آغاز سیزدهمین اجلاس آمبودزمان آسیایی با حضور رئیس قوه قضاییه

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سیزدهمین اجلاس آمبودزمان آسیایی دقایقی پیش با حضور 20 هیئت خارجی آغاز شد.

در این مراسم آیت الله آملی لاریجانی،  رئیس قوه قضاییه، حجت‌الاسلام منتظری رئیس دیوان عدالت اداری، قاضی سراج رئیس سازمان بازرسی کل کشور، حجت‌الاسلام پورمحمدی وزیر دادگستری و مسئولان دیگر حضور دارند و به ایراد سخنرانی می‌پردازند.

*آمبودزمان(Ombudsman)چیست؟

واژه «آمبودزمان»(Ombudsman) ریشه‌ای سوئدی(اسکاندیناوی) دارد و حدود یکصد سال است که در اروپا، آمریکا، آسیا و آفریقا برای بیان مفهوم «مبارزه با فساد» استفاده می‌شود. معنی کلاسیک و اصلی این واژه، مراجع و نهادهایی که به شکایات مردم از دستگاه‌های اداری رسیدگی غیرقضایی می‌کنند، ‌است. ویژگی این نوع رسیدگی غیرقضایی و آمبودزمانی، عدم تشریفات و افزایش سرعت‌العمل در به نتیجه رسیدن شکایات است. به همین خاطر، آمبودزمان مورد استقبال کشورهای مختلف دنیا قرار گرفته است.

* معرفی انجمن آمبودزمان آسیایی

ایده تشکیل انجمن آمبودزمان آسیایی(Asian Ombudsman Association) در سال 1995 در اجلاس عمومی مؤسسه آمبودزمان بین‌المللی(IOI) با تأسیس نهادی در آسیا برای توسعه فعالیت‌های آمبودزمانی مورد تاکید قرار گرفت. با گذشت یک سال از طرح تشکیل انجمن مرتبط با فعالیت‌های آمبودزمانی در آسیا، انجمن آمبودزمان آسیایی(AOA) در 16آوریل 1996میلادی ـ 28 فروردین 1375 به عنوان یک انجمن غیرحکومتی، غیرسیاسی، مستقل و حرفه‌ای آمبودزمانی در آسیا بوجود آمد. با تاسیس انجمن، دفتر وفاقی محتسب پاکستان به عنوان اولین رئیس هیأت مدیره انتخاب گردید و دبیرخانه انجمن نیز در پاکستان استقرار یافت.

انجمن آمبودزمان آسیایی، در حال حاضر دارای 27 عضو از 18 کشور آسیایی است. هیأت‌مدیره انجمن متشکل از 9 نفر و برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شوند. برای انجمن شرایط ورود اعضای جدید به منظور توسعه فعالیت‌های آمبودزمانی مورد توجه واقع شده است. برای عضویت، نهاد آمبودزمانی کشور متقاضی می‌بایست تقاضای خود را بصورت مکتوب و به همراه اساسنامه یا قانون تشکیل نهاد، به دبیرخانه ارسال و نوع عضویت خود را مشخص کند. تقاضای عضویت، در جلسه هیأت مدیره مطرح و بر اساس اتفاق آرا، عضویت تأیید می‌گردد.

*اعضا : AOA
1. جمهوری اسلامی پاکستان 2. ژاپن 3. جمهوری یمن 4. منطقه اداری ویژه ماکائو 5. مالزی 6. جمهوری اسلامی ایران 7. جمهوری خلق چین 8. جمهوری کره 9. منطقه اداری ویژه  هنگ کنگ 10. جامو و کشمیرهند 11. جمهوری اندونزی 12. پادشاهی تایلند 13. جمهوری هندوستان 14. جمهوری ازبکستان 15. جمهوری سوسیالیستی ویتنام 16. جمهوری  آذربایجان 17. جمهوری قرقیزستان 18. جمهوری تاتارستان روسیه

انتهای پیام/