"ماناس" در تیررس کدام کلاس موشکی ایران قرار دارد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، آمریکا با بودجه نظامی 587 میلیارد دلاری، هم اکنون حدود یک میلیون و نیم نیروی نظامی دارد. این نیروها به هفت بخش نیروی زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی، یگان فوق ویژه نیروی دریایی، تفنگداران نیروی دریایی، نگهبابانان ساحلی و گارد ملی تقسیم می‌شوند.

پیشتر براساس گزارشی که وزارت دفاع آمریکا تحت عنوان "Base Structure Report"  منتشر کرده بود، این کشور در 39 کشور پایگاه بزرگ نظامی و در 140 کشور ایستگاه‌های نظامی دارد.

منطقه غرب آسیا به دلیل ویژگی‌های خاص آن، از جمله گنجانده شدن اسرائیل در این منطقه و وجود منابع انرژی فراوان، برای دولت آمریکا از اهمیت ویژه‌ای برای حضور نظامی برخوردار است.

هم اکنون آمریکا چند پایگاه مهم منطقه‌ای در خاورمیانه دارد که این پایگاه‌ها از سوی چند پایگاه پشتیبانی، کنترل، هدایت و تجهیز می‌شوند. در این میان پایگاه نظامی کویت، برای آمریکا به خاطر استقرار حجم انبوهی از تجهیزات متعلق به نیروهای زمینی و هوایی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

بررسی تحرکات نظامی آمریکا در منطقه نشان می دهد که این کشور تمام پایگاه‌های خود را از چند پایگاه نظامی خاص تغذیه می‌کند. پایگاه بگرام، اینجرلیک در ترکیه، مرکز فرماندهی مرکزی نیروی هوایی آمریکا موسوم به (CENTCOM) که در قطر مستقر است و چند پایگاه دیگر از جمله پایگاه استراتژیک کویت توسط یک پایگاه راهبردی و پشتیبانی به نام "ماناس" هدایت، فرماندهی و پشتیبانی می‌شوند.

این پایگاه در 25 کیلومتری شمال - غربی بیشکک پایتخت قرقیزستان واقع شده است.

پایگاه ماناس در اواخر سال 2001 میلادی با مجوز رسمی دولت مرکزی قرقیزستان و با انعقاد یک قرارداد اجاره‌ای به وزارت دفاع آمریکا واگذارشد. این پایگاه با بکارگیری از یک فرودگاه متروکه کار خود را آغاز و سپس این فرودگاه گسترش یافته و تبدیل به یک پایگاه نظامی بزرگ شد که در آن تعداد زیادی هواپیمای ترابری، تجهیزات نظامی و ادوات جنگی مستقر شدند.

در این پایگاه به خاطر ماهیت پشتیبانی و ترابری بودنش، بیشتر امکانات، تجهیزات و ادوات نظامی مستقر بوده و هواپیماهای ترابری کار انتقال تجهیزات و نیروها به پایگاه‌های هدف در سطح منطقه را دارند.

هم اکنون بخش اعظمی از تجهیزات و امکانات نظامیان مستقر در افغانستان از طریق این پایگاه به پایگاه‌های دیگر از جمله پایگاه بگرام در قندهار منتقل می‌شود.

بررسی استعداد ماناس نشان می‌دهد که در حال حاضر تعدادی هواپیمای«С-17 Globemaster»، هواپیماهای حمل مواد سوختی از جمله هواپیماهای "КС-135 Stratotanker"و 16 فروند هواپیمای KC-135 هم اکنون در این پایگاه مستقر هستند. علاوه بر این، تعدادی هواپیمای مینی آواکس جاسوسی نیز ماناس مستقر شده است که از آن برای جاسوسی در افغانستان استفاده می‌شود.

روزانه بیش از "15 پرواز اعلام‌شده" از ماناس با هواپیماهای KC به افغانستان انجام می‌شود و این هواپیماها سوخت مورد نیاز نیروهای نظامی ائتلاف در افغانستان را تأمین می‌کنند. این هواپیماها قادر به حمل 28هزار گالن سوخت جت هستند.

