى و در رأس آن‌ها ایالات متحده آمریکا در قبال جنایت هولناک علیه اهالى فوعه و کفریا لکه ننگ دیگرى بر پیشانى آن‌هایى است که خود را به دروغ و تنها براى فریب افکار عمومى، پیشگام رعایت حقوق بشر معرفى مى‌کنند. کشتار شیعیان از سوریه گرفته تا یمن و نیجریه و بحرین، از سوى مدعیان جهانى حقوق بشر نادیده گرفته مى‌شود و «شنبه سیاه» شیعیان فوعه و کفریا آخرین مورد این‌بى‌اعتنایى است.
یکى ازسوالات افکارعمومى جهان وبه‌ویژه مسلمانان این است که چگونه بلافاصله پس از حمله شیمیایى خان شیخون که عامل آن نامعلوم بود و ادله زیادى از دست نداشتن دولت سوریه در این حملات هوایى حکایت داشت، هزینه تبلیغاتى گسترده‌اى از سوى رسانه‌هاى غربى و محافل دیپلماتیک و دولت‌هاى غربى اروپایى در محکومیت این حملات و ابعاد غیرانسانى این جنایت شکل گرفت. کشورهاى غربى نظیر فرانسه و انگلیس، آلمان و آمریکا بلافاصله این اقدام را محکوم کرده و به‌صورت شتاب‌زده و بدون انتظار براى مشخص شدن نتایج تحقیقات عامل این حملات، دولت سوریه را در این زمینه متهم کردند. شوراى امنیت سازمان ملل متحد نیز بلافاصله تشکیل جلسه داد. این حجم از توجه بین‌المللى براى کشته شدن 58 انسان بى‌گناه در خان شیخون طبیعى است، اما آنچه در این میان غیرطبیعى به نظر مى‌رسد سکوت مرگ‌بار محافل بین‌المللى و دولت‌هاى غربى مدعى حقوق بشر در قبال جنایت فوعه و کفریا است که تنها 11 روز بعد از حمله خان شیخون انجام شد. آمریکا از حمله شیمیایى خان شیخون براى حمله نامشروع خود به مواضع ارتش سوریه در پایگاه هوایى الشعیرات سوءاستفاده کرد و حدود 60 موشک به این پایگاه شلیک کرد.
انتهای پیام/
