واشنگتن چه باید کند؟

واشنگتن چه باید کند؟

خبرگزاری تسنیم: بروس کلینگر (Bruce Klingner)، کارشناس امور آسیای شرقی در اندیشکده هریتیج در تحلیل خود از تهدیدات اخیر کره شمالی، این تهدیدات را جدی تلقی کرده و پیشنهاداتی برای خروج از این بحران برای دولت اوباما ارائه کرده است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اندیشکده هریتیج، تهدیدات کنونی کره شمالی متفاوت از تهدیدات پیشین بوده و بسیار جدی‌تر است از این رو آمریکا باید دست از کاهش هزینه‌های نظامی برداشته و سپرهای موشکی خود را در منطقه و خاک آمریکا بیش از پیش تقویت کند.

کره شمالی ارتش مکانیکی مجهزی دارد و همچنین به توان موشکی بسیار قدرتمندی مجهز است که می‌تواند عوامل شیمیایی و بیولوژیکی را به کشورهای مختلف منتقل کند. علاوه بر این پیونگ یانگ پیشینه بسیار بلند بالایی در زمینه جنگ افروزی با کشورهای مختلف دارد، از جمله آمریکا، کره جنوبی و ژاپن.

کارشناسان پیش از این اعلام کرده‌اند که کره شمالی یا تا کنون به بمب هسته‌ای دست یافته و توانایی پرتاب آن به خاک آمریکا را به دست آورده است یا به اندازه یک یا دو سال با دست یافتن به این توانمندی فاصله دارد. اما هیچ شکی ندارند که این کشور در این مسیر قرار گرفته است. کره شمالی را نمی‌توان یک تهدید روی کاغذ دید.

قلمرویی نامعلوم و ثبت نشده
در طول دو ماه گذشته، کره شمالی تهدیدات مهلک بی سابقه‌ای را علنی ساخته است. بله پیش از این نیز تهدیدات بسیاری اعلان شده ولی هیچگاه عملی نشد؛ شبهه جزیره کره دائماً مسئله ساز بوده است و هر زمان که آمریکا و کره جنوبی مانور نظامی انجام داده‌اند یا سازمان ملل تحریم‌های جدیدی را اعمال کرده، این تنش‌ها افزایش یافته است.

اما اکنون با قلمرویی بسیار خطرناک روبه‌رو هستیم. پیونگ‌یانگ تهدیدی را علنی ساخته است که پیش از این دیده نشده است. این بار همه دیپلمات‌های خارجی به ترک این کشور فراخوانده شده‌اند و این به منزله نواخته شدن زنگ خطر است.

رژیم کره شمالی همچنین این بار به طور خاص واحد‌ها و جزایر نظامی کره جنوبی در دریای غربی را تهدید کرده است؛ منطقه‌ای که پیش از این شاهد تنش‌ها و منازعاتی هولناک بوده است. شاید بتوان گفت مهمترین مسئله نگران کننده این است که تهدید این رژیم با سرعت زیادی به سمت بالفعل شدن پیش می‌رود. در گذشته، پیونگ‌یانگ تهدیدی را علنی می‌کرد و به واشنگتن و متحدین آن فرصتی را برای تصمیم‌گیری و چانه زنی می‌داد و معمولاً پیشنهاد بازگشت به اوضاع پیشین و وضعیت قلبی را ارائه کرده و ترجیح می‌داد. تهدیدات مکردد و جدی کنونی کره شمالی با رفتار پیشین این کشور تباین داشته و احتمال رو به خاتمه رفتن بحران را کاهش می‌دهد.

علائمی که نشان می‌دهند پیونگ‌یانگ ممکن است یک موشک کوتاه برد را با استفاده از یک پرتابگر متحرک بیازماید ـ قدمی دیگر در جهت پیشرفت موشکی ـ دور جدیدی از تحریم‌های سازمان ملل را رقم خواهد زد و کره شمالی را بیش از پیش تحریک خواهد نمود.

