اصفهان| سیری در زندگی فیلسوف بزرگ جهان اسلام
ملاصدرا از فیلسوفان بزرگ جهان اسلام است، شخصی که کتابهای فلسفی زیادی نوشته و دورهای نیز در اصفهان زندگی کرده است، معروف به صدرالمتألهین و ملاصدرا که اکنون نام یکی از خیابانهای اصفهان نیز به نام او نقش بسته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، از فیلسوفان بزرگ جهان اسلام است، شخصی که کتابهای فلسفی زیادی نوشته و دورهای نیز در اصفهان زندگی کرده است، معروف به صدرالمتألهین و ملاصدرا است که اکنون نام یکی از خیابانهای اصفهان نیز به نام او نقش بسته است.
محمد بن ابراهیم صدرالدین شیرازى معروف به صدرالمتألهین و ملاصدرا در شیراز توسط معلمانی که منتخب پدرش میرزا ابراهیم بن یحیی قوامی شیرازی علوم و تحصیل را فرا گرفت، فرزندی که حاصل یک دعا و تضرع از سوی پدرش بود تا اینکه خداوند ملاصدرا را به وی عطا کرد.
وی که در دوران صفویه میزیست به دلیل مرگ شاه تهماسب یکم صفوی که سبب ناامنیهایی در کشور و از جمله شیراز شد بود چند باری در شهرهای مختلف کوچ کردند تا اینکه به قزوین و سپس به اصفهان مهاجرت کردند.
به گفته تاریخدانان ملاصدرا در مدرسه خواجه اصفهان شاگرد استادانی برجسته مانند شیخ بهایی، میرداماد و میرفندرسکی بود و آموزههای بسیاری از آنها فرا گرفت. صدرالمتألهین درسهایی مانند فقه، علوم حدیث و تفسیر را از شیخ بهایی، حکمت الهی و حکمت شرق و غرب را از میرداماد و علم ملل و نحل را از میرفندرسکی فراگرفت.
هانری کربن از ملاصدرا چه میگوید؟
هانری کربن فیلسوف، ایرانشناس و اسلامشناس فرانسوی در مورد ملاصدرا نوشته است که وی پس از کسب درجه اجتهاد، به تدریس در مدرسه خواجه پرداخت.
زندگی ملاصدرا دستخوش تغییرات میشود، وی به کهک قم مهاجرت کرد. در قم نیز کار تدریس و پژوهش را رها نکرد و در همان روستا به برگزاری جلسات درس پرداخت.
زمانی که به روستای کهک قم رفت سبب شد به مراحل و سیر و سلوک خاصی دست یابد که در کتاب «اسفار» خود نیز به آن اشاره کرده است.
وی دارای ابعاد شخصیتی زیادی است و شاگردی اساتیدی مانند شیخ بهایی و میرداماد را داشته، اساتیدی که دارای قدرتهای معنوی بودند.
ملاصدرا با آن که از درس و معاشرت این دو استاد به خوبی به مقامات بالای معنوی رسیده بود، معتقد بود که انزوای او (در سنین 30 تا 35 سالگی) در روستای کهک قم و خلوت و عبادت و دلسوختگی و یأس او از مردم، همه و همه سبب شد که دریچهای تازه از حقیقت و جهان غیب به روی او باز شود.
پس از مدتی ملاصدرا به شیراز مهاجرت کرد، هانری کربن در نوشتههای دیگر خود از این فیلسوف و داستان برگشتش به شهر زادگاه خود را نقل کرده و میگوید: امام قلی خان از دوستان دوران جوانی ملاصدرا بود، پس از پدرش به حکومت فارس رسیده بود، پس از فتح هرمز و بیرون راندن پرتغالیها از خلیج فارس و در پی پیروزی حکم رفع تبعید ملاصدرا را از شاه عباس گرفته و ملاصدرا را به شیراز دعوت کرد.
به اعتقاد پژوهشگران درخشانترین دوره زندگی ملاصدرا از لحاظ سودی که به جامعه رساند و کتابهای فراوان و ارزشمندی نوشت، دورهای است که او پس از بازگشت از کهک در شیراز شروع به تدریس کرد.
وی پس از بازگشت به شیراز، تدریس در این مدرسه نوساز را آغاز کرد، در این مدرسه علاوه بر حکمت و فقه، ادبیات، اخترشناسی، ریاضیات، شیمی، معرفهالارض (زمینشناسی) و علوم طبیعی نیز تدریس میشد تا جایی که حتی اهمیت این مدرسه از مدرسه خواجه اصفهان که روزگاری این فیلسوف در آنجا درس خواند و تدریس میکرد نیز افزایش یافت.
انتهای پیام/ح