الحاق ایران به قرارداد جهانی آزادی تبادل افکار یونسکو

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، به نقل از راسخون مناسبت های تقویم امروز به شرح ذیل است:

رحلت عالم مجاهد و فقیه جلیل آیت اللَّه "سید محمدباقر حجتی بارفروشی" (1311ش)
آیت‏اللَّه سید محمدباقر بارفروشی معروف به حجَّتی در حدود سال 1248 ش در توابع بابل در استان مازندران در حالی که پدرش قبل از تولد وی از دنیا رفته بود، چشم به جهان گشود. وی پس از کسب علوم مقدمات و سطح، راهی نجف اشرف گردید و از محفل درس استادان نامداری همچون آخوند ملامحمدکاظم خراسانی، علامه سیدمحمدکاظم یزدی و ملاعبداللَّه مازندرانی استفاده برد تا به اجتهاد نائل آمد. آیت‏اللَّه حجتی سپس به زادگاه خود بازگشت و به تالیف، تحقیق، تدریس و ارشاد مردم و مبارزه علیه انحرافات مذهبی همت گماشت. ایشان از عالمان برجسته مازندران در عصر خود بود و در مسائل اجتماعی و سیاسی زمان خود فعالیت داشت. آیت اللَّه حجتی به ویژه در مبارزه با بابی‏ها و بهایی‏ها زبانزد مردم بود و به همین دلیل شایع است که در نهایت یک پزشک بهایی با تزریق آمپول ایشان را در هفتم بهمن 1311 ش در 63 سالگی از بین برده است. برخی از آثار این عالم بزرگوار عبارتند از: تقریرات درس اصول آخوند خراسانی، تقریرات درس فقه علامه یزدی در 2 جلد و حاشیه بر عروةُ الوثقی.

الحاق ایران به قرارداد جهانی آزادی تبادل افکار یونسکو(1344ش)
در چنین روزی در سال 1344 ه ش ایران به قرار داد جهانی آزادی تبادل افکار یونسکو ملحق شد . قرن بیستم عصر آزادی اطلاعات نام گرفت و با از هم پاشیدگی موانع و ایجاد امکان ارتباط فرامرزی افراد با یکدیگر و جهانی شدن اقتصاد، فرهنگ، سیاست ، افراد در معرض ارتباطات بیشتری قرار گرفتند که پیش از این چنین امری تا این اندازه سابقه نداشته است. یونسکو به عنوان نهاد بین المللی ، تا کنون عهده دار چنین مسوولیتی بوده است . ایران نیز در در سال 1344 با پیوستن به این قرار داد سعی کرد خود را در مسیر های مختلف اطلاعاتی پدید آمده ، قرار دهد . در دوره سلطنت پهلوی ها در ایران هیچ نشانه ای از آزادی نبود زیرا نه آزادی مطبوعات وجود داشت و نه آزادی بیان و نه آزادی احزاب و تجمعات برای بیان افکار. پیوستن رژیم به این قرارداد فقط برای ظاهر سازی بود .

درگذشت نویسنده، محقق و مترجم شهیر ایرانی استاد "مجتبی مینَوی" (1355ش)
استاد مجتبی مینَوی در سال 1282 ش در تهران به دنیا آمد و در کودکی به همراه پدر به سامرا رفت. تحصیلات ابتدایی را در سامرا و سپس در تهران، و تحصیلات عالی را در دارالفنون، دارالمعلّمین مرکزی تهران، کالج سلطنتی و مدرسه مطالعات آسیایی و آفریقایی لندن گذراند. او در حدود سال 1305 ش، در مجلس شورای ملی، سمت تندنویسی داشت و از آن پس به ریاست کتابخانه ملی رسید. مینوی پس از مدتی راهی پاریس شد و همراه با سیدحسن تقی‏زاده، سیاست‏مدار دوران مشروطه، به لندن رفت. او در انگلستان به کار تألیف، تدریس و تعلیم پرداخت و به مدت ده سال، برای شبکه بی‏بی‏سی، گفتار فرهنگی تهیه می‏کرد. مینوی پس از بازگشت به ایران در دانشکده ادبیات و الهیات دانشگاه تهران تدریس می‏کرد و پس از مدتی بر اثر پافشاری برای عکس‏برداری از کتاب‏های کتابخانه‏های ترکیه، به عنوان رایزن فرهنگی ایران در ترکیه منصوب شد. استاد مینوی، بیشتر عمر خود را به تحقیق در متون قدیمِ ادبی و تاریخی زبان فارسی گذراند و در اواخر عمر، سرپرستی بنیاد شاهنامه را بر عهده داشت. از این استاد برجسته زبان و ادب فارسی، نزدیک به چهل کتاب از تألیف و ترجمه و تصحیح و حدود یکصد و شصت مقاله ادبی و انتقادی در مجلات ایرانی و خارجی منتشر شده است. پانزده گفتار، شیر و خورشید، داستان هزار دستان و شاهنشاهی ساسانیان از جمله تألیفات و ترجمه‏های استاد مینوی می‏باشند. استاد مجتبی مینوی در 73 سالگی درگذشت.

