رسالت : هفده گام برای رسیدن به اخلاق مدارا-۲
خبرگزاری تسنیم : هفده گام تا "اخلاق مدارای اصولگرایانه"اگر هنوز میخواهیم در چهارچوب یک جامعه دوستانه با هم زندگی کنیم، احتیاج به یک "بصیرت اخلاقی" جدید داریم.با سروشیسم و ولنگاری اخلاقی، نمیشود ادامه داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم ،برخی روزنامه های صبح امروز سرمقاله های خود را به مسائل روز زیر اختصاص دادند.
روزنامه رسالت در سرمقاله خود با عنوان «هفده گام برای رسیدن به اخلاق مدارا» به قلم «حامد حاجی حیدری» آورده است :هفده گام تا "اخلاق مدارای اصولگرایانه"اگر هنوز میخواهیم در چهارچوب یک جامعه دوستانه با هم زندگی کنیم، احتیاج به یک "بصیرت اخلاقی" جدید داریم.با سروشیسم و ولنگاری اخلاقی، نمیشود ادامه داد.به اسم مد روز بودن، عادت کردهایم روی هوا پرواز کنیم، و به هیچ اصلی پایبند نباشیم، و به هر که خواستیم اتهام بزنیم، البته وقتی آسیاب به نوبت شد و نوبت ما هم رسید، افسرده شویم، غمگین شویم، و بگوییم: "این، رسم مردانگی و وجدان نبود!"
با این فکر بود که اصولگرایان، اسم خود را اصولگرا گذاشتند. البته مدعی نیستم که اصولگرایان توانستند به سرعت از شر سروشیسم خلاص شوند. اصلاً چرخ "آقای میگن" که دو سالی است راه افتاده و فتنهافکنی میکند، با فراموشی اصول به راه افتاده است. ولی میخواهم بگویم که ایده اصلی که پشت نام و عنوان "اصولگرا" بود، این بود. تقابل آشکاری با سروشیسم ولنگار بود.
کار، از جلسات "احیای معنوی حزب ا..." شروع شد، و گسترش یافت، و هنوز هم در قالب برنامه "سمت خدا"، و هزار و یک منبر دیگر که عمیقاً رنگ و بوی "اخلاقی" دارند ادامه دارد.
برنامه این بود و هست، که جامعهای که از سال 1367، مدام ضربه اخلاقی دریافت کرده است، و سروشیسم در آن، مدام و مدام ریشه دوانده، احیا شود، تا مردم بتوانند مانند دوران انقلاب و جنگ، همدیگر را تحمل کنند، و با هم کار کنند، و این جامعه را با اتحاد جلو ببرند.
البته به نظر من، آنچه انجام شده است، در عین آنکه مفید بوده است و مفید خواهد بود و باید ادامه یابد، تنها توانسته سرعت رسوخ سروشیسم را کم کند. سروشیسم، از آن رو که ایدئولوژی ولنگاری، و حاوی جذابیت ذاتی برای نوع انسان بود، همچنان میتازد، هر چند با سرعت کمتر.
پس، "احیای معنوی" و "سمت خدا" و "منبر" و "حسین حسین" و... مفید بوده است و مفید خواهد بود و باید ادامه یابد، ولی به نظر من، تا دید کلی آدمها راجع به حقیقت و اخلاق عوض نشود، و تا این جامعه، واقعاً و بتمامه از سروش خلاص نشود، فرصتسوزیها و مردمآزاریها ادامه خواهد داشت، و آقای رئیس فدراسیون فوتبال، نمیتواند انتظار داشته باشد که درست پس از تقدیر بیگانگان از او، صبح زود روز بعد، ساعت پنج به وقت محلی، از آزار هموطنان "نود"ی مصون خواهد ماند.
این فکر که باید دید کلی تغییر کند، بهانهای شد که خیلی عملیاتی، ادعای عجیبی مطرح کنم. ادعای من این است که یک الگوی هفده مرحلهای اخلاق، اگر در این جامعه تحقق یابد، و اگر مردم به هفده اصل اخلاقی پایبند شوند، میتوانند بقیه چیزها را تحمل کنند و میتوانند مانند مردم صمیمی اول انقلاب و دوران جنگ توش و توانشان را روی هم بریزند و این ملت را به پیش ببرند.
