اعتراف بی بی سی: تشخیص آیت الله خامنه ای راه را بر القای بحران بسته است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه کیهان در ستون اخبارویژه امروز دوشنبه خود نوشت:

بی بی سی: تشخیص آیت الله خامنه ای راه را بر القای بحران بسته است 

وبسایت شبکه دولتی انگلیس معتقد است تلاش اپوزیسیون جمهوری اسلامی برای ترساندن حاکمیت از بحران و تحریم، بیهوده است. بی بی سی اذعان کرد: آیت الله خامنه ای چالش های پیش روی حکومت را بهتر از مخالفان تشخیص داده و در مقابل، پیش بینی اپوزیسیون در طول سالها درست از آب درنیامده است.

بی بی سی فارسی با اشاره به سیاه نمایی های گاه و بیگاه که از سوی محافل ضد انقلاب و فتنه گر صورت می گیرد و القای وضعیت بحرانی می کند، نوشت: شرایط جمهوری اسلامی به گونه ای بوده که همواره نشانه هایی از بحران را با خود داشته است. چنین تفسیری از دوران پرالتهاب اول انقلاب تا زمان جنگ وجود داشت. به گفته برخی اصلاح طلبان اگر اوضاع به همین منوال پیش می رفت، سقوط نظام حتمی و تجزیه ایران محتمل بود. آنها می گویند دوم خرداد مانع این اتفاق شد و عمر حکومت را تمدید کرد[!اما] بعداً که اصلاح طلبان دریافتند پیشبرد برنامه هایشان به این سادگی ها نیست، دوباره القای حس خطر و بحران را شدیدتر از هر زمان از سر گرفتند. اوج این روند نامه 127تن از نمایندگان اصلاح طلب مجلس ششم در سال 1381 خطاب به آیت الله خامنه ای بود؛ «شاید در تاریخ پر فراز و نشیب معاصر ایران، هیچ زمانی را به حساسیت امروز نتوان یافت. با این حال و روز کشور، فرصت چندانی باقی نمانده است. اگر جام زهری باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود.»

بی بی سی می افزاید: تحلیل اصلاح طلبان این بود که لشکرکشی آمریکا به افغانستان خطر حمله آمریکا به ایران را نیز افزایش داده و ایران باید برای پیشگیری از این اتفاق نشان دهد که هم در عرصه داخلی و هم در عرصه خارجی عقب نشینی کرده است. تحلیل اصلاح طلبان این بود که اگر آمریکا ببیند در ایران اصلاحات شده و رهبرانش کوتاه آمده اند، فکر حمله به ایران را کنار خواهد گذاشت. آنچه در عمل اتفاق افتاد کمک های پنهان به آمریکا در جنگ افغانستان بود. آمریکا پاسخی را که ایرانیان [ دولت خاتمی ] انتظار داشتند به این همکاری نداد. ایران حتی حاضر شد فعالیت های هسته ای خود را در معرض نظارت بیشتر بازرسان قرار دهد.

این تحلیل خاطرنشان می کند: طرفداران اصلاحات احساس می کردند که اگر آیت الله خامنه ای بعضی خواسته های آنها را پذیرفته، پس ابتکار عمل را ربوده اند. آنچه آنها با به کارگیری و رواج دادن عبارت «جام زهر» در پی آن بودند یک نمایش آشکار ضعف از طرف آیت الله خامنه ای بود. اما او نگذاشت انعطاف هایش نشانه ضعف تلقی شود.

بی بی سی با اذعان به اینکه «حکومت در ایران همچنان ظرفیت آن را دارد که با جابجایی مدیریت های اجرایی از طریق ساز و کار انتخابات، رویه های موجود را تغییر دهد بدون آن که نگران بقای خود باشد»، می نویسد: تحریم هیچ حکومتی تاکنون به سقوط آن منجر نشده است. ترساندن رهبری از سقوط نظام به دلیل تحریم ها یا فقدان دموکراسی [ ادعای گروه های اپوزیسیون در تحلیل ها] مبنای تاریخی ندارد.

