جزییات پهپاد جاسوسی پیشرفته آمریکایی که ایران آن را شناسایی کرد
خبرگزاری تسنیم : جمهوری اسلامی ایران موفق شد در هفته گذشته پهپاد جاسوسی فوق پیشرفته‌ای را شناسایی کند که علاوه بر شناسایی قادر به حمل بمب‌های هوشمند است.
به گزارش خبرنگار امنیتی -دفاعی خبرگزاری تسنیم، طی روزهای گذشته خبری در رسانه‌ها منتشر شد که در آن از رصد یک هواپیمای پیشرفته جاسوسی آمریکایی در مرزهای آبی جنوب کشور خبر داده شده بود.
رصد این پهپاد که به گفته مقامات آمریکایی توانایی شناسایی و عملیاتی را همزمان دارد نشان از قدرت دفاعی ایران در عرصه راداری و رصد پهپادها دارد زیرا پیش از این و در جریان نشاندن پهپاد آر.کیو 170 آمریکایی‌ها مدعی شده بودند که این پهپاد در اثر اشکال فنی در خاک ایران به زمین نشسته است.
چنین ادعاهایی در حالی مطرح می‌شد که اولا این پهپاد بدون آسیب جدی از ارتفاع بسیار بالانشانده شده بود و دستورات آن اعم از انهدام و بازگشت به مقر اولیه از سامانه کنترل مرکزی این پهپاد تغییر یافته بود.
بنابه گفته مقامات نظامی پریدیتور پهپادی بود که توسط سامانه های رصدی پدافند هوایی کشور شناسایی شد.این پهپاد از شماره یک سری ام.کیو پهپادهایی است که خود در دو گروه آر.کیو و ام.کیو تولید می‌شوند.
آر.کیو- 1 پهپاد با مداومت پروازی بالا و ارتفاع متوسط است که با سیستم‌های شناسایی خود قادر به رصد اهداف متنوعی است.این پهپاد تصاویر خود را با رادارهای نصب شده بر روی خود تهیه می‌کند.دوربینهای نصب شده هم از نوع مادون قرمز و هم ویدئویی هستند که می‌توانند به صورت آنلاین تصاویر را برای افراد میدان نبرد و خط مقدم و جبهه پشت مخابره کنند و این مخابره توسط ماهواره‌های رابط مهیا می‌شود.
از سوی دیگر ام.کیو-1 از سری پهپادهایی هستند که علاوه بر تجهیزات شناسایی به موشک‌های AGM-114 نیز مجهزند. البته موشک‌های هیل‌فایر و جی.بی.یو ضد بتن و هدایت شونده لیزری نیز از دیگر تجهیزات قابل حمل توسط این پهپاد است.
پریدیتور به عنوان یک سری از این پهپادها که خود در دو کلاس آر.کیو و ام.کیو طراحی شده است برای اولین با در سال 1994 به خطوط تولید رفت و در سال 1995 به بعد نیز عملیاتی شد.
پریدیتورها از زمان جنگ بالکان در پشتیبانی از نیروهای ناتو به کار رفتند و در جنگ عراق نیز با بیش از 500 هزار ساعت پرواز کارنامه موفقی از خود به جای گذاشتند.
در طراحی پریدیتورها شرکت‌های بزرگی همکاری کرده‌اند که از میان آنها می‌توان به نورث‌روپ گرومن و بویینگ برای طراحی و ساخت رادار دیافراگمی و پهنای باند ماهواره‌ای اشاره کرد.
البته شرکت بویینگ در ساخت ایستگاههای کنترل زمینی نقشی اساسی داشته است و نورث روپ گرومن نیز در زمینه ساخت پهپادها فعالیت گستره‌ای دارد.
از ویژگی پریدیتورها که از آن برای پنهان ماندن از رادارها استفاده می‌کند، قابلیت حرکت با سرعت بسیار کم است که گاهی به 110 کیلومتر در ساعت نیز می‌رسد و این سرعت برای یک پهپاد بسیار ناچیز است.
البته این سرعت با مداومت پروازی 24 ساعت و برد بیش از 500 کیلومتر نیز امکان پذیر است که این پرنده بدون سرنشین را به یک ابزار بسیار موفق در عرصه شناسایی و حتی تهاجم بی‌صدا بدل کرده است.
باتوجه به توان بالای شناسایی و تناسب آن با سرعت و برد این هواپیما از این پهپاد برای رصد کشورهای مورد هجوم استفاده می‌شود.
این پهپاد به منظور انتقال داده و اطلاعات در یک مجموعه شبکه‌ای فعالیت می‌کند که از چهار پریدیتور، سیستم کنترل زمینی و یک پایانه توزیع اطلاعات تروجان اسپریت تشکیل شده است.
اختلال در هربخش از این شبکه موجب عدم موفقیت در عملیات شناسایی و تجسس خواهد بود و جمهوری اسلامی ایران هم در ماجرای پهپاد آرکیو 170 و هم در نفوذ اخیر پهپاد ام.کیو در ایجاد اختلال در یکی از عناصر شبکه مذکور موفق عمل کرد.
این پهپاد با طول بیش از 9 متر و فاصله دوبال 16 متر در کلاس نیمه سنگین قرار می‌گیرد همچنین این پهپاد به رله‌های ارتباط رادیویی UHF و VHF مجهز است.
از دیگر تجهیزات ارتباطی این پهپاد می‌توان به باند انتقال اطلاعات C با فرکانس 150 نانومتر و باند ارتباط ماهواره‌ای اشاره کرد.
در واقع فرمان‌پذیری این پهپادها از ایستگاه کنترل توسط ماهواره و با باندهای ارتباطی مشخص منتقل می‌شود.
این پهپادها با گروهی از اپراتورها غالبا از خود آمریکا هدایت می‌شوند و فرد اپراتور با استفاده از دوربین‌هایی که در زیر بدنه پهپاد نصب شده‌اند همزمان قادر به تصویر برداری و نشانه‌روی روی هدف هستند.
سردار حاجی‌زاده فرمانده هوافضای سپاه با اعلام نوع این پهپاد گفته بود که این هواپیمای بدون سرنشین در حال گشت‌زنی در حوالی جزیره خارک بود و گویا علاوه بر اهداف نظامی در حال جمع آوری اطلاعات این جزیره و تردد نفت‌کش‌ها بوده است.
این درحالی است که آمریکا برای توسعه این پهپادها بودجه 2.8 میلیارد دلاری پیش بینی کرد و برای ساخت هر یک از پریدیتورهای MQ-1 بالغ بر 10 میلیارد تومان هزینه می‌کند که علت اصلی این سرمایه‌گذاری سنگین بنا به گفته مقامات پنتاگون و نورث روپ گرومن پوشش مناسب بدنه و قابلیت شناسایی و عملیات بالا است که البته در ماموریت اخیر خود با شکست روبرو شد.
جمهوری اسلامی ایران طی هفته گذشته موفق به شناسایی هواپیمایی شد که بنا به گفته مقامات نظامی آمریکا، کلید موفقیت‌های آمریکا در جنگ‌های اخیر بوده است و این درحالی است که سیستم گنبد آهنین رژیم صهیونیستی علیرغم موج گسترده تبلیغات و سرمایه‌گذاری‌ها روی آن در گام نخست موفق به شناسایی پهپاد نفوذی حزب‌الله به سرزمین‌های اشغالی نشد.
انتهای پیام/