اصل مطلب این است که به ریسمان خدا چنگ زنند تا متفرق نشوند. این همان جملهای بود که آن روزها، زیاد میگفتند. ولی این
هفده گام، تفصیلی است که در آیات آخر، سوره مبارکه فرقان در وصف "عباد الرحمن" آمده است.
این هفده گام، یک پروتکل کامل اخلاق فردی و اجتماعی، و یک چهارچوب قابل تحمل، برای "مدارا"ست.
اگر هنوز میخواهید در چهارچوب یک جامعه دوستانه با هم زندگی کنید، تواضع و فروتنی را هیچ وقت فراموش نکنید.
عادت کنید که واکنش نشان ندهید و عکسالعملی عمل نکنید. در مقابل برخورد زشت و لغو جاهلان، خود را کنترل کنید، و برخورد سالم داشته باشید.
به ارتباط با خدا عادت کنید. با علم به اینکه عبادت خدا، هم افتادن به خاک است و هم به پا ایستادن و قیام کردن و دویدن.
عادت کنید که از عاقبت گناه بهراسید. واقعاً بترسید. بدانید که گناه عواقب دارد و عواقب آن به این زودی قطع نمیشود. هرگز قطع نمیشود.
عادت کنید تا به نیازمندان کمک کنید و در این یاری، کم نگذارید. معالوصف، زیادهروی هم نکنید.
عادت کنید که هیچ وقت زیادهروی نکنید. حد نگه دارید. همیشه حد نگه دارید. همیشه میانهروی را همچون لباسی بر تن دارید.
عادت کنید که آزاده باشید. مستقل باشید. به هیچ قیمتی، استقلال خود را برای تصمیم اخلاقی از دست ندهید. و برای این منظور، باید خود را فقط به خدا وابسته بدانید. پس، حضور خدا را در زندگی خود تقویت کنید.
افراد را از صفحه روزگار محو نکنید. نکشید آنها را که خدا برایشان حریم گذارده، ولی یادتان باشد که از جهاد هم شانه خالی نکنید.
پاکدامن باشید.
عادت کنید تا اهل "توبه" شوید. بدانید که به رغم آنچه این روزها تصور میشود، "توبه" به این سادگی واقع نمیشود. "توبه" دشوار است. گام اول "توبه"، ندامت است که اغلب، آن را تمام "توبه" تصور میکنند. ولی "توبه" به صرف ندامت تحقق نمییابد. باید مافات گناه را اصلاح کنید. به این معنا، برای پذیرش توبه عمل "صالح" لازم است. با این همه، باز هم "توبه" کامل نمیشود، و گناهکار باید به خداوند امیدوار باشد و از دُم و فرجام (اصطلاحاً "ذنب") گناه خویش بیمناک. بین بیم و امید بماند و از مواهب این سرگردانی منتفع گردد.
عادت کنید دروغ نگویید و به دروغ شهادت ندهید.
عادت کنید تا به گناه راضی نشوید و از کنار آن ساده نگذرید. بیتفاوت نباشید و سعی کنید اطراف خود را اصلاح کنید.
عادت کنید از لغو و بیهودگی پرهیز کنید.
عادت کنید تا قدر خدا و نعمتهای آن را بدانید و هیچ بودن خود را واقعاً به رسمیت میشناسید.
عادت کنید هیچ چیزی را بدون تفکر و تعقل نپذیرید و از کنار هیچ حقیقتی سطحی نگذرید. عادت به تعقل و تعمق پیدا کنید. احساسات خود را ول نکنید. عقل خود را هم به منطق و روش صحیح فکر کردن مسلح کنید. تنها در این صورت است که از شر "آقای میگن" خلاص میشوید.
در زندگی شما خانواده بسیار مهم است. برای آن ارزش زیادی قائل شوید. خانواده را مسیر هوای نفس نبینید. مسیر و طریق حق ببینید.
عادت کنید منفعل نباشید. کناره نگیرید. در کارهای نیک سبقت بگیرید. خود را راعی و پیشوای درستکاران بخواهید و در این راه بکوشید.
انتهای پیام/