رحلت دانشمند فرزانه آیت ‏اللَّه "سیدعبدالعزیز طباطبایی یزدی" (1374 ش)
آیت‏ اللَّه سیدعبدالعزیز طباطبایی یزدی در سال 1308 ش (1348 ق)در نجف اشرف در خاندان علامه محمد کاظم یزدی صاحب کتاب عروة الوثقی به دنیا آمد. در اوان جوانی پدر عالم خود را از دست داد، اما به طلب علم روی آورد و نزد اساتید آن شهر به تحصیل دانش پرداخت. از جمله اساتید وی حضرات آیات سید عبدالاعلی موسوی سبزواری، شیخ صدرا بادکوبه‏ای، سید عبدالهادی شیرازی و سیدابوالقاسم خویی بودند. آیت‏اللَّه طباطبایی همچنین در خدمت شیخ آقابزرگ تهرانی، صاحب الذّریعه و علامه امینی مؤلف الغدیر شاگردی کرد و اجازه روایت گرفت. وی در سال 1354ش نجف را به قصد ایران ترک کرد و در قم به تألیف و تحقیق ادامه داد. ایشان یکی از خبرگان سرشناس شیعه در کتابشناسی، نسخه‏شناسی، تاریخ، تراجم، حدیث و رجال بود و در تهیه فهرست‏های گوناگون برای کتابخانه آستان قدس رضوی، فهرست نویسی کتاب‏های خطی کتابخانه امیرالمومنین)ع( در نجف و نیز همکاری در تألیف کتاب عظیم الذَّریعه اثر شیخ آقابزرگ تهرانی همکاری مؤثری داشت. ایشان در کنار این فعالیت‏ها، خود به ایجاد آثار ارزشمند همت گماشت که اضواءٌ علی الذَّریعه، المَهدی فی السُّنّةِ النَّبویه، تَعلیقاتٌ علی طبقات اعلام الشیعه و ده‏ها اثر دیگر از آن جمله‏اند. آیت‏اللَّه طباطبایی سرانجام پس از 66 سال عمر با برکت در هفتم بهمن سال 1374 ش برابر با 7 رمضان 1416ق به سبب مشکل قلبی و ریوی دار فانی را وداع گفت و در حرم حضرت معصومه، دفن شد.

شهادت شهید حسین دریابار (1365ش)
شهید حسین دریابار در سال 1334ش، روستای عباس‌آباد از توابع مرودشت استان فارس را با قدوم مهربانانه خود غرق شور و شادی کرد. حسین در حال و هوای صمیمی روستا و تحت توجهات پدر و مادری دردآشنا و رنج‌کشیده پرورش یافت و الفبای عشق و شور و ایمان را تحت تعالیم صادقانه این بزرگواران آموخت. وی در ششمین سال زندگی پا به پای بچه‌های صمیمی روستا راهی مدرسه شد و پس از سال‌ها تلاش و کوشش، موفق به اخذ مدرک دیپلم تجربی از دبیرستان کوروش مرودشت گردید. حسین در سال 1354ش به جهت پیروی از سنت نبوی با دختری مؤمنه پیمان ازدواج بست. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و هم‌زمان با آغاز جنگ تحمیلی، به جمع جان‌برکفان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و تن‌پوش سبز سپاه را بر تن نمود، در طول سال‌های دفاع مقدس در سنگرهای مختلف از جمله جانشین مهندسی رزمی لشگر خدمت کرد. و زخم‌هایی از عملیات‌های بدر، ‌بیت‌المقدس و والفجر بر جان پذیرفت. حسین دریابار سرانجام در تاریخ هفتم بهمن‌ماه سال 1365 هجری شمسی ترکش موشک کاتیوشا را به جان خرید و در شوری آسمانی در سن سی و یک سالگی در خاک شلمچه به لقاء‌الله پیوست.

