آخرین اذانی که «اذان آخر» نبود!

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، یعقوب یحیایی نوشت:

چند بار داوطلبانه به جبهه جنوب اعزام شده بود، اما این بار تفاوت داشت!
با عضویت «پاسدار وظیفه» قرار بود راهی مناطق شمال غرب کشور شود، شب آخر همه در منزل عمویش که فرمانده بسیج محل بود، جمع بودند!
نزدیک غروب بود، قرار شد اذان مغرب را «عبدالنبی» بگوید!
صدای دلنشینی داشت!
یکی از بچه ها سریع «ضبط صوت» و «نواری» را آماده کرد تا اذانش را ضبط نماید!
این اذان، مربوط به همان شب است، اذانی که «اذان آخر» بود!
پس از همان اعزام و در عملیات «والفجر دو» بود که از ارتفاعات حمزه منطقه «حاج عمران» آسمانی شد.
در مرحله اول عملیات بود که به شهادت رسید و پیکر مطهرش تا مرحله دوم و آزادسازی ارتفاعات به مدت 18 روز، در منطقه ماند!
قریب به «ده سال» گذشت و در ماجرایی پر رمز و راز، قبر ایشان شکافته شده و پیکر پاکش، کاملا سالم و با خون گرم و تازه آشکار گردید تا بار دیگر سندی بر حقانیت راه امام، انقلاب و دفاع مقدس باشد!
آری!
شهید «عبدالنبی یحیایی» بار دیگر مؤذن شد و این بار نه با زبان و حنجره که با تمام وجود، توحید (أشْهَدُ أنْ لٰا إلٰهَ الّا اللّه) و نبوّت (أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه) و امامت (أشْهَدُ أنَّ عَلیّاً وَلِیُّ اللّه) را فریاد زد!
و در آن روز بود که دانستیم آن اذان، «اذان آخر» نبود!

انتهای پیام/