«جنبش تغییر» و آینده پس از مرگ «نوشیروان مصطفی»
اگرچه پس از مرگ نوشیروان مصطفی، دیگر مسئولین جنبش تغییر از قوانین مدون خود با هدف تعیین جانشین این رهبر فقید و جلوگیری از هرگونه اختلاف داخلی صحبت میکنند اما چندین موضوع مهم، ناظران سیاسی کرد را به خود مشغول ساخته است.
ادریس سلیمانی، خبرنگار خبرگزاری تسنیم، اقلیم کردستان عراق: مرگ نوشیروان مصطفی از رهبران نامآشنای اقلیم کردستان عراق از آن دسته حوادثی بود که در اوج بحران سیاسی این اقلیم سوالات و اما و اگرهای زیادی را مطرح ساخته است. حزبی که در سال 2009 با هدف اصلاح و تغییر شکل گرفت نه تنها تغییری در ساختار سیاسی اقلیم کردستان حاصل نکرد بلکه بالعکس با مرگ رهبر و بنیانگذار خود اینک با خطر تغییرات بنیادین روبرو است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، اگرچه پس از مرگ نوشیروان مصطفی، دیگر مسئولین جنبش تغییر از قوانین مدون خود با هدف تعیین جانشین این رهبر فقید و جلوگیری از هرگونه اختلاف داخلی صحبت میکنند اما چندین موضوع مهم، ناظران سیاسی کرد را به خود مشغول ساخته است: آینده جنبش تغییر، آینده توافقنامه مشترک این حزب با اتحادیه میهنی کردستان و شاید مهمتر از همه آینده روابط با حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی.
اتحادیه میهنی کردستان تنها چند ساعت پس از مرگ نوشیروان مصطفی تلویحا به موضوع اتحاد دوباره دو حزب اشاره کرده است اما مسئولین جنبش تغییر در اظهارات خود تنها به لزوم اجرایی کردن مفاد توافقنامه مشترک سیاسی یک سال گذشته پرداختهاند. توافقنامهای که یک سال گذشته با حضور نوشیروان مصطفی و جلال طالبانی و دیگر مسئولین دو حزب با هدف ایجاد تعادل سیاسی در اقلیم کردستان عراق امضاء شد اما به دلایلی هنوز اجرایی نشده است.
از سوی دیگر به اعتقاد ناظران سیاسی اقلیم کردستان بعید است که جنبش تغییر در کوتاه مدت به دنبال اتحاد دوباره با اتحادیه میهنی کردستان باشد بالاخص در شرایطی که این حزب پس از بیماری جلال طالبانی چند سالی است که درگیر اختلافات داخلی است و جبههبندیهای سیاسی آن آشکارا به رسانههای داخلی و خارجی هم رسیده است. همچنین این امکان وجود دارد که طرح موضوع اتحاد دوباره با حزب مادر، موجبات اختلافات درون حزبی را در جنبش تغییر فراهم سازد و آنان نیز بسان همسنگران پیشین خود چنین اختلافاتی را تجربه نمایند.
اما موضوع مهم پس از مرگ نوشیروان مصطفی، شیوه پردازش اخبار مرتبط با اتحاد دوباره جنبش تغییر و اتحادیه میهنی کردستان از سوی رسانههای وابسته به بارزانی است. شیوه پوشش این اخبار با آنچه که در گذشته از سوی این رسانهها دنبال میشد به کلی متفاوت است، این روزها رسانههای وابسته به حزب دمکرات کردستان عراق حتی بیشتر اظهارات آن دسته از مسئولین اتحادیه میهنی را پوشش داده و برجسته میکنند که موافق قضیه اتحاد دوباره با جنبش تغییر هستند.
