دولت آمریکا چگونه افکار عمومی را درباره افغانستان فریب می‌دهد؟+نمودار
هفده سال پس از آغاز حمله آمریکا به افغانستان و ناکامی واشنگتن در این جنگ، مقامات آمریکایی همواره گزارش‌های دروغینی را درباره پیشرفت در افغانستان منتشر می‌کنند که با حقایق و رخدادهای این کشور متناقض است.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم به نقل از «نیویورک تایمز»، بیش از 2 هزار و 200 نظامی آمریکایی در افغانستان کشته شدند و آمریکا تاکنون بیش از 840 میلیارد دلار را برای مبارزه با طالبان و بازسازی این کشور هزینه کرده است. با احتساب دلار کنونی جنگ افغانستان از طرح مارشال برای بازسازی اروپا پس از جنگ جهانی دوم بیشتر شده است و این هزینه هنگفت آمریکا را تحت فشار شدیدی قرار داده تا نشان دهد طالبان در حال شکست است و شرایط در افغانستان نیز رو به بهبود است.
اما از سال 2017 طالبان از هر زمان دیگری از آغاز حمله آمریکا به افغانستان مناطق بیشتری را تحت کنترل دارد و تنها در یک هفته در ماه گذشته طالبان 200 نیروی پلیس و سرباز ارتش را کشت و دو پایگاه بزرگ ارتش و شهر غزنی را به‌تصرف خود درآورد.
ارتش آمریکا می‌گوید که دولت افغانستان به‌طور مؤثر «کنترل یا نفوذ» 56 درصد از کشور را در دست دارد، این در حالی است که در بسیاری از شهرستان‌ها دولت افغانستان تنها مراکز شهرستان‌ها و مراکز نظامی را در دست دارد و طالبان دیگر مناطق را کنترل می‌کند.
روی کاغذ شمار نیروهای امنیتی افغان 10 برابر اعضای طالبان و یا حتی بیشتر است اما براساس تخمین برخی مقامات افغان یک‌سوم نیروهای امنیتی سربازان سایه هستند که ارتش و یا نیروی پلیس را ترک کردند اما هنوز در لیست دریافت حقوق قرار دارند. بسیاری دیگر از این نیروها نیز به‌خوبی آموزش ندیده و از آمادگی لازم برخوردار نیستند.
دولت افغانستان می‌گوید که در سال گذشته میلادی 13 هزار و 600 نفر از اعضای طالبان را کشته و بیش از 2 هزار نفر دیگر را نیز دستگیر کرده است، که این حدود نیمی از شمار تخمین زده‌شده سازمان ملل از اعضای فعال طالبان بود که در گزارشی این شمار را 25 تا 35 هزار نفر گزارش داده بود، این در حالی است که در ژانویه آمریکا اعلام کرد که شمار منازعین دولت افغانستان دست‌کم 66 هزار نفر است و اخیراً نیز مقامات افغان شمار طالبان را بیش از 77 هزار نفر برآورد کردند.
با شرایط وخیم در میدان جنگ مقامات آمریکایی می‌گویند که دست‌کم حضور نیروهای ائتلاف در افغانستان سبب بهبود استانداردهای زندگی مردم این کشور شده است، اگرچه در این زمینه نیز ادعاهای اغراق‌آمیزی می‌کنند.
شاید یکی از آشکارترین مثال‌ها آمار مرگ‌ومیر مادران باشد که از مهم‌ترین شاخصه‌ها درباره سلامت جامعه است. در سال 2002 مقامات آمریکایی گزارش دادند که به‌ازای تولد هر 100 هزار نوزاد هزار و 600 نفر از مادران افغان جان خود را از دست می‌دهند، آماری که با وضعیت اروپا در قرون وسطی قابل مقایسه است. سال 2010 اما آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا اعلام کرد که این آمار به‌شدت بهبود یافته و به 327 مرگ کاهش یافته است.
محققین تأکید می‌کنند که پس از کشف آنتی‌بیوتیک تمام کشورها شاهد بهبود بزرگی در زمینه سلامت مادران بوده‌اند و چالش‌های امنیتی و توسعه‌ای که افغانستان با آن مواجه است نیز در برآوردهای محققین درباره آمار مرگ‌ومیر مادران لحاظ شده است.
محققان انگلیسی و ایرلندی در گزارشی اعلام کردند که در سال 2010 میلادی به‌ازای هر 100 هزار تولد هزار و 575 مادر جان خود را از دست دادند و دیگر آمارها نیز بین 885 تا 1600 مرگ متغیر است که نشان می‌دهد از هر 100 مادر افغان یک نفر در حین زایمان جان خود را از دست می‌دهد. این آمار در آمریکا 24 نفر از هر 100 هزار نفر است.
آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا مدعی است که در رابطه با امید به زندگی مردم افغانستان نیز بهبود شگرفی صورت گرفته است و از 41 سال در سال 2002 به 63 سال در سال 2010 افزایش یافته است. اما این آمار طوری تهیه شده بود تا آمار بالای مرگ‌ومیر کودکان را نادیده بگیرد که در نهایت سبب تغییر نتایج شده بود.
سازمان بهداشت جهانی در سال 2009 امید به زندگی مردم افغانستان را 48 سال برآورد کرد و حتی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) نیز آمار آژانس توسعه بین‌المللی را صحیح نمی‌دانست و در سال 2017 طول عمر متوسط مردم افغانستان را 51 سال عنوان کرد.
شهر استراتژیک غزنی در جنوب شرق افغانستان نیز ماه گذشته مورد حمله طالبان قرار گرفت و این گروه به‌جز برخی ساختمان‌های دولتی تمام شهر را به‌کنترل خود درآورد. مقامات محلی جدی بودن خطر این حمله را تکذیب کردند و در روز سوم به اشرف غنی درباره جدیت حمله خبر دادند. نیروهای افغان در نهایت کنترل شهر را در دست گرفتند اما پس از 6 روز و با هزینه کشته شدن حدود 200 نیروی پلیس و سرباز و در تمام این مدت ارتش آمریکا تهدید غزنی را تکذیب می‌کرد.
| گزارش نیویورک تایمز | آنچه دولت آمریکا درباره حمله اعلام کرد |
| بیش از هزار جنگجوی طالبان پس از نیمه‌شب حملات گسترده‌ای علیه غزنی را آغاز کردند. | روز نخست حمله؛ 10 آگوست 2018 «گزارش‌های ابتدایی نشان‌دهنده کمترین تلفات نیروهای امنیتی افغان است. این نیز تلاش ناکامی دیگری از سوی طالبان برای تصرف مناطق بیشتر است». |
| طالبان در کنترل تمام چهارراه‌های شهر قرار دارد؛ درگیری‌های در حال گسترش به شهرستان‌های مجاور غزنی است. | روز دوم؛ 11 آگوست 2018 دولت افغانستان اعلام کرد که کنترل غزنی را در دست دارد: آرامش نسبی در عصر روز جمعه بر شهر برقرار است. عملیات پاکسازی در جریان است و درگیری‌های پراکنده‌ای نیز وجود دارد. |
| طالبان کنترل بیشتر شهر را در دست دارد. مرگ بیش از 100 نیروی امنیتی افغان تأیید شده است. | روز سوم؛ 12 آگوست 2018 دولت افغانستان مناطق شهر و تمام مراکز دولتی را حفظ کرده است، از لحاظ تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک طالبان هیچ دستاوردی از این حمله ناکام نداشتند. |
| جنگجویان طالبان با وجود درگیری برای تصرف پایتخت غزنی کنترل بیشتر مناطق روستایی این ولایت را نیز در دست گرفته است. | روز چهارم؛ 13 آگوست 2018 شهر غزنی تحت کنترل دولت افغانستان باقی مانده است و معدود اعضای طالبانی که در شهر باقی مانده‌اند به‌خلاف برخی ادعاها تهدیدی برای سقوط شهر نیستند. |
| پس از تصرف موقت شهر توسط طالبان گزارش‌هایی از عقب‌نشینی این گروه وجود دارد. ساکنین غزنی می‌گویند که شمار بسیاری از اجساد در سراسر شهر و در رودخانه باقی مانده است. | روز پنجم؛ 14 آگوست 2018 چیزی که شاهد آن بودیم در حالی که عملیات به‌رهبری افغان‌ها شمار زیادی از طالبان را در یک روز اخیر از شهر بیرون راند این بود که طالبان در حال عقب‌نشینی به شهرستان‌های آسیب‌پذیر در حاشیه غزنی حمله می‌کردند و نیروهای پشتیبانی افغان نیز در حال اعزام به آنجا هستند. |
| با اتکا به حمایت نیروهای آمریکایی و نیروهای ویژه افغان مقامات دولتی کنترل بیشتر مناطق را بازپس گرفتند. براساس گزارش‌ها دست‌کم 165 نیروی امنیتی و 65 غیرنظامی کشته شدند. | روز ششم و پایان محاصره غزنی وقتی از سخنگوی ارتش آمریکا درباره ارزیابی جدید درباره وضعیت غزنی پرسیده شد وی اظهار داشت: در حال حاضر بیانیه جدیدی دراین‌باره ندارم. |
انتهای پیام/.
