وضعیت برده‌داری در آمریکا وخیم‌تر از ۱۱۵ کشور جهان

خبرگزاری تسنیم، برده داری 155 سال پیش در آمریکا غیرقانونی اعلام شد. سال ها کشتی های پر از سیاه از آفریقا در سواحل آمریکا پهلو می گرفتند و نیروی کار مجانی را برای اقتصاد در حال شکل گیری آن به ارمغان می آوردند. در سال 1862 میلادی شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا اعلامیه آزادی بردگان را به اجرا درآورد و میلیون ها رنگین پوست را از یوغ بردگی آزاد کرد. اما آیا این کار با اهداف انسان دوستانه انجام گرفت؟ آیا مهاجرانی که برای تصاحب زمین های حاصل خیز آمریکا سرخ پوست ها را به خاک و خون می کشیدند دلشان رحم آمده و به پرونده سیاه برده داری در آمریکا پایان دادند؟ خوی توحش و حیوانی که ما امروز در اخلاف مهاجران، کسانی مثل بوش پدر، بوش پسر و حالا ترامپ می بینیم به ما می گوید که نباید چنین انتظاری از پدران اینان داشت. آبراهام لینکلن اعلامیه آزادی بردگان را در اوج جنگ های داخلی آمریکا صادر کرد؛ جنگ های سختی که یک طرف آن برده داران قرار داشتند. در واقع هدف دولت آمریکا از آزادی بردگان تضعیف شورشیانی بود که تحت رهبری برده داران قرار داشتند. اما به هر دلیل که باشد برده داری در آمریکا غرقانونی اعلام شد و در قانون اساسی این کشور هم مدون گردید. حال این سوال مطرح می شود آیا خوی استثمار و بهره کشی در سفیدهای آمریکایی هم با لغو برده داری رخت بربست؟ آیا آمریکای کاپیتالیست به همین راحتی از فرصت شیرین برده داری دست کشید؟

هانگ لی، اوت سال 2016 با وعده شغل خوب و پردرآمد پا به آمریکا گذاشت. شغل خوبی که به او وعده داده بودند در یک رستوارن در حاشیه تگزاس است. او که در کشور خود، تایلند،‌ کارمند باشرافت دولت بود اینجا خدمه رستوران شده است و زمین را پاک می کند. او مجبور است 24 ساعتِ روز در رستوران باشد و در پایان ماه دستمزد ناچیزی به وی داده می شود که حتی کفاف زندگی شخصی خودش را نمی دهد چه برسد به این که بتواند پس انداز کند. تجربه لی چیزی است که به آن برده داری مدرن می گویند و میلیون ها نفر مانند لی هستند که با چنین وضعیتی در آمریکا دست و پنجه نرم می کنند. آن ها اعم از زن و مرد از کشورهایی مثل ویتنام، تایلند، چین، مکزیک، گواتمالا و برخی کشورهای دیگر به صورت قاچاق به آمریکا آورده می شوند و در وضعیتی قرار می گیرند که به اصطلاح نه راه پیش دارند نه راه پس. این افراد هدف انواع برده داری مثل بیگاری، استثمار جنسی و حتی فروش اعضا و جوارح قرار می گیرند. آن ها اگر بخواهند خود را از وضعیت بردگی رهایی دهند با خطرهای مختلفی روبرو می شوند که کوچکترین آن دیپورت شدن از آمریکاست. آن ها حتی ممکن است زخمی شوند و یا خود و خانواده شان به مرگ تهدید شوند. برخی از این افراد علاوه بر بیگاری مورد استثمار جنسی هم قرار می گیرند. زنان بسیاری از آمریکای لاتین با وعده دستمزد خوب یا حتی پیدا کردن شوهر آمریکایی به این کشور می آیند اما در مشروب فروشی ها، کازینوها و روسپی خانه ها به کار گرفته می شوند. به لطف این قربانیانِ برده داری، صنعت تجارت جنسی در آمریکا رونق خوبی دارد.

