عوامل عدم تجزیه سوریه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه لبنانی البناء، امین حطیط تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه در مقاله‌ای به بررسی عوامل عدم تجزیه سوریه پرداخته و می‌نویسد: باوجود دستاوردها و پیروزی‌هایی که سوریه و متحدانش در مقابله با جنگ تجاوزکارانه ضد این کشور و منطقه به دست آورده‌اند و با وجود موفقیت‌های موازی که عراق در همین راستا کسب کرده ، اما رویای تجزیه این کشورها همچنان در ذهن عوامل پروژه صهیونیستی آمریکایی و ابزارهای منطقه‌ای آنها وجود دارد و آنها تنها راه برون‌رفت از شکست خود و جبران خسارت‌ها و تلاش‌های هفت سال درگیری با ملت‌های منطقه برای تسلیم  کردن آنها را در این گزینه می‌بینند.

آنها برای توجیه این رویاها و بالا بردن روحیه خود و تحریک اراده عناصر تجاوزطلب و گروه‌های مسلح به وقایع و تحولاتی استناد می‌کنند که باعث خوش‌بینی آنها می‌شود و در ظاهر آنها را قادر می‌سازد تا بتوانند پروژه تجزیه را در مبانی خود به منطقه دیکته کرده و جلوی بازگشت سوریه و عراق به وحدت و همبستگی ملی گذشته را بگیرند و نگذارند این کشورها نقش استراتژیک و تأثیرگذاری در موقعیت منطقه ایفا کنند.

توجیهات خوش‌بینی‌ها و عناصر قدرتی که آنها در ترویج پروژه تجزیه‌طلبانه خود به آنها اشاره می‌کنند، شامل موارد زیر است: حضور پایگاه‌های نظامی یازده‌گانه آمریکا در سوریه که از شمال شرقی این کشور تا جنوب شرقی کشیده شده است. علاوه بر اینها آمریکا هفت پایگاه نظامی نیز در عراق دارد تا مجموعه نظامیان واشنگتن در دو کشور عراق و سوریه به عدد  15 هزار نفر برسد. مأموریت اصلی این نظامیان حمایت از جریان‌های بومی دارای گرایش‌های جدایی‌طلبانه است که کردها نمونه ای از آنها را تشکیل می‌دهند. آنها تلاش دارند جلوی وحدت کشور را بگیرند تا آمریکا بتواند بر مناطق نفت‌خیز این کشورها تسلط پیدا کرده و کنترل و سلطه خود را بر روند تصمیم‌سازی در این کشورها بسط و گسترش دهد.

علاوه بر حضور پایگاه‌های نظامی آمریکا در این دو کشور، موجودیت نظامی ترکیه در شهر ادلب و حومه آن نیز مطرح است که از دیدگاه این تحلیل‌گران بیشتر شبیه به اشغالگری پوشیده ای است که جز در صورت دریافت سهم خود از نظام سیاسی آینده سوریه از آن خارج نخواهد شد. نیروهای ترکیه در صورتی که نتوانند به سهمیه خود دست پیدا کنند، به دنبال تشکیل دولتی محلی خواهند بود تا جلوی بازگشت این منطقه به دولت مرکزی سوریه را بگیرند. این موضوع می‌تواند یکی از روزنه های تجزیه این کشور باشد.

کسانی که به وحدت سوریه و تمامیت ارضی آن اصرار دارند، حق دارند برخی نگرانی‌ها در این زمینه داشته باشند و آن را به صورت هشدار مطرح کنند. اما کسانی که رویاهای خود را در این زمینه مطرح می‌کند، فراموش کردند که سرنوشت خواب های خوش آنها در حلب یا دیرالزور یا السویداء یا درعا و دیگر مناطق سوریه چگونه بوده است. نگاهی کلی به یک واقعیت معکوس این رؤیاپردازی ها را از بین می‌برد و نگرانی‌های موجود را زایل می‌کند.