در این شرایط، حزب آقای بارزانی بیشتر موافق اتحاد این دو حزب رقیب است و تلاش دارد ابتدا به القای این موضوع در میان افکار عمومی کرد بپردازد؛ این درست عکس واکنشهای گذشته حزب دمکرات کردستان عراق به موضوع روابط نزدیک جنبش تغییر و اتحادیه میهنی کردستان است که متعاقب امضای توافقنامه سیاسی مشترک سال گذشته آنان، نگرانی عمیق خود را از این رخداد سیاسی اعلام و در تضاد با منافع خود قلمداد کرد. در آن شرایط، حزب آقای بارزانی بر این باور بود که با وجود شخصیت تاثیرگذاری همچون نوشیروان مصطفی و خصلت سازشناپذیری وی، تعامل با این دو حزب دشوار خواهند بود و اتحادیه میهنی کردستان در غیاب جلال طالبانی بیشتر تحت قیومیت نوشیروان مصطفی خواهد بود اما اینک و با مرگ این رهبر سیاسی، حزب دمکرات کردستان به واسطه روابط نزدیکی که با شماری از مسئولین ارشد اتحادیه میهنی کردستان به ویژه پس از طرح مسئله رفراندوم استقلال اقلیم کردستان دارد معتقد است که اتحاد دوباره این دو حزب سیاسی تاثیرگذار کرد به نوعی ممکن است اهداف و منافع آنان را در آینده با نگاهی به تحولات پیش رو بیشتر تامین نماید، زیرا به اعتقاد آنان با نبود شخصیت کاریزمایی همچون نوشیروان مصطفی در جنبش تغییر امکان تاثیرپذیری این حزب از اتحادیه میهنی کردستان بیشتر است و کنترل جناحهای مخالف بارزانی در جنبش تغییر از کانال اتحادیه میهنی آسانتر خواهد بود. از سوی دیگر در چنین حالتی دیگر از آن اپوزسیون قدرتمند و صاحب نفوذ در اقلیم کردستان خبری نخواهد بود و احزابی همچون اتحاد و جماعت اسلامی کردستان به تنهایی حرفی برای گفتن نخواهند داشت زیرا در ادوار گذشته پارلمان و حکومت اقلیم، این جنبش تغییر بود که جایگاه آنان را به عنوان جبهه اپوزسیون در تحولات سیاسی اقلیم کردستان ترفیع داده بود.
اما غالب کسانی که به عنوان عضو یا طرفدار جنبش تغییر هستند به نوعی از ساختار قدرت و ناعدالتیهای گسترده هیئت حاکمه در اقلیم کردستان نارضایتی داشته و فلسفه تشکیل و نامگذاری این حزب نیز همین موضوع است که آنان با هدف تغییر در وضعیت موجود به پا خواستهاند لذا بعید است با اتحاد دوباره با اتحادیه میهنی، بار دیگر خطمشی سیاسی خود را از حزبی بگیرند که 26 سال است بخشی از هرم قدرت در اقلیم کردستان بوده است.
اعضای ارشد جنبش تغییر در روزهای پس از مرگ نوشیروان مصطفی بارها تاکید کردهاند که اساسنامه و قوانین مدون این حزب راههای انتخاب جانشین وی را تعیین کرده و بعید است که چنین موضوعی دستمایه اختلافات داخلی شود اما مرگ نوشیروان مصطفی مسئله سادهای نیست و جانشین وی دارای قدرت و تاثیرگذاری آنچنانی نخواهد بود که پیشتر از جنبش تغییر و رهبر آن انتظار میرفت.
اکنون مسعود بارزانی با بیماری جلال طالبانی و مرگ نوشیروان مصطفی در اقلیم کردستان بدون رقیب روزگار صدارت خود را سپری میکند، اگرچه تا پیش از مرگ رهبر جنبش تغییر مسئله ریاست اقلیم کردستان و اختلافات پیرامونی آن یکی از چالشهای عمده حزب دمکرات کردستان عراق بود اما اینک در این فضای بدون رقیب، بارزانی آسودهتر بر صندلی ریاست تکیه خواهد زد و احتمالا" مشکلی از باب همراهی سیاسی داخلی با پروژه رفراندوم خود نخواهد داشت.
انتهای پیام/.