تهدید فعلی نه تنها به دلیل سخن پراکنی‌های کره شمالی افزایش یافته است بلکه احتمال برآوردهای نادرست و سوء برداشت‌ها شدت آن را بالا برده است. اطلاعات و دانش اندکی در مورد رهبر جدید کره، یعنی کیم جونگ اون وجود دارد. آیا او می‌داند چه زمان از بالا بردن تنش‌ها دست بکشد، یا اینکه پای خود را از خط قرمز فراتر گذاشته و یک واکنش خارجی را رقم خواهد زد؟

راه‌حلی بهتر در سئول
کره جنوبی به حمله دیگری از سوی کره شمالی واکنش نظامی نشان خواهد داد. حمله توپخانه‌ای به جزیره یونپیونگ در نوامبر 2010 به نظر نقطه عطفی است نه تنها برای دولت کره جنوبی به طور خاص، بلکه برای کل مردم منطقه. حمایت‌های عمومی جدی از سئول برای تلافی کردن می‌شود، که پارک جون های، رئیس جمهور تازه انتخاب شده متعهد به انجام آن شده است.

کره جنوبی پیش از این قواعد مربوط به تعامل و ارتباط را لوس کرده است، تصمیمات خود را به رتبه‌های فرماندهی پایین‌تر اعلان می‌کند، نیروهای خود را افزایش داده و اعلان کرده است که حمله واکنشی خود را تنها به نقطه آغاز حمله محدود نخواهد کرد و مراکز فرماندهی عقبه آن را نیز مورد حمله قرار خواهد داد.

آمریکا پا در گل مانده است
نگرانی دیگر این است که آمریکا ظاهراً از پی اقدامات کره شمالی غافلگیر شده است. رئیس جمهور اوباما مانند یک بازیکن حرفه‌ای بسکتبال باید از خطرات بازی رو به جلو آگاه باشد. اجازه دادن به دشمن برای هدایت بازی و وادار به واکنش نشان دادن به استراتژی او، بروز یک فاجعه را رقم خواهد زد.

دولت اوباما ایجاد 14 سپر موشکی اضافی را در آلاسکا هدایت می‌کند و همچنین دستور استقرار رادارهای هشدار دهنده دریایی را صادر کرده است. هر دوی این اقدامات درست عکس تصمیمات پیشین اوباما مبنی بر کاهش توانمندی‌های آمریکا می‌باشد.

این تصمیمات به بهانه تهدیدات موشکی ناگهانی و رو به افزایش کره شمالی اتخاذ شده‌اند. اما این در حالی است که این تهدیدات بسیار پیش از این آشکار شده بود. جامعه اطلاعاتی در سال 2001 گزارش تخمینی غیر محرمانه‌ای را منتشر کرد که پیش بینی میکرد کره شمالی می‌تواند تا پیش از سال 2015 قاره آمریکا را در معرض تهدید موشک بین قاره‌ای قرار دهد.

همچنین استقرار سریع سپرهای موشکی در گوام و اعزام هواپیماهای مجهز به توان هسته‌ای بی‌2 و بی‌52، جنگنده‌های اف‌22 و ناوشکن‌های آگیس به مانور نظامی کره جنوبی فضای واکنشی سریع و ناگهانی را مهیا ساخت. واشنگتن اکنون تلاش می‌کند تا متحدین خود را متقاعد کند که کاهش هزینه‌های سنگین نظامی منجر به کاهش توانمندی‌های نظامی آمریکا نخواهد شد.

این در حالی است که پنتاگون پیش از این هشدار داده بود که توقیف و مصادره اموال تأثیر بسیار مخربی بر نیروهای آمریکایی خواهد داشت. نظر سنجی‌های اخیر در مورد کره شمالی نشان می‌دهد که بیشتر پاسخ دهندگان حامی این هستند که یا موشک‌های هسته‌ای آمریکایی به سمت کره شمالی هدف گیری شده یا سئول شخصاً به تولید و استقرار موشک‌های هسته‌ای مبادرت ورزد. هیچ یک از این سناریوها اتفاق نخواهد افتاد، اما نتایج این نظر سنجی نشان می‌دهد که بسیاری در کره جنوبی به این باور رسیده‌اند که تضمین‌های امنیتی آمریکایی برای کره جنوبی مخدوش و متزلزل است و هر آن ممکن است با شکست مواجه شود.

