اینجا مشهدالرضا(ع)؛ لحظه‌شماری برای بزرگترین عزاداری حسینی(ع)
مشهدالرضا(ع) حال و هوای خاصی دارد و دسته دسته زائر و مجاور از سراسر کشور به سوی حرم رضوی رهسپار می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، به هر گوشه این شهر که می‌نگری، لبریز از حس غریبی است؛ دسته دسته زائر و فوج فوج مجاور به سوی حریم و حرمش رهسپارند تا عزای سرور و سالار شهیدان را در حریم منورش برپا دارند و به فرزند فاطمه اطهر(س) عزای حسینی را تسلیت بگویند.
به گوشه گوشه صحن و سرایش که قدم می‌گذاری، دل‌های عاشقی را می‌بینی که نگاهشان به پنجره فولاد گره خورده و کوله باری از غم و اندوه را پشت درب‌های ورودی حرم منور رضوی جا گذاشته‌اند و با دنیایی امید و آرزو وارد حریمش شده‌اند و می‌دانند که این روزها علی ابن موسی الرضا(ع) کسی را دست خالی از حرمش بیرون نمی‌فرستد.
دسته‌های عزاداری آذربایجانی شور و نوای خاصی را در حرم منورش به پا کرده‌اند و با لهجه شیرین خود عزای حسینی را در بارگاه رضوی برپا داشته‌اند، دسته‌های دیگری هم از سایر شهرهای ایران کم کم خود را با چشمانی اشکبار به حرم منور رضوی می‌رسانند تا مهیای برپایی عزاداری در روز تاسوعا و عاشورای حسینی شوند.
کودکانی با سربند یاحسین(ع) بر دستان پدر و مادرشان وارد حرم رضوی می‌شوند و فضای خاصی به عزاداری‌های حسینی در حرم منور رضوی می‌بخشند، زن و مرد، پیر و جوان همه به سوی حرم امام مهربانی‌ها رهسپار هستند و قرار است باشکوه‌ترین عزاداری تاریخ را برای سرور و سالار شهیدان رقم بزنند.
مادری دست در دست کودکش از بست بالاخیابان وارد حرم منور رضوی می‌شود؛ دقایقی با وی همکلام می‌شوم: خودش را زائری اهل کاشان معرفی می‌کند که طبق یک سنت هرساله خودش را در ایام منتهی به عزاداری امام حسین(ع) به حرم منور رضوی می‌رساند و دل در گروی این صحن و سرا دارد.
وی ادامه می‌دهد: سال‌هاست که حسرت زیارت امام حسین(ع) در کربلا را دارم اما به دلایل مختلف قسمت نشده است اما هرسال توفیق دارم به حرم امام رضا(ع) مشرف شوم و عزای پدر بزرگوارشان را در صحن و سرای امام رضا(ع) برپا دارم.
در گوشه بست غدیر چشمم به زائر دیگری می‌افتد که قرار است به دسته عزاداری اصفهانی‌های مقیم مشهد مقدس بپیوندد. وی هم می‌گوید: برای دهمین سال متوالی است که افتخار دارم در ایام منتهی به تاسوعا و عاشورای حسینی در حرم امام رضا(ع) حاضر باشم و در تمام این 10 سال هر چه را از حسین(ع) خواسته‌ام به من و فرزندانم عطا کرده و تمام برکت زندگی‌ام را به واسطه این ارتباط کسب کرده‌ام.
از حرم منور رضوی خارج می‌شوم و از مسیر باب الجواد(ع) به سمت خیابان امام رضا(ع) حرکت می‌کنم، اینجا غوغای دیگری برپا است و گویا حرم دیگری در خیابان منتهی به بارگاه رضوی برپا شده است. دسته‌های متعدد عزاداری در حال عزاداری هستند و از شهرهای مختلف ایران هستند اما یک نکته در این عزاداری‌ها نمایان است و آن این است که عزاداری آنها تداخلی با یکدیگر ندارد و هر کدام با زبان و آئین خود در حال عزاداری هستند و مانند چشمه‌های مختلفی هستند که قرار است در نهایت به رودخانه سرشار واحد حریم رضوی سراریز شوند.
بساط اسپند در سراسر خیابان امام رضا(ع) به چشم می‌خورد و مجاوران متعددی نیز هر کدام براساس وسع و توان خود در حال خدمت رسانی به زائران هستند.
تعدادی زائر و مجاور نیز نظاره گر عزاداری دسته‌های عزاداری هستند و سینه زنان با آنها همراهی می‌کنند و همراه با هیئت عزاداری آنها نیز آهسته آهسته به سمت حرم منور رضوی حرکت می‌کنند.
این روزها حرم منور رضوی شب و روزش یکسان است و در همه حالات تعداد کثیری زائر و مجاور در آن حضور دارند، برخی از صبحگاه در حرم رضوی حاضر می‌شوند و برخی نیز شبانگاهان در صحن و سراهای حرم رضوی حاضر می‌شوند و فرصت را غنیمت می‌شمرند و دل را حسینی کرده و در حرم پسر بزرگوار اباعبدالله به عزاداری می‌پردازند.
انتهای پیام/
