چهارمحال و بختیاری|سفری به سرزمین ناشناخته‌ها و لاله‌های به خشوع ایستاده + تصویر
نامش "دیار لاله‌های به خشوع ایستاده"، بام ایران، پایتخت زیبایی‌های ایران زمین، استانی زیبا به نام چهار محال و بختیاری است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، هر جای چهارمحال و بختیاری که قدم بگذاریم چشمهها، کوه‌های سر به فلک کشیده، دشت‌ها و مکان‌های جذاب فراوانی به چشم می‌خورد که بی‌‌شک تصویر زیبای این مناطق بکر از خاطر هیچ بیننده‌ای پاک نخواهد شد. آنچه که جذابیت زیبای طبیعی این استان را زیباتر می‌کند، فرهنگ، آداب و رسوم این اقوام است که بر بستر زیبای طبیعت بنا شده و با هم آمیخته شده‌اند.
بی شک دل گردشگرانی که علاقه وافری به دیدن فضای تاریخی، ساختمان‌های قدیمی و قلعه‌های زیبای قدیمی و موزها دارند در سفر به این استان به دست آورده خواهد شد. قلعه چالشتر با آن معماری منحصر به فردش، خانه سردار اسعد بختیاری و قلعه دزک هم از مواردی هستند که از نگاه گردشگران دور نخواهد ماند و برای دیدن این فضاها لحظه شماری خواهند کرد.
در این گزارش برخی اماکن گردشگری استان که چندان در راستای شناسایی آنها به علاقه‌مندان به طبیعت تلاشی نشده است به صورت اجمالی و ساده ترسیم شده است.
سکوی پرش دوپلان
این سکوی پرش «بانجی جامپینگ» با 75 متر ارتفاع در حومه روستای دوپلان، بخش ناغان، راه‌اندازی شده، که نخستین سکوی بانجی جامپینگ کاملا طبیعی است. این مجموعه گردشگری، در مجاورت ایل‌راه تاریخی عشایری دزپارت و در مناطق حفاظت شده سبزکوه و مستقر بر روی رودخانه کارون و دره عمیق این رودخانه و مجاورت با پل سیمی و اثر ملی لینچ قرار گرفته که از دیگر جاذبه‌های این مجموعه ورزشی ـ توریستی است.
کاروانسرای با صلابت شلیل
کاروانسرای شلیل واقع در بخش میانکوه شهرستان اردل است. این کاروانسرا که ابتدا در مسیر جاده خوزستان و در نزدیکی پل شلیل و پل مروارید ساخته شده در دوره پهلوی اول مورد بازسازی قرار گرفته است. دردوره پهلوی اول و پس از کشتار سربازان دولتی اعزامی به خوزستان بدست سرداران بختیاری از این بنا بعنوان پاسگاه انتظامی عشایری نیز استفاده می‌شده است.
آبشار لندی
آبشار لندی یکی از آبشارهای دائمی و زیبای استان است که در منطقه شلیل از توابع شهرستان اردل قرار گرفته است. طول تقریبی این آبشار 40 متر و عرض تاج آن 3 متر است. آب این آبشار وارد رودخانه بازفت شده و نهایتا در پشت سد کارون 4 انباشته می‌شود. نزدیک‌ترین بخش به این آبشار ناغان، شهر سرخون و دهستان، دوپلان می‌باشد.
جاده دسترسی به آبشار علاوه‌بر مسیر طولانی و کوهستانی، دارای پیاده‌روی نسبتا طولانی «حدود 10 کیلومتر از روستا» با شیب‌های تند و نفس‌گیر اما در عین حال زیبا با مناظر کم‌نظیر است. در طول مسیر چادرهای عشایر بختیاری قابل رویت است. برای دسترسی به آبشار از ناغان به سمت دوپلان مسیر را در پیش بگیرید. پس از عبور از گندمکار و گلشور، پس از طی 11 کیلومتر به دو راهی شلیل خواهید رسید که مسیر را به سمت جاده فرعی تغییر دهید. بعد از طی 20 کیلومتر جاده پرپیچ و خم کوهستانی با آسفالت سرد و گذر از روستاهای شلیل و دورک‌قنبری به روستای گوزلک می‌رسید. از این روستا تا روستای لندی جاده خاکی، پرشیب و در موازات رودخانه بازفت ادامه دارد. انتهای این مسیر روستای لندی است. بیشتر طول مسیر در جهت فرود به سمت دره پیموده می‌شود. بعد از رسیدن به روستای لندی مسیر تا آبشار اصلی لندی در حدود 3 ساعت پیاده‌روی با شیب‌های تند است. پیشنهاد می‌گردد. برای دسترسی به آبشار از راهنمای محلی استفاده نمایید. شایان ذکر است در نزدیکی روستای اردل و در طی مسیر 2 آبشار دیگر نیز قابل مشاهده است.
