نیاز مبرم به گفت وشنود منطقی
جامعه ما نیاز مبرم به گفت وشنود منطقی دارد. در این میان تعاملاتی آرامشبخش خواهد بود که با متانت و بردباری صورت گیرد تا سایر اقشار جامعه را به تحمل آرای دیگران رهنمون سازد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت عباس سلیمی نمین به شرح ذیل می باشد:
هفته گذشته وزارت امور خارجه در واکنش به یک میزگرد تلویزیونی که به بهانه دومین سالگرد اجرای برجام برگزار شده بود، بیانیه شدیداللحنی صادر کرد.
با شناختی که از حلم و بردباری سکاندار دیپلماسی کشور دارم،چنین واکنشی برایم بسیار دور از انتظار بود ؛ نه به این دلیل که منتقد توافقنامه برجام در برنامه ثریا از دایره انصاف خارج نشده بود بلکه از آن جهت که ادبیات پرخاشگرانه به اندازه کافی در فضای سیاسی فاجعه به بار آورده است.
نباید فراموش کرد که تندی تعاملات و گفت وگوهای سیاسی نیروهای به اصطلاح فرهیخته جامعه چگونه به اقشار پایینتر تسری مییابد و به چه میزان فاجعهبارتر خواهد شد.
به این عبارات توجه کنیم:" زمان این تردستی های ژورنالیستی مدتهاست که گذشته و مردم ما فریب صحنهسازیهای سیاسی توسط تازه از راهرسیدگان ناشی و کماطلاع را نخواهند خورد."،"هنوز عده ای دست از عقده گشایی برنداشته و با استفاده از فرصتی که متاسفانه رسانه ملی سخاوتمندانه در اختیارشان قرار می دهد،بی محابا..."،" در مورد این ادعای مضحک بیش از این مفصلا توضیح داده شده "، سوال از مسئولان ارشد رسانه ملی آن است...پخش چنین دیدگاههای متوهمانه یا مصاحبه های سخیف ساختگی علیه برجام...چه سودی دارد؟"(روزنامه جمهوری اسلامی،1/11/96)
باید توجه داشت رسانه ملی در این میزگرد از جناح اصلاحطلب یک مدیر مسئول روزنامه مطرح و از جناح اصولگرا یک خبرنگار ساده را دعوت کرده بود؛بنابر این برگزاری مناظرهای با این ترکیب را نمی توان جانبدارانه خواند ضمن این که وزارت خارجه میتواند به بهانه پاسخگویی به برخی مطالب مطرح شده فرصتی برای طرح مواضع خود بیابد.
متاسفانه امروز برخی قادر نیستند بین بدعهدی آمریکا و نتایج توافقنامه برجام تفاوت قائل شوند؛حال آن که ما از قبل برجام به عنوان یک قرارداد بین المللی دستاوردهای مهمی را کسب کردیم و نمیتوانیم اعتماد به اقوال شفاهی را که موجب شد آمریکا(به عنوان یکی از طرفهای قرارداد) با هزینههای کمتری بدعهدی کند،دلیل بر بی نتیجه بودن آن بدانیم.
مذاکره با 1+5 به تعبیر مکرر رهبری توسط فرزندان امین،غیور،شجاع و متدین این مرز و بوم صورت گرفت و دستاوردشان در برخی زمینهها قابل قبول و در مواردی دارای ایراد است.آن چه بیش از همه در این تجربه ارزشمند است این که به هیچ وجه نمیتوان به قدرتهای سلطهگر اعتماد کرد؛ زیرا " فریب "،آن هم در پیچیدهترین اشکال، اساس رویکرد آنان در مذاکرات را تشکیل میدهد.
البته در مورد ایران آنها نتوانستند از ابزار تهدید چندان بهره گیرند وگرنه مرعوب ساختن طرف مذاکره اولین حربهای است که به آن توسل جسته می شود؛ به عبارت دیگر با القای این موضوع که در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکره،جنگ حتمی خواهد بود نمایندگان ملتها را در موضع ضعف قرار میدهند.
خوشبختانه هیئت ایرانی در مذاکره با شجاعت از منافع ملت ایران دفاع کرد، اما در مواردی به اقوال شفاهی اعتماد کرد یا درصدد دریافت تضمینهای جدی برنیامد،همین نیز موجب شد که بدعهدی ها بهویژه از سوی آمریکا بهسرعت آغاز شود.
متاسفانه امروز منتقدان برجام عمدتاً براساس این نقض عهد، حکم کلی در مورد برجام صادر می کنند که قطعاً نگاهی تکبعدی و قضاوتی غیرمنصفانه را به نمایش میگذارد،اما آن چه در این میان قابل قبول نیست نوع مواجهه وزارت امور خارجه با این منتقدان برجام است.
دستگاه دیپلماسی که به درستی قائل است از طریق مذاکره با بیگانگان می تواند در آن ها تاثیر گذارد چرا با چنین سعهصدری در میان سلایق مختلف داخلی ظاهر نمی شود.آیا تحت فشار قرار دادن رسانه ملی برای جلوگیری از بازتاب نظرات برخی، سلایق جامعه ما رو به جلو خواهد برد؟
میزگردی در دومین سالگرد برجام برگزار شده که در آن غلبه با طرفداران مطلق این توافقنامه بوده است،ضمن پذیرش این مطلب که نظرات منتقد چندان اصولی نبوده است باید این واقعیت را نیز پذیرفت که فرد نمایندگیکننده گرایشهای دولت نیز نتوانسته است قوی ظاهر شود؛بنابراین شایسته آن است که با زبانی ملایم تر، دستکم آن گونه که با دیپلماتهای خارجی سخن گفته می شود، شهروندان خود را با آن چه حق میپنداریم آشناتر سازیم.استفاده از تعابیر تند نه تنها منتقد را قانع نمی سازد بلکه وی را در عقیده اش بیشتر متصلب می سازد.
خوشبختانه شب گذشته معاون سیاسی وزارت امور خارجه با حاضر شدن در برنامه" جهان آرا "شبکه افق این ضعف را تا حدودی جبران کرد.باید به این مهم توجه داشت که جامعه ما نیاز مبرم به گفت وشنود منطقی دارد. در این میان تعاملاتی آرامشبخش خواهد بود که با متانت و بردباری صورت گیرد تا سایر اقشار جامعه را به تحمل آرای دیگران رهنمون سازد.
انتهای پیام/