شهادت شهید سیدعبدالحسین موسوى ‌پور (1365ش)
شهید سیدعبدالحسین موسوى‌پور، هفدهم دی‌ماه 1344ش در روستاى شهوار، بخش مرکزى شهر میناب از استان هرمزگان چشم به جهان هستی گشود. سیدعبدالحسین پس از پشت سر گذاشتن تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در تاریخ ششم آذرماه 1363ش در رشته تجربى دوره کاردانى وارد مرکز تربیت معلم شهید باهنر بندرعباس گردید. سید از افراد متعهد و باتقواى مرکز تربیت معلم بود که در زمینه‌هاى پرورشى و مذهبى با سایر دانشجویان و مربیان پرورشى فعالیت چشم‌گیرى داشت. شهید موسوی‌پوردر خردادماه 1365ش با معدل 16،02 از این مرکز فارغ‌التحصیل شد. او در راستاى انقلاب اسلامی و خط امام (ره) گام برمی‌داشت و همه اوقات پیشگام بود. همین امر باعث گردید که سرانجام، افتخار شهادت را به‌نام خود و این آموزشگاه به ثبت برساند. شهید از افراد فعال و خیر مسجد اصغریه نیز به‌شمار می‌رفت. از طریق مسجد، به فقرا و نیازمندان کمک می‌کرد. در نماز جماعت حضور می‌یافت و به نماز اول وقت اهمیت زیادى مى‌داد. پس از فراغت از تحصیل، دفاع از اسلام و اعتقادات خویش را بر هر کار دیگرى مقدم دانست و در جبهه‌های حق علیه باطل حاضر شد و به‌عنوان آر.پی.جی زن به جنگ علیه کفر آمد و این حضور سید آن‌قدر ادامه یافت تا در تاریخ هفتم بهمن‌ماه سال 1365 هجری شمسی در سن بیست و یک سالگی، به اجداد مطهرش پیوست.

به دنبال برقراری پیوند سیاسی بین ایران و مصر، خسرو خسروانی به عنوان سفیر ایران به قاهره رفت(1349ش)

هوای برفی از مدیترانه و اروپا با سرعت 100 کیلومتر در ساعت به ایران رسید (1352ش)
و به دنبال آن سیل در فارس و استان ساحلی و سیستان و بلوچستان به راه افتاد بسیاری از خانه ها را ویران کرد و احشام را کشت. در خوزستان نیز سیل بیداد کرد.

هلاکت یزید بن معاویه "لعنة اللَّه علیه" در شام پس از سه سال و نه ماه حکومت (64 ق)
در سال اول حکومت جور یزید بن معاویه، به دستور او، حضرت امام حسین(ع) و یارانش در واقعه‏ی کربلا به شهادت رسیدند. در سال دوم خلافت وی، مردم مدینه قتل عام شدند و در سال پایانی دولت یزید، مکه به محاصره درآمد و خانه خدا تخریب شد. در این میان خبر مرگ او، سپاهیانش را از ادامه‏ی محاصره‏ی مکه باز داشت. یزید بن معاویة بن ابی سفیان بیش از حکومت داری، در اندیشه‏ی راحت‏طلبی و خوشگذرانی‏های گناه آلود بود و به اصول و تعالیم اسلام، پایبندی نداشت. یزید به سبب ظلم و ستم فراوان در حق خاندان پاک پیامبر اسلام و دوستداران اهل بیت و نیز جنایات متعدد او، در نزد همگان فردی منفور و ظالم به شمار می‏آید.

