نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| مداخلات ترکیه در منطقه

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.

مداخلات ترکیه در منطقه
اُرال چالشلار/ روزنامه پُستا
این روزها، تحولات لیبی توجه رسانه‌ها و محافل سیاسی جهان را برانگیخته است.
ترکیه از این خشمگین است که چرا ژنرال خلیفه حفتر بیانیه آتش‌بس را امضا نکرده است. البته عصبانیت ترکیه فقط مربوط به لیبی نیست در سوریه نیز از این عصبانی هستیم که چرا آمریکا هنوز از ی.پ.گ حمایت می‌کند.
در شمال سوریه مواضع سختی گرفته‌ایم و می‌خواهیم با استفاده از ابزارهایی همچون منطقه امن، با ترور مبارزه کنیم و از امکانات نظامی خود بهره بگیریم.
حالا شاهد این هستیم که ترکیه در تمام مسائل منطقه مداخله می‌کند و می‌خواهد با استفاده از نیروی نظامی، در تمام تنش‌ها و درگیری‌ها، نقشی برای خود دست و پا کند. اما واقعیت این است که این مسائل به این راحتی نیست.
ترکیه بر اساس این تز و نظریه که خود را به عنوان یک بازیگر منطقه‌ای می‌بیند در تمام مسائل مداخله کند. اما مداخله در مسائل کشورهای دیگر و انجام اقدامات برون مرزی، ارتباط مستقیمی با میزان قدرت دارد.

در شرایطی که دو ابرقدرت مهم همچون آمریکا و روسیه در معادلات منطقه و جهان حضور دارند، چندان منطقی نیست که ترکیه به شکلی به قدرت خود اتکا کند که بعداً در حد مشکلات به بن‌بست برسد.

نمی‌توان بدون در نظر گرفتن خواسته‌ها و نگرش آمریکا و روسیه در این بازی‌ها وارد شد. نمی‌توان خود را یک بازیگر منطقه‌ای نامید و ریسک و مخاطره انجام عملیات برون مرزی را برعهده گرفت. چنین هدفی نه منطقی است، نه واقع بینانه.

پروژه ترور
ندیم شنر/ روزنامه حریت
دو روز پیش در شهر استانبول، تئاتری بر صحنه رفت که توجه اغلب رسانه‌ها و محافل خبری و سیاسی ترکیه را به سوی خود جلب کرد. چرا که نمایشنامه این تئاتر به قلم صلاح الدین دمیرتاش نوشته شده است. همان کسی که پیشتر رهبر حزب دموکراتیک خلق ها (ه.د.پ) بود و حالا سالهاست به اتهام حمایت از ترور، در زندان است.
یکی از ابعاد جنجالی اخبار مربوط به این تئاتر، تماشاگران سیاسی آن بود. در عکسی از تماشاگران که در فضای مجازی و اغلب رسانه‌ها منتشر شده است، می‌بینیم که پنج زن مهم در صف اول تماشاگران نشسته‌اند. سلوی کلیچدار اوغلو همسر رهبر حزب جمهوری خلق، کافتان جانان اغلو رئیس شاخه استانبول حزب جمهوری خلق، دمیرتاش همسر صلاح الدین دمیرتاش و دیلک امام اوغلو همسر شهردار استانبول.
احمد هاکان در تحلیل خود در مورد این عکس نوشته است: این فقط یک عکس است. من نگاه سیاه یا سفید نسبت به آن ندارم و ترجیح می‌دهم چنین تصویری را در طیف خاکستری ببینم.
اما من بر خلاف احمد هاکان، معتقدم که اولاً این فقط یک عکس نیست و دوم این که نمی‌تواند سفید یا خاکستری باشد. بلکه یک عکس سیاه است که نشان دهنده پروژه مهمی به نام پروژه حمایت از ترور است. چنین تصویری نشان‌دهنده تداوم روابط حزب جمهوری خلق و حزب دموکراتیک خلق‌ها است.
نباید سخنان دمیرتاش را از یاد ببریم. او قبلا گفته بود:"بهتر است به ما و تفکراتمان  عادت کنید. چون قرار است به زودی مجسمه جناب اوجالان را ساخت و آن را در همه جا نصب کنیم."
دمیرتاش همان فردی است که هیچگاه پ.ک.ک را یک گروه تروریستی قلمداد نکرده و آشکارا اعلام کرد:"پروژه سیاسی که من دنبال آن هستم، همان چیزی است که جناب اوجالان بیست سال بر روی آن کار کرده است."

خاورمیانه جدید و ترکیه
تورگای گولر/ روزنامه آکشام
در سال 2003 میلادی، وزیر وقت امور خارجه آمریکا اعلام کرد:"از مراکش تا سوریه، مرزهای 22 کشور جهان را تغییر خواهیم داد. ترکیه هم یکی از آن کشورهاست."
در آن دوران، غرب به دنبال آن بود تا آینده خود را بر اساس نابودی شرق بسازد. چرا که با مشکلاتی همچون جمعیت سالمند، کمبود منابع انرژی و انتقال سرمایه به چین روبرو شده بود. چنین شد که قدرت‌های غربی دست به دست هم دادند تا این نقشه را عملی کنند. در این مسیر، نه مراکش ماند، نه تونس و لیبی و سوریه.
در فاز بعدی نیز، کشورهایی همچون عربستان سعودی، امارات، عراق و یمن، دچار مشکل شدند. برخی از این کشورها تجزیه شدند، بعضی را گروگان گرفتند و مجموع این رویدادها، جان میلیون‌ها نفر را گرفت و میلیون‌ها نفر دیگر را آواره کرد.
آنان خوب می‌دانستند تا ترکیه را به زانو درنیاورند، موفق نخواهند شد. به همین خاطر، برای تجزیه ترکیه از پ.ک.ک و عوامل دیگر استفاده کردند. در فاز بعدی هم، به این نتیجه رسیدند که باید اردوغان را کنار بگذارند و به همین دلیل، کودتاگران به میدان آمدند، اما به نتیجه نرسیدند.

انتهای پیام/