گزارش| روزگار سخت کارگران در ارومیه / کارگرانی که برای تهیه لقمه نانی خطر ابتلا به بیماری را به جان می‌خرند
در شرایطی دولت مدعی پرداخت بسته حمایتی و بیمه بیکاری به کارگران بیکار شده ناشی از کرونا است، که بخش زیادی از کارگران روزمزد بسته حمایتی نگرفته و مجبورند برای تهیه لقمه نانی تلاش و حتی خطر ابتلا به بیماری را به جان بخرند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، با سر زدن به میدان کارگران فصلی ارومیه علی رغم تمام هشدار های مسئولان نسبت به رعایت قرنطینه و در خانه ماندن تا زمان رفع بیماری کووید 19، اجتماعات کوچک کارگران را مشاهده می کنید که به‌دلیل شرایط سخت مالی، قادر به رعایت این قاعده نیستند.
کارگران روزمرد که عده ای ماسک و دستکش دارند و عده ای بدون هیچ پوشش محافظتی و بهداشتی در میدان با افراد جویای نیرو در حال توافق هستند خبرنگار تسنیم با عده ای از این افراد همراه شده که روایتشان را از روزگار کرونایی خود و خانواده شان شرح دهند که در ادامه این گزارش گفت و گویشان از نظر می گذرد.
زیاب محمدزاده یکی از حاضرین در این اجتماعات با بیان اینکه بسیاری از کارگران قرارداد ثابت و حقوق مشخصی ندارند می گوید: شرایط زندگی این افراد بسیار حادتر بوده و مشکلات خانوادگی در میان آنان بیشتر از سایر اقشار نمایان است.
وی با ذکر اینکه مشاغلی هم‌چون پادویی، دستفروشی، نظافت‌چی، پیک موتوری، کارگر ساختمانی، مسافرکش و کارگران شاغل در کارگاه‌های کوچک و رستوران‌ها به صورت قراردادی کار می‌کنند،می افزاید: متأسفانه این افراد به خاطر نداشتن قراردادهای طولانی مدت و رسمی نمی‌توانند از مزیت ثبت‌نام برای دریافت بیمه بیکاری استفاده کنند و به همین‌خاطر شرایط‌شان بغرنج‌تر از بقیه است
توحید عمرزاده کارگر دیگری با بیان اینکه کرونا مصیبتی است که گریبان‌گیر تمام دنیا شده است،اما قشر ضعیف و کم‌درآمد در این مصیبت استخوان‌هایشان خرد می‌شود می گوید:قرار بود دولت بسته‌های حمایتی ویژه‌ای را در اختیار اقشار کارگری قرار دهد اما متأسفانه در این رابطه کار خاصی صورت نگرفته و بسیاری از کارگران شرایط سختی را تحمل می‌کنند.
بهمن رحیمی صحبت های همراهش را از سر می گیرد و می گوید: اگر دولت چاره‌ای برای وضعیت این خانواده‌ها نداشته باشد، امکان بروز مشکلاتی هم‌چون خودکشی، افزایش تکدی‌گری، فروش وسایل خانه و یا هر اقدامی که به حفظ خانواده کمک کند بیشتر شده و این آسیب‌ها چه بسا آسیب‌های جدی‌تری از کرونا داشته و قربانی بیشتری می‌گیرد.
محمد دودکانلو که کارش نقاشی ساختمان است می گوید: با شیوع بیماری کرونا درست در زمانی که اوج کار این شغل بود، متأسفانه به دلیل اینکه افراد احساس خطر کردند سفارشات و کارهای پایان سال تعطیل شد و این اتفاق، باعث شد که درآمد نقاشان نیز به مانند دیگر کارگران فصلی نابود شود.
وی می افزاید: با شیوع کرونا و تعطیل شدن کار مجبور شدیم از صاحب خانه بخواهیم تا نسبت به پرداخت مبلغ اجاره‌بهاء مراعات حالمان را بکند، صاحب‌خانه نیز انسان شریفی بود و اجاره یک ماه اول را از ما طلب نکرد، اما با ادامه این روند و نداشتن کار و درآمد مجبور شدیم خانه را تخلیه کنیم و به منزل پدر همسرم برویم.
حسین رحیمی کارگرد سالخورده ای که از نبود کار بسیار غمگین شده در پاسخ به سوال خبرنگار که چرا در خانه نمانده اید می گوید: تا زمانی که معاش فرزندانم به سختی می‌گذرد، نگرانی بابت سلامتی خودم برایم معنایی ندارد، مسئولان مدام به ما می‌گویند برای حفظ جانتان در خانه بمانید، اما کسی از خود نمی‌پرسد یک کارگر با چند فرزند و هزینه‌های سرسام‌آور این روزها، چگونه با جیب خالی در خانه بماند؟
در دوره پرداخت بسته های معیشتی نیز بخش زیادی از این کارگران بسته دریافت نکرده اند و گزارش میدانی تسنیم هم حاکی از این است که این کارگران علاوه بر دریافت نکردن بسته های معیشتی که چندماهی است دولت بعد از گرانی بنزین پرداخت می کند، مشمول دریافت بیمه بیکاری در آسیب ویروس کرونا و باز هم بسته حمایتی دولت در هنگام شیوع این ویروس نشده اند
گزارش از راضیه محمودپور
انتهای پیام/7548/ش
