پول یا مدیریت؛ کدامیک پلههای مترو را به حرکت درمیآورد
خبرگزاری تسنیم : ایستگاه جدید و قدیم ندارد؛ این روزها پلهبرقی به مشکلی برای مسافران مترو تبدیل شده که باید دید در رقابت بین پول و مدیریت کدامیک میتوانند اعتماد مردم را به خود جلب کنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، مترو تهران هرچند به صورت پراکنده اما در حال گسترش است و به عنوان یکی از وسایل حمل و نقل عمومی پر طرفدار بین شهروندان محسوب میشود که توانسته با همه کموکاستیهای خود و سختیهایی که مسافران با آن دست و پنجه نرم میکنند نقش قابل توجهی در جابهجایی مردم داشته باشد و روزانه 4 میلیون نفر را در زیر زمین جابهجا کند بنابراین نمیتوان سهم این وسیله را در کاهش ترافیک پایتخت نادیده گرفت.
در طول 14 سال پر فراز و نشیبی که از راهاندازی مترو در تهران میگذرد و هر سال به تعداد مسافران آن افزوده میشود، مسئولان برای رفاه حال مسافران آن به فکر ایجاد امکاناتی مانند پله برقی، آسانسور، نمازخانه و سرویس بهداشتی نیز افتادند که در این بین نصب پلهبرقی قدمت بیشتری نسبت به ایجاد سایر امکانات مذکور در مترو دارد اما هنوز هستند ایستگاههایی که بعد مدتها از بهرهبرداری آنها میگذرد ولی به این سیستم که یکی از نیازهای ضروری برای سهولت در آمد و شد مسافران است، مجهز نیستند.
بیش از یکسال از افتتاح ایستگاه متروی استادمعین میگذرد اما هنوز پلهبرقیهای آن نصب نشده و مردم مجبورند پلههای عریض و طویل آن را یک به یک از زیر پایشان بگذرانند. وقتی نفست به شماره میافتد و احساس خستگی بالا رفتن از کوه میکنی با خود میگویی مگر من چند سال دارم که اینطور خسته شدم و برای بالا رفتن از پلهها نفس کم آوردم؛ اما با نگاهی به پشت سر متوجه میشوی که صحبت از 30 یا 40 پله نیست صحبت از 136 پله ناقابل است که اگر پیر باشی یا جوان، مرد یا زن توبه میکنی تا دیگر گذرت به آن ایستگاه نیفتد؛ اما باز هم مجبور به استفاده میشوی و این داستان ادامه مییابد.
مریم یکی از مسافرانی که مترو را به عنوان وسیلهای جهت رفتوآمدهای درون شهری برگزیده از نبود پلهبرقی به عنوان یک معضل یاد میکند و میگوید: به دلیل نزدیکی ایستگاه استاد معین به مقصدم مجبورم هر روز در این ایستگاه پیاه شوم اما تعداد پلههای آن به قدری زیاد است که اگر صخره نورد هم باشی اواسط راه نفس کم میآوری.
وی با بیان اینکه همیشه به پلههای آخر که میرسم سوزش عجیبی در پاها به ویژه زانوهایم احساس میکنم، ادامه میدهد: من کمتر کسی را دیدهام که از این پلهها بالا برود و زیر لب اعتراضی نکرده باشد.
آقای 28 سالهای که خود را امینی معرفی میکند، میگوید: من به عنوان یک شهروند انتظار دارم همه ایستگاههای مترو با امکانات کامل افتتاح شوند؛ همانطور که هزینه بلیت را به صورت کامل از مردم دریافت میکنند باید امکانات کاملی هم ارائه دهند.
وی ادامه میدهد: اگر مسئولان مترو واقعا به فکر مردم هستند و ایجاد این امکانات را در برنامه خود دارند میتوانند به همان میزان که امکانات ارائه شده ناقص است و پلهبرقی یا آسانسور نصب نشده هزینه کمتری از مسافران آن ایستگاه دریافت کنند.
این پلهنوردی تنها شامل حال ایستگاه استاد معین نیست در ایستگاه نیروهوایی نیز چنین مشکلی مشهود است و مسافران با سختی فراوان از پلهها استفاده میکنند. اما این موضوع همه مشکل نیست چراکه در برخی ایستگاهها پلههای برقی به صورت کامل نصب نشده یا چند روز در میان دچار نقص فنی میشوند.