واشنگتن چه باید بکند؟

• سرمایه گذاری کامل روی نیازهای دفاعی آمریکا از جمله سامانه دفاع موشکی. تغییر سیاست دولت اوباما و اتکای بیش از پیش بر سامانه‌های رهگیر مستقر بر روی زمین مانند رادار اس‌بی‌ایکس و جنگنده‌های اف-22، خطراتی را نشان می‌دهد که از پی کاهش هزینه‌های دفاعی در بحبوحه تهدیدهای فزاینده امنیت آسیا به وجود خواهد آمد، نشان می‌دهد.

• اصرار بر اینکه آمریکا باید دوباره در امور کره شمالی دخالت کند. واشنگتن و سئول به طور مکرر روابط دیپلماتیک را به کار گرفتند، اما هر گونه تلاشی برای ایجاد رابطه با کره شمالی از طرف پیونگ‌یانگ رد شد. حکومت کیم با خود عهد کرده است که هرگز تسلیحات هسته‌ای خود را رها نکرده و در گفتگوهای شش جانبه نیز شرکت نکند. در صورت فرستادن نماینده سیاسی دیگر، باز هم همین پیغام دریافت خواهد شد.

• نباید دست از نمایش دادن راه حل‌ها و تصمیمات برداشت. تعهد آمریکا در دفاع از متحدانش باید واضح و بدون ابهام باشد. اظهارات دولت اوباما مبنی بر حرکت ارتش آمریکا، تقریباً این معنی را می‌رساند که منع کره جنوبی از پاسخ به یک حمله از طرف کره شمالی، پیام اشتباهی را در بر دارد.

• فشار بر چین برای در تنگنا قرار دادن پیونگ‌یانگ. پکن باید متوجه این مسئله باشد که سکوت در مورد پیوستن به فشار بین المللی بر کره شمالی آغازگر بحرانی است که چین از آن گریزان است و سعی دارد از وقوع آن جلوگیری کند. پیونگ‌یانگ تا کنون در افزایش تنش‌ها بسیار جسورانه عمل کرده است و این مسئله باعث می‌شود که واشنگتن و متحدانش دست به اقدامات نظامی مورد نیازی بزنند که باب میل پکن نخواهد بود.

• اجرای جامع و فراگیر تحریم‌های آمریکا. علی رغم ادعاهای جسورانه اوباما، دولت او تا کنون برای مورد هدف قرار دادن سرمایه‌های مالی کره شمالی مانند آنچه علیه بانک دلتا آسیا یا موجودیت‌های غیر از کره شمالی که تصمیمات سازمان ملل و قوانین بین المللی را نقض کرده‌اند، به کار گرفته شد، بی‌میل بوده است. این وضعیت باید تغییر کند.

عقب نشینی غیر ممکن است

شبهه جزیره کره بار دیگر در یک گردش تنش آمیز قرار گرفته است که تحرکات کره شمالی آن را آغاز کرده است. این اوضاع پیش از این نیز بارها روی داده است و بحران همواره از سر گذشته است. اما این بار بعید به نظر می‌رسد که هیچ یک از دو کره بتواند عقب نشینی کند.
همانطور که چاک هاگل، وزیر دفاع در سخنان این هفته خود اعلام کرد، «تنها یک بار می‌توانید اشتباه کنید». جلوگیری کردن از وقع فاجعه منوط به داشتن یک استراتژی کامل و جامع و افزایش دامنه تحریم‌ها است و نه کاستن از ملزومات و هزینه‌های نظامی.

انتهای پیام/

پربیننده‌ترین اخبار بین الملل
اخبار روز بین الملل
آخرین خبرهای روز
فلای تو دی
تبلیغات
همراه اول
رازی
شهر خبر
فونیکس
میهن
گوشتیران
رایتل
مادیران
triboon
طبیعت