تحلیلگر این رسانه می افزاید: برای آیت الله خامنه ای طبعاً اولویت، حفظ و بقای نظام است. اگر او به این برداشت نرسد که نظام در خطر است، دلیلی برای تغییر جهت ندارد. شاید اگر اکبر هاشمی رفسنجانی یا حتی محمد خاتمی زمام اجرایی کشور را به دست بگیرند، فضای سیاسی باز شود اما بقا و اقتدار جمهوری اسلامی لزوماً در گرو این نیست که زندانیان آزاد یا سخت گیری شورای نگهبان کمتر شود.

بی بی سی در ادامه این تحلیل تصریح کرد: رهبری دلیلی نمی بیند برای رفع خطری که وجود آن را قبول ندارد عقب نشینی کند. کشور با سپردن امور اجرایی به چهره های وفادار به نظام به اندازه کافی فضا برای مانور خواهد داشت و نیازی به بازی دادن چهره های مخالف احساس نمی شود.

در ادامه این تحلیل آمده است: آیت الله خامنه ای نشان داده که اگر مصلحت نظام را در گرو نرمش نشان دادن ببیند این کار را خواهد کرد چنان که در اوج جنگ قدرت بین اصلاح طلبان و محافظه کاران، از خود نرمش هایی چند نشان داد. نمونه آن دستورش به شورای نگهبان مبنی بر تأیید نتیجه انتخابات تهران، تایید افتتاح مجلس ششم، دستور به آزادی یک نماینده اصلاح طلب آن مجلس از زندان بود و یا دستور به تایید دو نامزد ریاست جمهوری سال 1380[معین و مهرعلیزاده] که شورای نگهبان رد صلاحیت کرده بود.

بی بی سی با اشاره به تلاش عناصر ضد انقلاب و فتنه گر برای ایجاد فضای ترس نسبت به بحران ها و اورژانسی نشان دادن وضعیت نوشت: تلاش برای ترساندن از سقوط نظام تاکنون جواب نداده و این گونه پیش بینی های مخالفان در سالهای ممتد عمر جمهوری اسلامی درست از آب درنیامده است. آیت الله خامنه ای نشان داده که خطر چالش های پیش روی حکومت خود را بهتر از مخالفان تشخیص داده و دلیل آن هم پابرجایی این حکومت است. نظام همچنان برقرار است و به دلیل ترکیبی از شانس [!]، تدبیر و سرکوب[!]، امروز در اقتدار کامل به سر می برد.

وقتی زور تغییر را نداریم فاصله با قانون اساسی را کم کنیم 

حامی تغییر قانون اساسی در روزگار اصلاحات، از اصلاح طلبان خواست رابطه خود با قانون اساسی را مورد بازنگری قرار داده و فاصله ایجاد شده را از میان بردارند.

عباس عبدی عنصر تندرو حزب مشارکت در اوج تندروی های مدعیان اصلاح طلبی به قانون اساسی حمله کرده و خواستار عبور از قانون اساسی و تغییر در آن شد. چند روز بعد خاتمی با اشاره به همین سخنان، زمزمه تغییر قانون اساسی را خیانت خواند. یک دهه بعد از این مواجهه معاندانه با قانون اساسی، عبدی در روزنامه زنجیره ای اعتماد نوشت: زاویه دید منتقدین وضع موجود دچار یک اشکال اساسی است. آنها به تعارضات و نارسایی های درونی قانون اساسی اشاره می کنند و به دلیل سوءبرداشت ها و حتی سوءاستفاده ها از این تعارضات، دچار یأس و ناامیدی شده اند.

وی مشکل مخالفان را فقدان انسجام و قدرت کافی دانست و افزود: نیروهای حامل ارزش هایی مانند دموکراسی و جمهوریت به همین دلیل نمی توانند ظرفیت قانون اساسی را فعلیت بخشند بنابراین کوشش آنها برای تغییر قانون نیز امری غیرواقعی و غیرمؤثر است.

عبدی سپس اصلاح طلبان را دعوت به بازنگری رابطه (مخالف) خود با قانون اساسی کرد و نوشت: این نیروها باید نوعی بازنگری جدی درباره رابطه خود با قانون اساسی کنند و این فاصله ای را که ایجاد کرده اند از میان بردارند.