در عین حال، نظامیان آمریکایی از این پایگاه به عنوان یک پایگاه کنترل ماهواره‌ای نیز استفاده می‌کنند. برخی هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های کنترل شونده این کشور نیز از داخل این پایگاه هدایت و کنترل می‌شوند.

یکی از پایگاه های کنترل هواپیمای بدون سرنشین RQ-170 آمریکا که سال گذشته در دام جنگال ایران افتاده و سپاه پاسداران موفق شد که آن را سالم به زمین نشانده و در اختیار بگیرد، "ماناس" بود.

آمریکا در ماه‌های اخیر قصد داشت که یک ایستگاه راداری در این پایگاه احداث کند تا با استفاده از آن، کشورهای منطقه را رصد راداری کند اما روسیه رسماً با این اقدام مخالفت کرد و بعد هم مشخص نشد که پنتاگن این ایستگاه را در کجا مستقر کرد.

پایگاه ماناس، پیشتر و در جریان خیزش مردمی در قرقیزستان که منجر به فرار رئیس جمهور از این کشور شد، از سوی مردم مورد حمله واقع شد.

این پایگاه به علی‌رغم به کاری گیری پدافند‌های خاص و امکانات پیشرفته الکترونیکی و محافظتی، پیشتر نیز مورد هدف سیستم‌های جاسوسی کشورهایی مثل ایران شده است. تلویزیون دولتی ایران پس از دستگیری "عبدالمالک ریگی سرکرده گروهک جندالله" فیلمی را از داخل پایگاه ماناس پخش کرد.

مقامات ایرانی گفته بودند که عبدالمالک ریگی و برخی سران گروهک تحت امرش با ریچارد هالبروک نماینده ویژه رئیس جمهوری‌ آمریکا در امور منطقه در پایگاه ماناس با هم دیدار داشته‌اند.

اما تحولات مربوط به این پایگاه نظامی آمریکا در ماه‌های اخیر مورد توجه مقامات عالی قرقیزستان قرار گرفته است. از آنجایی که قرارداد رسمی دولت قرقیزستان با دولت آمریکا برای اجاره ماناس تا سال 2014 به پایان می‌رسد.

رئیس جمهور قرقیزها چندی پیش رسماً اعلام کرده که از ماناس نباید برای حمله احتمالی به ایران استفاده شود.

دوم مهرماه سال جاری سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران در گفتگو با شبکه خبری العالم گفته بود، "در صورت آغاز جنگ، پایگاه‌های آمریکا در کشورهای اطراف ما و داخل کشورهای همسایه هدف قرار خواهند گرفت."

هم‌اکنون ایران دارای موشک‌های "بالستیک و بردبلند"ی است که در صورتی که ایران مورد حمله نظامی از سوی آمریکا قرار گیرد، این موشک‌ها توان منهدم کردن بیشتر پایگاه‌های آمریکا در منطقه را دارند. آمریکا هم‌اکنون بیش از 32 پایگاه نظامی در خاورمیانه دارد که همه آنها تحت پوشش برد موشکی جمهوری اسلامی هستند.

با توجه به فاصله حدود 1500 کیلومتری پایگاه راهبردی آمریکا در قرقیزستان تا خاک ایران، نیروهای مسلح کشور قادرند از شرقی‌ کشور به راحتی این پایگاه را با موشک‌هایی میان‌بردی از کلاس "سجیل و قیام" هدف قرار دهد.

رهگیری موشک قیام به علت اینکه این موشک هیچ‌گونه باله‌ای در سطح خارجی خود ندارد، بسیار سخت و تا حدودی غیرممکن است. این موشک می‌تواند در لحظه برخورد با هدف با قدرت ضربه بالای خود، شعاع تخریب زیادی را به همراه داشته باشد.
انتهای پیام/