خانه آزاده در چالشتر
این خانه قدیمیترین خانه موجود در بافت تاریخی چالشتر و متعلق به دوره زندیه و منزل حاج میرزا مهدی‌خان آزاده چالشتری است.خانه از طریق پیش فضایی در جوار بهاربند قلعه از ضلع جنوبی ورودی می‌گیرد و بعد از هشتی از طریق راهرویی به حیاط وارد می‌شود. قسمت غربی این خانه به تاریخ 1206ه.ق «اواخر دوره زندیه» و در دو طبقه ساخته شده است و ویژگی‌های معماری آن دوره کاملا در آن مشهود است. پوشش‌های تویزه و تاق کژاوه، ارسی‌خانه، گوشواره‌های دو طرف ارسی‌خانه در طبقه بالا،نقوش ترنج روی سقف‌ها از جمله این خصوصیات این دوره است. دسترسی به طبقه بالا از طریق پلکان انتهای دو راهروی طرفین ارسی‌خانه میسر می‌شود. قسمت جنوبی شامل سردر، هشتی، دالان واتاق‌ها است. طبق کتیبه سنگی سردر این قسمت به سال 1307ه.ق متعلق است ولی مطابق اسناد و قباله‌ها این قسمت با تخریب بخش دو طبقه متعلق به دوره صفوی ساخته شده است. جبهه شمالی و شرقی هم در دوره پهلوی با الگوی رایج در خانه‌های چالشتر ساخته شده است.
این بنا یکی از قدیمیترین بناهای مسکونی استان محسوب می‌گردد و دارای سه نوع بافت متمایز متعلق به ادوار زندیه تا معاصر می‌باشد. تزئینات گچ‌بری، نقاشی‌های دیواری، هنرهای روی چوب برروی کالبد این عمارت حکایت از چیره دستی هنرمندان این دیار دارد.
مسجد اتابکان در شهرکرد
هنر معماری آیینه‌ای تمام‌نما از ذوق و هنر و تحت تأثیر فرهنگ و منش یک قوم است. با ورود اسلام به ایران هنر معماری ایرانی نیز تحت تأثیر سیطره اندیشه اسلامی قرار گرفت که اوج این تلفیق در ساخت مساجد با معماری ایرانی ـ اسلامی است.
از جمله بناهای سبک معماری ایرانی ـ اسلامی در چهارمحال و بختیاری مسجد اتابکان است. مسجد اتابکان قدیمیترین مسجد استان است که در زمان اتابکان لُر بزرگ همراه با ساختمان امامزادگان دوخاتون(س) "که در زمان مشروطیت به دستور امام جمعه وقت تخریب و ساختمان فعلی جایگزین آن شده است" و حمام جنب امامزاده بنا شده که ابعاد آن 17.5 در 16 متر است. بنای اولیه مسجد خشت و گل بوده که در دوران صفویه با نمای آجری مزین شده است.
این مسجد دارای 2 درب در ضلع شمالی و غربی است که درب شمالی آن در زمان قاجاریه تعویض شده و اصل درب که قدمتی حدود 800 سال دارد در موزه شهرکرد نگهداری می‌شود.
درب غربی مسجد به طرف امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون و حمام قدیمی مربوط به همین دوره باز شده و گنبد مرکزی با ستون‌های آجری و دهلیزهای محاط بر گنبد و شبستان این مسجد را از دیگر مساجد متمایز می‌کند.
در سالیان اخیر توجه ویژه‌ای به این مسجد شده به طوری که چندین بار مورد مرمت قرار گرفته و هم اکنون جز آثار ملی شناخته می‌شود. این اثر در تاریخ 17 مرداد 1351 با شماره ثبت 925 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/ش