تولد "ابن‏ فارس رازی" دانشمند بزرگ ایرانی (325 ق)
احمد بن فارس بن زکریای رازی، ادیب و نحوی و شاعر لغوی بود و در ادبیات و بسیاری از علوم متداوله تبحر داشت. صاحب بن عباد دانشمند شهیر از شاگردان وی محسوب می‏شود. الاِتباع و المُزاوجه، اَخلاقُ النبی وسیرةُالنَّبی از جمله تالیفات وی می‏باشند. ابن فارس در سال 395 ق در شهر ری درگذشت.

قتل کعب بن اشرف شاعر مفسد به امر پیامبر اسلام(ص) (3 ق)
کعْب بن اشرف یهودی با سرودن اشعار بی‏ادبانه علیه پیامبر اسلام(ص) و مسلمانان، به ویژه زنان مسلمان، مشرکان مکه را علیه مسلمین تحریک می‏کرد. کعب از سوی پیامبر اکرم(ص)، مفسد فی الارض شناخته شد و دستور به قتل او داد.برای این کار محمد بن مِسْلَمَه داوطلب شد و او را در یک عملیات غافلگیرانه به قتل رساند. پس از قتل کعب بن اشرف، یهودیان مجبور به نوشتن قرارداد صلح با مسلمین شدند.

رحلت آیت‏ اللَّه "محمد کوهستانی بهشهری" از زُهّاد و علمای مازندران(1392 ق)
آیت‏اللَّه شیخ محمد کوهستانی بهشهری پس از تحصیل دروس مقدماتی در زادگاه خود، به نجف اشرف عزیمت کرد و در حلقه‏ی درس حضرات آیات: میرزای نایینی و سید ابوالحسن اصفهانی جای گرفت. ایشان پس از اخذ درجه‏ی اجتهاد به زادگاه خود، کوهستان، بازگشت و به دور از هیاهوی شهر به تدریس و ارشاد مردم پرداخت. آیت‏اللَّه کوهستانی در همان محل کوچک، چندین مدرسه بنا کرد و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت که شهید سید عبدالکریم هاشمی‏نژاد از آن جمله‏اند. این عالم ربانی سرانجام بر اثر بیماری، دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه، در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

روز ملی "استرالیا"
کشور فدرال پارلمانی استرالیا با 7/686/848 کیلومتر مربع مساحت، بزرگ‏ترین کشور قاره اقیانوسیه است. این سرزمین تا قرن هجدهم میلادی که کاشفان هلندی برای نخستین‏بار به آن قدم نهادند سرزمینی ناشناخته بود. اما این منطقه در اواخر این قرن به دست انگلیسی‏ها افتاد و تحت استعمار بریتانیا قرار گرفت. با توسعه و پیشرفت استرالیا، در سال 1900م، ملکه ویکتوریا پادشاه بریتانیا، قانونی امضا کرد که به موجب آن، استرالیا از اول ژانویه 1901م استقلال سیاسی یافت. هم‏چنین 26 ژانویه به عنوان گرامی‏داشت ورود اولین مهاجرِ اروپایى به استرالیا، روز ملی این کشور اعلام گردید. استرالیا از قدیمی‏ترین اعضای جامعه مشترک المنافع انگلستان است و برخلاف بسیاری از کشورهای مشترک المنافع انگلیس، اعلام جمهوری نکرده است. رئیس رسمی استرالیا، ملکه انگلستان می‏باشد و نماینده‏ای از طرف دولت بریتانیا به عنوان فرماندار کل، مقام اول اجرایی این کشور را در دست دارد. نخست‏وزیر، بالاترین مقام اجرایی در استرالیا است. استرالیا دارای یک حکومت فدرال، دو مجلس سنا و نمایندگان است. هم‏چنین بیش از نود درصد مردم این کشور مسیحی هستند.

