حکایت غوره‌ نشده‌های والیبال که با یک مدال، مویز شدند!

به گزارش خبرگزاری تسنیم، یکی از انتقاداتی که به ریاست محمدرضا یزدانی خرم در فدراسیون والیبال می‌شد، توجه زیاد او به مسائل اخلاقی بود. در زمان ریاست او، بازیکنان طبق قانونی نانوشته موظف به حضور پررنگ در برخی مراسم بودند و کسی حتی فکر غیبت در آنها را نیز نمی‌کرد.

حضور داورزنی در فدراسیون والیبال، عصر جدیدی در والیبال ایران بود. داورزنی اهدافش را فراتر از قاره آسیا جستجو می‌‌کرد و با کسب مدال برنز جام بزرگ قهرمانان، عنوان چهارمی، لیگ جهانی، ششمی جهان، قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی و در نهایت راهیابی به المپیک، اثری ماندگار در والیبال به نام خود به جا گذاشت.

قهرمانی نوجوانان ایران در مسابقات سال‌های 2007 و 2017 قهرمانی جهان، نشان از حضور و ظهور جوانانی قدرتمند در والیبال ایران داشت که البته بدون ایراد و اشکال نیستند. عمده‌ترین اشکالی که به نسل جدید والیبال ایران و برخی قدیمی‌ها وارد می‌شود این است که تمام توان آنها در زمین مسابقه و سالن‌های بدنسازی مصرف می‌شود و زمانی برای ارتقاء اخلاقیات و یادگیری اصول اولیه پهلوانی ندارند. در واقع بازیکنان جوانی که مدعیان پوشیدن پیراهن تیم ملی در سال‌های آتی هستند، صد در صد توان خود را برای قهرمان شدن صرف می‌کنند و اراده‌ای برای پیشرفت در زمینه پهلوانی ندارند.

یکی از اقدامات مهم فدراسیون والیبال، لطفی بود که در حق تیم‌های نوجوانان و جوانان ایران انجام داد و به بازیکنان این دو تیم اجازه داد تا در لیگ برتر در قالب دو تیم مجزا شرکت کنند. فدراسیون با علم به اهمیت پشتوانه سازی برای تیم‌ ملی بزرگسالان، چنین لطفی را در حق نوجوانان کرد تا به جای نیمکت نشینی صِرف در تیم‌های لیگ برتری و محو شدن از صحنه، فرصت بازی کردن به صورت ثابت در لیگ برتر و چهره شدن از طریق رسانه‌ها را پیدا کنند. اگر چنین تصمیمی برای تیم نوجوانانی گرفته نمی‌شد، مدال طلای قهرمانی جهان آنها در نهایت گوشه‌ای از دکور خانه آنها را پر می‌کرد.

کاری که شاگردان محمد وکیلی در سال 2017 انجام دادند در سال 2007 توسط یوویتسا سوتکوویچ و بازیکنانش برای نخستین بار انجام شد ولی از میان 12 بازیکنی که در فینال سال 2007 با نتیجه 3 بر 2 چین را شکست دادند و قهرمان جهان شدند،‌ تنها فرهاد قائمی به هدفی که در ذهن داشت رسید و مهره ثابت تیم ملی شد. شاید اگر به شاگردان سوتکوویچ هم مثل شاگردان وکیلی توجه می شد، بازیکنان بیشتر و باکیفیت‌تری در اختیار مربیان وقت تیم ملی قرار می‌گرفتند. والیبالیست‌های نوجوانان که شاید همه آنها هنوز به سن 20 سالگی نرسیده‌اند باید سپاسگزار فدراسیون باشند چون ممکن بود به جای بازی کردن در تیم شمس و در لیگ برتر، تنها وزنه بزنند و از کنار زمین، نمایش باتجربه‌ها را تماشا کنند. 

بازیکنان تیم شمس که با 7 پیروزی و 13 شکست در مکان هشتم جدول قرار دارند باید در کنار تلاش برای رسیدن به پلی‌آف، ظرفیت اخلاقی خود را نیز افزایش دهند نه اینکه بعد از یک بازی 90 دقیقه ای که منجر به شکست آنها هم شده از مصاحبه با رسانه‌ها به بهانه خستگی و با ادبیات یک نوجوان تازه به میدان رسیده، طفره بروند. صحبت‌های این نوجوانان زیر 20 سال که به درس و مشق خود در سال‌های اخیر هم نرسیده‌اند، قطعاً نیاز به ویرایش ادبی زیادی برای انتشار در مطبوعات و رسانه‌ها خواهد داشت. این جزو وظایف مربیان تیم‌هایی مثل شمس است که نحوه برخورد درست با رسانه‌ها و حد و حدود بازیکنانشان را مثل تمرین ورزشی،‌ هر روز به آنها تذکر دهند.

بازیکنان نوجوان باید در نظر داشته باشند که احتمال مشهور و مطرح شدن آنها تا حد بازیکنانی مثل علی نادی، سعید معروف، محمد موسوی و شهرام محمودی و تکرار افتخارات آنها در سطح بزرگسالان را تنها فاکتور زمان مشخص خواهد کرد. بنابراین تا آن موقع بهتر است در کنار تلاش برای کار کردن با وزنه‌های سنگین‌تر، رسیدن به ارتفاع بلندتر در دفاع و اسپک، سطح اخلاق خود را نیز ارتقاء دهند.

انتهای پیام/