پشیمانی حدود ۶۰درصد دانشجویان نخبه ایرانی پس از مهاجرت به آمریکا

مهدی محمدی طراح تحت وب در گفت وگو با خبرنگار فناوری طلاعات و ارتباطات تسنیم، با تأکید بر بی سروسامانی حوزه محتوای الکترونیکی در کشور، اظهار کرد: باید به جد گفت که محتوا تنها متن و عکس را شامل نمی‌شود که بخواهیم موضوعاتی چون پالایش را در مقابل آن مطرح کنیم بلکه خود توسعه و راه اندازی نیز بخشی از محتوا را شامل می‌شود.
وی عنوان کرد: شاخص توسعه الکترونیکی این روزها علاوه بر الکترونیکی کردن امور به فعالان جامعه مجازی نیز برمی‌گردد؛ چرا باید شاهد باشیم در عصری که به گفته مقام معظم رهبری جنگ نرم در آن بیش از هر نوع حربه دیگری صورت می‌گیرد، جوانان تحصیلکرده ما از کشور خارج شوند؟!
وی در پاسخ به این سوال که با این حساب چرا خود شما از کشور خارج شدید و در جایی دیگر کارهایتان را دنبال می‌کنید؟، گفت: اولا که من به تصمیم خود این کار را نکردم و من سال‌هاست که به همراه پدر و مادرم به کانادا آمده‌ام و بر همین اساس در این کشور ادامه تحصیل داده‌ام. اگر به خودم بود هیچگاه دوستان دوره کودکیم را رها نمی‌کردم.
این کارشناس تجارت الکترونیکی درباره توسعه بسترهای دیجیتالی در کشورهای غربی، ابراز کرد: غرب به دلیل سابقه‌ای که در راه‌اندازی سیستم‌های مبتنی بر انتقالات داده است، به نوعی مدیر کلیه بسترهای ارتباطی به حساب می‌آید و به همین واسطه ابداعات بسیاری را نیز در این راستا از آن شاهد هستیم.
محمدی معتقد است که دانشجویان ایرانی بیشتر آرمان‌گرا هستند تا واقع‌بین؛ گمان می‌کنند اگر به مهد تکنولوژی بروند، می‌توانند استیو جابزی دیگر شوند در حالیکه اگر خود استیو جابز هم مثل این افراد ایده‌آل‌نگر بود تا حال حاضر داشت روی سیستم اولیه‌ای که توسعه داد، کار می‌کرد.
وی در توصیه‌اش به جوانان گفت: کسی موفق است و نامش ماندگار می‌شود که بتواند در سخت‌ترین شرایط و در نبود امکانات، ابداعی بیافریند نه کسی که در اتاقی قرار گرفته که گوشه‌ای از آن نردبان است و به آن می‌گویند تنها راه خروج تو از طریق سقف است، چطور می‌توانی این کار را بکنی؛ افراد بزرگ با ضربه‌های سخت‌ترین مته‌ها تراش خورده‌اند و از هر لحاظ حساب کنیم چه از بعد زندگی و چه مالی در مضیقه بوده‌اند اما تلاش کرده و حصار خود را شکافته‌اند.
محمدی در پاسخ به این سوال که درصد مهاجرت دانشجویان ایرانی در حوزه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات به کشورهای دیگر چه میزان و دید آنان چگونه است؟، عنوان کرد: همانطور که گفتم دانشجویی که 8 ترم درس خوانده و با تفکر اینکه دیگر جای او کمتر از آی‌بی‌ام نیست به آمریکا آمده است و به سراغ سنگین‌ترین کارها می‌رود اما آنطور که شنیده‌ام کار در اینجا به سادگی ایران نیست، دانشجویی که هر میزان هم نخبه بوده با ورود به کشوری دیگر باید ابتدا آداب و رسوم را بیاموزد که کلی زمان‌بر است، سپس در کنار هم سن‌وسالانی بنشیند که از کودکی با سیستم‌های خبره آن کشور آشنا بوده‌اند و نحوه تعامل با آن‌ها را بلد هستند.
وی درباره اینکه تاکنون با دانشجویانی که مهاجرت کرده و پشیمان شده باشند، مواجه شده‌اید؟، گفت: من در یکی از شرکت‌های وابسته به آی‌بی‌ام کار می‌کردم و درصد تقاضای کار برای آنجا بالا بود، گاهی نیز افرادی برای مصاحبه می‌آمدند که از حرف زدن دست‌وپا شکسته آنان می‌توانستم متوجه شوم که ایرانی است و از این حیث جلو می‌رفتم و باب گفت‌وگویی را باز می‌کردم. طرف با دیدن اینکه هم‌وطن خود را دیده است بسیار خوشحال می‌شد اما به گمانش که من هم چون او برای رسیدن به آرمان‌هایم راهی این کشور شده‌ام، از من سوالاتی می‌کرد که مشخص است با تفکری خاص وارد این کشور شده که شاید نیمی از آن تفکرات باطل باشد یا حداقل ادعای واهی بوده است.
این کارشناس فناوری اطلاعات در پاسخ به اینکه شما چه واکنشی از خود نشان می‌دادید؟، گفت: مسلما نمی‌توانستم به جای خوش‌آمدگوی در گام اول رأی آنان را بزنم اما راه و چاه را نشان‌شان می‌دادم و سعی می‌کردم ارتباطم را با آنان حفظ کنم. اما به جرأت بگویم که عده بسیاری فرضا از صد درصد، حدود 50 تا 60 درصد از تصمیم‌شان پشیمان می‌شوند و با خود سماجت می‌کنند برای ماندن یا قصد برگشت به میهن را می‌کنند.
این دانشجوی دکتری مقیم آمریکا خاطر نشان کرد: خاطرات من از ایران در وبلاگ‌های فارسی و بلاگرها برایم تازه می‌شود و به شوق اینکه روزی به کشورم باز گردم، سعی می‌کنم خود را از همه جهت ارتقا دهم تا فردی مفید برای مردم ایران باشم.
انتهای پیام/