تولد "آتیلا" رهبر خون‏خوار قوم "هون" (405م)
آتیلا پادشاه خون‏ریز قوم هون در 26 ژانویه سال 405م به دنیا آمد. وی پس از مرگ دایى‏اش در سال 423م در 18 سالگی به پادشاهی رسید. آتیلا قبایل معروف هون را که از نژاد تاتار بودند و در کناره دریای خزر می‏زیستند، تحت رهبری خود متحد کرد و به اروپا یورش برد. آتیلا در این حملات، بر امپراتوری‏های روم شرقی و غربی چیره شد و تا سرزمینی که امروز، فرانسه نامیده می‏شود، پیش رفت. اما از برخی از دولت‏های اروپایى که علیه وی متحد شده بودند، شکست خورد و سرانجام در حالی که در تدارک حمله دیگری به "روم" بود، پس از 30 سال سلطنت در 15 اوت سال 453م در 48 سالگی درگذشت. آتیلا فردی بسیار خشن و سنگدل بود و در حمله‏های خود، شهرهای بسیاری را ویران و مردم آنها را قتل عام کرد. به همین جهت نام وی در شمار پادشاهان و حاکمان سفّاک تاریخ ثبت شده است. وی در جریان حمله‏های ویرانگر خود، نشانه‏ای از حیات باقی نمی‏گذاشت و چنان ویرانی به بار می‏آورد که درباره او گفته‏اند: هر جا سُم اسب آتیلا پا گذاشت، دیگر علف در آنجا سبز نخواهد شد.

تولد "رابرت بویْلْ" فیزیک‏دان معروف انگلیسی (1627م)
رابرت بُویْلْ دانشمند نامدار انگلیسی در 26 ژانویه 1627م در ایرلند به دنیا آمد. وی در کودکی زبان‏های لاتین و فرانسه را فرا گرفت و با زبان‏های عبری، یونانی و سریانی آشنایى یافت. بویل در 8 سالگی وارد کالج اِتُن که بزرگ‏ترین و مشهورترین مدرسه ابتدایى انگلستان بود، شد اما پس از سه سال آن را رها کرد و در 11 سالگی به سیر و سیاحت پرداخت. وی پس از بازگشت به انگلیس، وارد دانشگاه آکسفورد شد و در آنجا کالج نامرئی را به همراه دیگر دانشجویان تأسیس کرد. این کالج در سال 1660م از طرف پادشاه انگلستان تبدیل به انجمن سلطنتی شد و به تحقیقات علمی پرداخت. بویل تجربه‏گر ماهری بود و درنتیجه تجربه‏ها و آزمایش‏های زیاد، به کشف قانون مهمی در فیزیک دست یافت که به قانون بویْل معروف است. از روی فرمول ریاضی این قانون، تبعیت گازها تحت فشارهای معین به خوبی دیده می‏شود که بر اساس آن، حجم یک گاز، متناسب با عکس فشار آن است. بویل در ابتدا این قانون را از راه آزمایش ثابت کرد و سپس آن را به صورت رابطه ریاضی درآورد. وی مدت‏ها پدیده سرعت صوت را مطالعه و بررسی کرد و برای رنگ‏ها، بلورها و الکتریسیته ساکنْ نظریه‏های جالبی را ارائه داد، حتی نزدیک بود که اکسیژن را کشف کند. بویل با ساخت تلمبه‏ای که با نیروی خلأ کار می‏کرد، نشان داد که هیچ موجود زنده‏ای نمی‏تواند در محیط بدون هوا زندگی کند و پس از مدت زمان کوتاهی خواهد مرد. هم‏چنین در این آزمایش معلوم شد که اجساد در خلأ نمی‏سوزند چرا که سوختن به معنی ترکیب جسم با اکسیژن هوا است. بویل در ضمن کارهای آزمایشگاهی، به خواص عناصر شیمیایى پی برد و فهمید که بعضی از عناصر شیمیایى دارای این خاصیت هستند که می‏توان آنها را به عناصر دیگر تبدیل کرد. امروزه از این خاصیت، در آزمایشگاه‏های هسته‏ای استفاده می‏شود و با دستگاه‏های مخصوص، عناصر را به یک‏دیگر تبدیل می‏کنند. هم‏چنین مطالعات ارزنده بویل درباره اتم‏ها و اینکه اتم‏های یک عنصر، هم شکل و یکجورند واتم‏های عناصر مختلف با یک‏دیگر فرق دارند، باعث پیشرفت خارق‏العاده‏ای در علم فیزیک شد. از بویل کتاب‏های متعددی برجای مانده که مدافعاتی در برابر لینس در معرفی قانون حجم گاز، اصول صفات و مشخصات برطبق فلسفه ذره‏ای و آزمایش‏های جدید فیزیک و مکانیک و... از آن جمله‏اند. هم‏چنین بنابر وصیت و خواهش بویل، انجمنی به نام مجمع سخنرانی بویل تأسیس گردید که در آن از مسیحیت در برابر مخالفان و اشخاص بی‏دین دفاع می‏شود. رابرت بویل سرانجام در 30 آوریل 1691م در 64 سالگی درگذشت.