اما علاوه بر مهاجرانی که از کشورهای دیگر می آیند، صدها هزار تبعه آمریکا نیز در معرض تهدیدهای برده داری قرار دارند. جوانان بی خانمان یکی از گروه هایی هستند که با این تهدید مواجه هستند. موارد بسیاری از بهره کشی جنسی از دختران بی خانمان در شهرهای نیویورک، نیور اورلئان و لوئیزیانا گزارش شده است. 48 درصد دختران بی خانمانی که در نیویورک مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند گفته اند با هدف دستیابی به سرپناه به این کار تن داده اند. یافتن غذا نیز انگیزه دیگری برای این کار اعلام شده است.

موسسه ای به نام بنیاد واک فری وضعیت برده داری (البته از نوع مدرن) در کشورهای مختلف را بررسی کرده است. بر اساس جدیدترین برآورد این موسسه حداقل 58 هزار نفر در آمریکا با شرایط حاد برده داری دست و پنجه نرم می کنند. این رقم معادل 0.02 درصد کل جمعیت 320 میلیون نفری این کشور است. این موسسه همچنین هشدار داده است از هر 100 نفر در آمریکا 27.5 نفر در معرض آسیب پذیری در برابر برده داری مدرن قرار دارند.

آمریکا به عنوان مرکز تمدن غرب که به میراث اومانیسم و لیبرالیسم خود می بالد وقتی که پای دفاع عملی از حقوق انسان و آزادی به میان می آید از بسیاری کشورها حتی کشورهایی که داعیه دار برابری و حقوق انسانی نیستند عقب می ماند. در میان 167 کشوری که توسط موسسه واک فری از نظر وضعیت برده داری مورد بررسی قرار گرفته اند آمریکا در رتبه 52 قرار گرفته است. یعنی وضعیت برده داری مدرن در این کشور وخیم تر از 115 کشور جهان است. برده داری، تنها در 51 کشور جهان بیشتر از کشور به اصطلاح پیشرفته و متمدن آمریکاست.

وضعیت کشور دوست و همراه آمریکا که خاستگاه بسیاری از سفیدهای آمریکایی است نیز بهتر از این کشور نیست. در پادشاهی انگلیس با جمعیت حدود 65 میلیون نفری، 11700 نفر گرفتار برده داری حاد مدرن هستند. این رقم معادل 0.02 درصد از کل جمعیت انگلیس است. همچنین از هر 100 نفر در انگلیس 26.79 نفر در معرض آسیب پذیریِ برده داری مدرن قرار دارند.

وضعیت برده داری در آمریکا و انگلیس نسبت به جمعیت  این دو کشور تقریبا برابر است. هر دو کشور از این نظر در رتبه 52 جهان قرار گرفته اند. دو کشوری که یکی مدعی پرچمداری تمدن اومانیستی غرب(آمریکا) و دیگری مدعی پرچمداری لغو برده داری در جهان(انگلیس) است وقتی پای عمل به مبارزه با برده داری پیش می آید پایشان در گل می ماند.

حال می توان به این پرسش پاسخ داد: آیا خوی استثمار و بهره کشی در سفیدهای آمریکایی هم با لغو برده داری رخت بربست؟ نه. آیا سرمایه داران آمریکایی به همین راحتی از فرصت شیرین برده داری دست کشیدند؟ مسلما نه بلکه برده داری از شکلی به شکل دیگر تغییر کرد. زمانی، به دلیل ملاحظات سیاسی و فشار افکار عمومی برده داری در آمریکا غیرقانونی اعلام شد اما از آن جایی که استثمار و استعمار بنیاد نظام کاپیتالیسم را تشکیل می دهد اشکال جدید برده داری پا به عرصه وجود گذاشت که آن را برده داری مدرن می نامند. همین تجربه نیز در سطح نظام بین الملل تکرار شد یعنی استعمارِ لخت و عریان جای خود را به استعمار نو دارد؛ استعمار نوی که بسیاری از کشورهای درحال توسعه گرفتار آن هستند مثل آن هایی که خوب شیر می دهند.

انتهای پیام/