عدالت مبهم در تماشاخانه ایرانشهر

باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم

این روزها فضای مجازی محلی است برای یافتن خبرهای ناب و البته تأمل‌برانگیز؛ اگر به یاد بیاوریم در سال‌های اخیر تماشاخانه ایرانشهر اقدام به انتشار برنامه سالانه خود می‌کرد تا راهی باشد برای شفاف‌سازی برنامه‌های این تماشاخانه و این مهم تا به امروز تداوم داشته است. حتی انتشار آن نیز سرعت هم یافته است. در حالی که ما‌ه‌های پایانی سال در یک نشست خبری برنامه سال آینده به خبرنگاران ابلاغ می‌شد، امسال در میانه سال بدون حضور خبرنگاران جدولی ارائه می‌شود که نقاط مبهم بسیار دارد؛ اما داستان ما چیز دیگری است. حرف امروز است. حرف فضای مجازی است.

در صفحات اینستاگرامی یا فضای تعاملی تلگرام تبلیغی منتشر شده است که طبق آن قرار است امیرکاوه آهنین‌جان براساس متن حسین پاکدل نمایش «تنهایی پرهیاهو» را روی صحنه برد. امیرکاوه آهنین جان سال گذشته در نمایش «کابوس‌های حضرت اشرف» در نقش چند پادشاه اخیر ایرانی برای حسین پاکدل ایفای نقش کرد. این نمایش در تماشاخانه ایرانشهر و در سالن ناظرزاده کرمانی روی صحنه رفت. جایی که قرار است «تنهایی پرهیاهو» روی صحنه رود، در سالن استاد سمندریان.

پیش از این مشخص شد از جدول اعلامی 96 ریما رامین‌فر جای خود را به امیر مهندسیان داده است تا در غیبتش امیر جعفری، همسر این بازیگر برای شخص دیگری بازی کند. شخصی که در نمایش قبلی خود از حضور نزدیکان امیر جعفری بهره برده بود. طبق جدول ارائه شده قرار بود از 22 آبان ماه تا 24 آذرماه  نمایش‌های «برداشت ویژه» رحمان سیفی آزاد و «لبخند باشکوه آقای اژدهاک، در شب دراز...» اشکان خیل‌نژاد  روی صحنه رود. هنوز مشخص به طور رسمی اعلام نشده است نمایش امیرکاوه آهنین جان جایگزین کدام نمایش شده است؛ اما به نظر می‌رسد این رحمان سیفی‌آزاد باشد که از این قائله انصراف داده باشد.

این جای مسرت است در نبود هنرمندی، هنرمندی دیگر عرصه را حفظ کند؛ اما پرسش این است آیا این جایگزینی‌ها بوی عدالت هم می‌دهد. بیاییم از ایرانشهر فاصله بگیریم و به تالار وحدت کوچ کنیم، جایی که قرار است حسین پارسایی در آذر ماه «الیورتویست» را روی صحنه برد. جایی که امیرکاوه آهنین‌جان بازیگر حسین پارسایی است. جایی که مدیریت این روزهای ایرانشهر برایش برنامه‌ریزی کرده است، همان تماشاخانه‌ای که از حداقل ظرفیت خود در درآمدزایی فروش آثار بهره می‌برد.

پرسش این است که آیا آمدن آهنین‌جان و جایگزین شدنش براساس یک عدالت تعریف شده است؟ آیا روابط کنونی میان پارسایی و آهنین‌جان در این مهم نقشی داشته است؟ آیا شورایی که همه چیز به نام او ختم می‌شود در این جایگزینی نقشی داشته است؟ آیا ایرانشهر به سوی تبدیل شدن به محل کار یک خانواده بدل نشده است؟

حسین پارسایی سکوت می‌کند. او درباره این مسائل حرفی نمی‌زند. سکوت او نشان از چه می‌دهد؟ آیا یک مدیر که جرثومه‌ای به اسم بیت‌المال را در دست دارد، نباید نسبت به عملکرد خود پاسخ دهد؟ آیا پارسایی در یک عدالت مبهم به سر می‌برد که ما از آن سر در نمی‌آوریم؟ آیا او ...؟

انتهای پیام/