چرا آینده ایران روشن است؟

چرا آینده ایران روشن است؟

مشکلات کشور کم نیست، بسیاری از مردم دغدغه های اقتصادی و معیشتی دارند، بسیاری از شاخص ها از بیکاری و تورم گرفته تا برخی از شاخص های اجتماعی و فرهنگی، وضعیت خوبی را نشان نمی دهد؛ همه اینها درست اما چرا آینده روشن است؟

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، محسن پیرهادی در سرمقاله امروز رسالت نوشت: مشکلات کشور کم نیست، بسیاری از مردم دغدغه های اقتصادی و معیشتی دارند، بسیاری از شاخص ها از بیکاری و تورم گرفته تا برخی از شاخص های اجتماعی و فرهنگی، وضعیت خوبی را نشان نمی دهد؛ همه اینها درست اما چرا آینده روشن است و نه تنها امیدوار بلکه به آینده خوش‌بینیم.
آمریکای 25 سال پیش را به خاطر بیاورید. دولتمردان آمریکایی در آن سال‌ها یعنی 1993 میلادی احتمالا هیچ نگرانی نداشتند و هیچ مزاحمی بر سر راه خود
نمی دیدند. در سال 1991 اتحاد جماهیر شوروی فروپاشیده و عملا قطب دومی که در برابر آمریکا قد علم کند از میان رفته است. سال بعد یعنی 1992، نظریه مشهور پایان تاریخ فرانسیس فوکویاما در قالب کتاب «پایان تاریخ و آخرین انسان» منتشر شد و رسما نظام لیبرال دموکراسی، نظم نهایی جهان اعلام شد که همه دولت ها و ملت ها به ناچار در برابر آن تسلیم خواهند شد. دو سال بعد و در سال 1994 آمریکای فاتح و رها شده از دغدغه رقبا، جام جهانی فوتبال را میزبانی کرد تا با کشاندن مردم و رسانه ها از سراسر دنیا به آمریکا، توسعه و اقتدار لیبرال دموکراسی را به رخ بکشد و مدینه فاضله ساختگی اش را به جهانیان بنمایاند. همان سال ها بود که وقتی یک ناوگروه آمریکایی از سواحل فلوریدا حرکت می کرد، هنوز به مقصد نرسیده در آن سوی دنیا دولت ها سقوط می کردند و حاکمان از ترس مخفی می‌شدند. همان آمریکایی که تسلط‌اش بر نظام بانکی دنیا، تکنولوژی و صنعت قابل مقایسه با هیچ کشوری نبود.
قصد ندارم بگویم در این 25 سال چه شد اما همین قدر بدانید که فوکویاما نظریه پرداز 66 ساله آمریکایی، چندی پیش اعلام کرد اشتباه کرده و نظام لیبرال دموکراسی  که آمریکا مظهر آن بوده، نه تنها پاسخگوی بسیاری از نیازها نیست بلکه رو به زوال است. امروز دیگر دوره تسلط آمریکا گذشته و ملت‌ها و دولت‌ها نه تنها از آمریکا نمی‌ترسند بلکه رسما آن را به چالش می‌کشند. همان ارتشی که هنوز اقدام جدی نکرده دولتی در آن سوی دنیا سقوط می‌کرد، امروز 6 سال به صورت مستقیم در سوریه و 4 سال نیابتا در یمن می‌جنگد و به حداقل خواسته هایش هم نمی‌رسد. 
اتفاقی که در لبنان و نوار غزه و عراق می افتد آن چیزی نیست که دولتمردان آمریکایی می خواهند و آن قدر فرهنگ و سبک زندگی آمریکایی مورد تردید است که حتی دولت فرانسه کمیته ای رسمی برای "تقابل با تهاجم فرهنگ آمریکایی" تأسیس می کند.
از آمریکا بگذریم، مثال ها از این دست فراوانند. در مورد انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی هم همین ضعف روزافزون کاملا محسوس است؛ اما به منطقه خود بنگریم. عراق، تحت تسلط حزب بعث، با پشتوانه ابرقدرت های دنیا 8 سال با ایران اسلامی می جنگد بعد از آن به کویت حمله می کند و در چند ساعت کویت را فتح  می‌کند حتی برخی از قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای را هم تهدید می کند. همان عراق تحت حکومت صدام، امروز به جمهوری تبدیل شده و با رأی مردم یک شیعه متحد ایران رئیس جمهور آن است. امروز همین عراق برای امنیت و تحکیم یکپارچگی ملی دست به سوی ایران دراز می کند.
اما ایران 25 سال پیش با ایران امروز چه تفاوتی کرده است؟ یک روز بود که فرماندهان نظامی ما نگران بودند که هواپیماها حداکثر تا چند هفته دیگر قابل استفاده‌اند؛ امروز کار به جایی رسیده است که پیشرفته ترین هواپیماهای جاسوسی بدون سرنشین دشمن را شکار می کنند. زمانی ما برای دریافت 8 موشک باید از لیبی درخواست می کردیم اما امروز برد موشک های ما چند هزار کیلومتر است، زمانی بود که ایران در محاسبات خیلی از سران دنیا،قابل اعتنا نبود.قدرت های جهانی معترفند که بدون دخالت ایران، بسیاری از گره‌ها در منطقه حل نمی‌شود.آمریکای 25 سال پیش کجا بود و آمریکای امروز کجا؟ ایران 25 سال پیش کجا بود و ایران امروز کجا؟
سخنان روز گذشته مقام معظم رهبری،‌موید این ادعاست که دشمنان هرچه توانسته اند کرده اند و اگر کاری از پیش نبرده‌اند، نتوانسته‌اند.
رویش ها بسیارند، هم در حوزه سیاست، هم در صنعت، هم در علم و هم در بسیاری از زمینه های دیگر.باید در این مسیر با قدرت به پیش رفت و از خار راه نهراسید. ایران عزیز ما بر پایه دو بال اسلامیت و جمهوریت بر بام جهان خواهد درخشید.ان شاء‌الله

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه ها

پربیننده‌ترین اخبار رسانه ها
اخبار روز رسانه ها
آخرین خبرهای روز
فلای تو دی
تبلیغات
همراه اول
رازی
شهر خبر
فونیکس
میهن
طبیعت
گوشتیران
رایتل
مادیران
triboon