تولد "ارنست هوفمان" آهنگ‏ساز، نقاش و نویسنده آلمانی (1776م)
ارنست تئودور آمادئوس هوفمان، داستان نویس معروف آلمانی در 26 ژانویه 1776م به دنیا آمد. هوفمان از دوران کودکی، استعداد بسیاری در نقاشی و موسیقی از خود نشان داد. وی تحصیلات خود را در رشته حقوق ادامه داد، اما با وجودی که این رشته با ساختار روحی و فکری او تناسب نداشت با این حال از بهترین دانشجویان دانشکده حقوق گردید. هوفمان در 24 سالگی راهی برلین شد و برخی مشاغل را آزمود. وی در دوره زندگی میانسالی خود، سالیانی را به موسیقی و نقاشی پرداخت و به رهبری اُرکستر دست یافت. هوفمان از بخش اول زندگی خود که پرداختن به موسیقی بود، در بخش دیگر آن که تا آخر عمر به داستان‏نویسی پرداخت، سود بسیار برد و تجربه‏های شخصی را در آن وارد کرد. او در نهایت، به کارهای هنری روی آورد و پس از چندین سال زندگی ناپایدار در این عرصه، سرانجام به نگارش و انتشار کتاب‏های داستانی فراوانی پرداخت که می‏توان از آثاری هم‏چون گلدان زرین، گربه مودب، اکسیر شیطان، فندق شکن و شاه موش‏ها و... نام برد. هوفمان از یک سو شاعری رمانتیک، خیال‏پرداز و آرمان‏گرا است و از سوی دیگر، در اشعارش واقع‏گرایى و دقت رئالیستی وجود دارد. هوفمان در ادبیات خود به واسطه سبک روشن و استادانه و نیز داستان‏های خیال‏انگیز و سرشار از طنز به عنوان چهره‏ای ادبی شهرت یافته و در ادبیات و هنر آلمان تاثیر فراوان و نفوذی عمیق بر جای نهاده است. ارنست هوفمان سرانجام پس از سه سال بیماری، در 28 فوریه 1822م در 46 سالگی درگذشت.