در این رابطه باید به موارد زیر اشاره کرد:

1. در رابطه با پایگاه‌های نظامی آمریکا که واشنگتن آنها را به بهانه مبارزه با داعش تأسیس کرده است ، باید گفت که بهانه آنها یعنی داعش نفس‌های آخر خود را می‌کشد و با از بین‌ رفتن داعش منطقی است که بگوییم ائتلاف آمریکایی برای مبارزه با داعش، موجودیتی نامشروع و غیرقانونی دارد و باید منحل شود و آمریکا خاک سوریه را ترک کند. در صورتی که این کار را انجام ندهد مانند یک نیروی اشغالگر با آن برخورد خواهد شد و سوریه و متحدانش در محور مقاومت به خوبی می‌دانند که با یک اشغالگر چگونه باید برخورد کنند. در نتیجه ما معتقدیم که پایگاه‌های نظامی آمریکا باید با عنوان پاک‌سازی سوریه از داعش به موجودیت خود در این کشور پایان دهند. این موضوع تنها به زمان نیاز دارد و چند هفته بیشتر زمان نیاز نیست تا این اتفاق بیفتد.
2. در رابطه با رویکردهای جدایی‌طلبانه ای که آمریکا آنها را تسریع می‌کند ، ما معتقدیم که برخی جریان ها در میان کردها به این تشویق‌ها گوش می‌دهند ، اما با این وجود تسلیم شدن آنها در برابر آمریکا با سقف محدودی همراه است، به ویژه در شرایط فروپاشی که جنبش جدایی‌طلب کرد عراق با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند و هوشیاری که قبایل و عشایر عربی در شمال شرق سوریه به آن رسیدند. در این رابطه باید به آمادگی‌های ارتش عربی سوریه و متحدانش برای مقابله با این موضوع در زمان معین و بر اساس جدول اولویت‌های تدوین ‌شده در چارچوب برنامه پاک‌سازی کشور و تثبیت وحدت آن اشاره کرد.
3. در رابطه با ادلب باید بگوییم که درست است که ترکیه از نتایج کنفرانس‌های آستانه منحرف شده و به دنبال اجرای پروژه ویژه خود در ادلب برآمده است، اما در پی اعلام موضع قطعی دمشق، مواضع خود را نشان داده و ترکیه را به بازبینی رفتار خود دعوت کردند، این موضوع نوعی هشدار برای آنکارا به شمار می‌رود مبنی بر این که این کشور نمی‌تواند با فریبکاری و کودتای سیاسی و میدانی، چیزهایی که در مقابله رو در رو در تحقق آن ناکام بوده را به دست آوبرد. همچنین می توانیم بگوییم که ارتش سوریه و متحدانش بعد از کنار گذاشتن درگیری‌ها در مرزهای شرقی به سمت شهر البوکمال عزیمت خواهند کرد تا بتوانند مواضع خود را در ادلب و شمال شرق سوریه در راستای حفظ وحدت و تمامیت ارضی کشور و به صورت انفرادی و بدون شریک محقق کنند.
4. در رابطه با جنوب سوریه نیز باید گفت که فروپاشی پروژه اسرائیل در ایجاد کمربند امنیتی بنا به دلایل مختلف واضح شده است. اسرائیل با وجود کمک از آمریکا و پناه بردن به روسیه برای رسیدن به مطالبات خود در منطقه ، چیزی از این مطالبات به دست نیاورده است و نیروهای اردوگاه دفاع از سوریه همچنان بر مواضع خود در جنوب این کشور مستقر هستند و به دنبال تقویت این مواضع هستند تا بتوانند شرایط را به مرحله قبل از تجاوز بازگردانند. علاوه بر اینها رژیم صهیونیستی متوجه شده که محور مقاومت آمادگی تعامل با  اوضاع جدید را در راستای دفاع از اراضی و حقوق خود دارد. مواضع اخیر رژیم صهیونیستی در خصوص تقابل هوایی و واکنش های آن بعد از حملات موشکی اخیر به جولان شاهدی از این موضوع است که اسرائیل حجم آمادکی های محور مقاومت برای مقابله با هر نوع تجاوز را متوجه شده است.

در نهایت باید گفت که نگرانی‌های افرادی که به دنبال حفظ وحدت سوریه هستند ، قابل بررسی است. اما این نکته نیز درست است که سوریه در جنگ جهانی پیروز شده و تجاوز را از خود دور کرده و به شهادت دشمنان از جمله رژیم صهیونیستی  با پیروزی از آن خارج شده، و به همراه سایر متحدانش اجازه بازی با تمامیت ارضی و وحدت خود را نخواهد داد و با تمام  قوا در برابر این موضوع که در صدر اولویت استراتژی دفاعی این کشور قرار دارد، ایستادگی خواهد کرد. سوریه یکپارچه و دارای تمامیت کامل در تمامی اراضی خود خواهد بود.

انتهای پیام/