ایستگاه حبیبالله که یک سالونیم از بهرهبرداری آن میگذرد یکی از ایستگاههایی است که پله برقی قسمتهای منتهی به سکوی آن نصب نشده و قسمتهای دیگر نیز یکی در میان به دلیل نقص فنی (بعد از حادثه آبگرفتگی در فروردینماه) از نعمت سرویسدهی به شهروندان محروم است. ایستگاه دیگری مانند نبرد هم که پلههای بلند بالایش از ذهن هیچ مسافری بیرون نمیشود بارها و بارها در طول هفته مسافران را در آرزوی خود میگذارد.
مشاهده ایستگاههایی که به سیستم پله برقی یا آسانسور مجهز نیستند یک مشکل قدیمی برای افرادی است که روزانه از مترو استفاده میکنند، اما علیمحمد قلیها مدیر عامل شرکت بهرهبرداری مترو تهران درباره این موضوع به تسنیم میگوید: اکثر ایستگاههای تازه افتتاح شده به دلیل عدم پرداخت بودجه فاقد پلهبرقی هستند این در حالی است که به دلیل نبود پول نمیتوان از ساخت و بهرهبرداری ایستگاههای جدید نیز صرفنظر کرد.
وی ادامه میدهد: خرید و نصب هر پلهبرقی حدود 150 میلیون تومان هزینه در بر دارد اما طی رایزنیهای صورت گرفته بین مدیر شرکت مترو و شهردار تهران مقرر شده با تأمین هزینه مورد نیاز پلهبرقیها توسط شهرداری تهران، تا پایان سال همه ایستگاهها به پلهبرقی مجهز شوند.
این وعده را هابیل درویش مدیرعامل شرکت مترو تهران در سال گذشته نیز داده بود و به گفته وی قرار بود تا پایان سال 90 همه ایستگاهها به سیستم پلهبرقی مجهز شود اما این وعده عملی نشد و قول آن را قلیها تکرار کرده است.
عدم نصب آسانسور و پله برقی در مترو نقض استاندارد است
اما در این بین حمزه شکیب رئیس کمیسیون توسعه و عمران شورای اسلامی شهر تهران بر این عقیده است که باید براساس استانداردها کار کنیم بنابراین در هر نقطهای که مترو وجود دارد باید پله برقی و آسانسور نیز وجود داشته باشد.
وی به خبرنگار تسنیم میگوید: در ایستگاههایی که نصب پلهبرقی انجام نشده لازم به تذکر نمایندگان مردم در شورای شهر است زیرا تکمیل مترو نسبت به ساخت ایستگاه جدید باید در اولویت قرار گیرد و شرایطی فراهم شود که مردم به آسانترین حالت ممکن از مترو استفاده کنند.
مشکل پله برقیهای مترو ناشی از ضعف مدیریت نیست
خسرو دانشجو سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران نیز در اینباره به تسنیم میگوید: مسئولان مترو در تلاش هستند تا نواقص اینچنینی در ایستگاههای در حال بهرهبرداری را مرتفع کنند ضمن اینکه این امر موضوعی نیست که از ضعف مدیریت مترو نشأت گرفته باشد.
نبود پلهبرقی و بالا و پایین رفتن از پله ایستگاههای مترو اگرچه ممکن است به ظاهر موضوعی ساده و حتی پیشپا افتاده به نظر بیاید اما رفع این مشکل میتواند در رضایت خاطر شهروندان از وضعیت شهر و امکانات آن تأثیر به سزایی داشته باشد در واقع اگر هزاران اقدام برزگ و ارزشمند در سطح شهر انجام شود ولی به مشکلاتی که جزئی به نظر میآیند و رفع آن رضایت بسیاری در مردم ایجاد میکند، توجهی نشود تلاشهای انجام شده ارزش اصلی خود را بین شهروندان از دست خواهد داد.
در واقع مسئولان باید به خاطر داشته باشند که سنگ محک عملکردشان توسط مردم معطوف به کارهایی میشود که شاید در ظاهر اهمیت کمرنگی دارد ولی تأثیر قابل توجهی در رفاه حال شهروندان ایجاد میکند.
گزارش از مریم باجلان
انتهای پیام/