خودکشی "ژرار دو نِروال" یکی از بنیان‏گذاران مکتب "سور رئالیسم" (1855م)
ژرار دو نِروال، شاعر فرانسوی در 22 مه 1808م در پاریس به دنیا آمد. وی در 16 سالگی اولین مجموعه از اشعار خود را منتشر کرد و سال بعد، فاوْسْت اثر معروف یوهان گوته ادیب شهیر آلمانی را به زبان فرانسه ترجمه کرد. با این حال، نروال از بیماری عصبی رنج می‏برد و این بیماری باعث بستری شدنش در آسایشگاه و متلاشی شدن خانواده‏اش گردید. نروال پس از بهبودی، سفر بزرگ خود را به مشرق زمین آغاز کرد. وی در این سفر به یونان، مصر، سوریه، لبنان و قسطنطنیه رفت و سفرنامه زیبایى درباره آن نگاشت. نروال از زمانی که به بحران‏های عصبی و اختلال‏های روحی دچار شد، شخصیتی رمانتیک و تقریباً غیرواقعی یافت. متناوباً دچار حمله می‏شد و در آسایشگاه‏های مختلف به سر می‏برد. آثار او در فواصل دوره‏های بیماری و بهبود از روح تب‏آلود و اضطراب‏های درون او حکایت دارد. این آثار و اشعار، از زیباترین و در عین حال از مبهم‏ترین اشعار زبان فرانسوی است که جاذبه شعری و موسیقی کلام آن در ذهن خواننده نفوذی خاص بر جای می‏گذارد. نروال در طی سال‏های بعد، آثار متعددی عرضه کرد و به شهرت و موفقیت زیادی دست یافت. وی در ادبیات به عنوان یکی از بنیان‏گذاران سبک سورئالیسم شناخته می‏شود. سور رئالیسم شیوه‏ای ادبی است که از سال 1920م در فرانسه پیدا شد و مانند مکتب‏های دیگر دامنه نفوذ خود را به هنرهای دیگر گسترش داد. این مکتب کوشش می‏کند تا جبر منطقی و قانون علیّت را ویران کند. شکستن سدها و گشودن بندها و به عبارت دیگر عصیان در برابر همه چیز، محرک باطنی سورئالیسم است. سور رئالیسم، خود، کاری ذهنی است که می‏خواهد با زبان یا قلم یا وسیله دیگر، جریان واقعی عملِ تفکر را بیان کند. طرفداران این مکتب برای برانگیختن و بیرون کشیدن واقعیت که در اعماق ضمیر پنهان آدمی مدفون شده است، چند وسیله عمل، پیشنهاد می‏کنند که ساده‏ترینِ آنها، نوشتن خود به خود است. منشاء این مکتب را بیش از هر جای دیگر باید در شعر جست‏وجو کرد زیرا سورئالیست‏ها می‏کوشند تا از راه شعر بر اذهان تسلط پیدا کنند. اصول این مکتب عبارتست از: هزل، رؤیا و دیوانگی. آثار نروال او را شخصیتی مبهم و آمیخته از عناصر گوناگون نشان می‏دهد. در غالب آثارش، روشنایى و تاریکی درهم می‏آمیزد. از نروال آثار متعددی برجای مانده که از میان آنها، سیلوی، اورلیا و اوهام، خوانندگان فراوان پیدا کردند. وی در آثار دیگر خود مانند سفر به شرق، ده سال تجربه و مطالعه را با تخیل درهم آمیخته و از منابع عظیم رؤیا و عدم ادراک و بی‏ارادگی بهره گرفته است. ژرار دو نروال سرانجام در بیست‏وششم ژانویه 1855م در چهل‏وهفت سالگی به عمر خود پایان داد.

روز ملی و اعلام جمهوی در "هندوستان" (1950م)
هندوستان بزرگ‏ترین کشور آسیایى بعد از چین، در جنوب آسیا و ساحل شمالی اقیانوس هند قرار دارد. مساحت آن 3/165/596 کیلومتر مربع و جمعیت آن در حدود یک میلیارد و پنجاه میلیون نفر می‏باشد که با این تعداد جمعیت، پرجمعیت‏ترین کشور جهان پس از چین است. پیش‏بینی جمعیت هند تا سال 2025م بیش از یک میلیارد و سی‏صد و سی میلیون نفر می‏باشد. پایتخت هند دهلی نو و واحد پول آن روپیه است. بیش از 81 درصد مردم هندوستان پیرو مذهب هندو و حدود 12 درصد مسلمانند. زبان رسمی مردم هندی و خط رایج سانسکریت است. اکثریت سکنه این کشور ملیت هندی داشته و بقیه از ملیت‏های گوناگون از جمله بنگالی، تلوگو و اردو هستند. از شهرهای مهم هندوستان، بمبئی، کلکته و دهلی قابل ذکرند. در پی استقلال هند از استعمار انگلستان در 15 اوت 1947م نظام جمهوری در این کشور برقرار شد و جواهر لعل نهرو، به نخست‏وزیری دست یافت. در نظام سیاسی هند، رئیس جمهوری، مقامی تشریفاتی است و قدرت چندانی ندارد و توسط قوه مقنّنه انتخاب می‏شود. قدرت اجرایى در هند بر عهده نخست‏وزیر است. هند از نظر اداری، مجموعه‏ای از ایالت‏هاست که به صورت فدرال اداره می‏شوند. در سال‏های بعد از استقلال هند، اختلافات دینی باعث جدایی قسمت‏هایی به نام پاکستان و بنگلادش گردید که اکثریت جمعیت آنها مسلمان هستند. و درگیری‏هایی را با پاکستان به وجود آورد. 26 ژانویه روز اعلام جمهوری در این کشور به عنوان روز ملی نام گرفته است.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.