یاد آور می شود قانون اساسی ارکان و مبانی غیرقابل تغییری نظیر اسلامیت، جمهوریت، ولایت فقیه، استقلال کشور و... دارد که همواره از سوی افراطیون مدعی اصلاح طلبی مورد خدشه و نقض قرار گرفته است. فتنه انگیزی و آشوب طلبی 8 ماهه در سال88 نمونه بارز این تعارض و تقابل بود اما در عین حال برخی سران فتنه همان هنگام تلقی «مسجد ضراری» نسبت به قانون اساسی داشتند و به موازات معارضه با ارکان این قانون، ادعای ریاکارانه اجرای بدون تنازل قانون اساسی را مطرح می کردند. اخیراً نیز حلقه انحرافی روش مشابهی را پیشه کرده و درباره خطر تنازل از قانون اساسی(!؟) هشدار می دهد.

اگر باور داشته باشیم که تلقی عبدی درباره لزوم عبور از قانون اساسی و تغییر آن عوض نشده و نیز بپذیریم که به تعبیر خاتمی این منطق، عین خیانت است، بنابراین می توان نتیجه گرفت که در پیش گرفتن ژست طرفداری از قانون اساسی ادامه همان خیانت اما به شیوه های پوشیده تر و منافقانه تر است. این واقعیت را می توان از جمله در ایام اوج فتنه انگیزی فتنه گران وخط کشیدن روی عنوان جمهوری اسلامی در برخی پلاکاردهای فتنه گران یا فحاشی علیه ولایت فقیه رصد کرد.

همچنین شایان ذکر است که تمام اصول مربوط به آزادی های سیاسی و مدنی ضمن اینکه حقوقی را در این زمینه احراز کرده، تکالیف و شروطی را نیز در کنار همان حقوق مورد تصریح قرار داده اما جریان های گوناگون نفاق در این میان صرفاً به نیمی از هر یک از اصول مذکور استناد می کنند و شروط و تکالیف مربوط به آن را پنهان می دارند.

مدعیان تقلب همچنان در وضعیت نه راه پس نه راه پیش 

«جنبش سبز و اصلاح طلبان دارای اشتراک و یکسانی ذاتی هستند اما این روزها موضوعی چالش برانگیز و متناقض آنها را دچار بحث کرده مبنی بر اینکه با وجود زندانی یا در حصر بودن سران جنبش سبز آیا باید در انتخابات شرکت کرد؟...»

پایگاه اینترنتی ندای سبز وابسته به رجب مزروعی (اصلاح طلب فراری مقیم بروکسل) با انتشار مطلب فوق نوشت: اساساً با زندانی بودن سران جنبش و فعالان اصلاح طلب، دل به دریای انتخابات زدن برای اصلاح طلبان یک خطای استراتژیک است.

این رسانه اینترنتی با ابراز نگرانی از برخی تحرکات برای ورود به انتخابات نوشت: خاتمی، هاشمی و دیگر شخصیت های این جریان همچون عبدالله نوری، موسوی خوئینی ها و... در ماه های گذشته هر یک به نحوی بر ضرورت تغییر شرایط تاکید کرده اند و همچنین گفته اند که در صورت ادامه این شرایط به هیچ وجه شرایط مهیای حضور اصلاح طلبان نیست. اگر اعتقاد به عدم سلامت و تشکیک در انتخابات سال 88 است و حوادث، رویکرد و اتفاقات سه سال گذشته روند غیرعادی و غیرقانونی در حکمرانی و برگزاری انتخابات را اثبات کرده، در این صورت باید یکی از سه اتفاق پیش رو افتاده باشد تا حداقل بتوان صحبت از مشارکت کرد. نخست، اینکه مسئولان برگزاری انتخابات تغییر کرده باشند. پیش فرض دوم، تغییر رفتار، سیاست و منش مسئولان است که انتخابات زیر دست آنها برگزار می شود. و سوم اینکه، همین مسئولین بر عدم سلامت انتخابات 88 صحه گذاشته باشند. چه آنکه بارها و بارها شاهد بوده ایم که حتی اصرار بر روش های قبلی نیز از سوی تصمیم گیرندگان و یا نمایندگان آنها صورت گرفته است؛ آنجا که می گویند: اصلاح طلبان برای بازگشت باید توبه کنند، فتنه در حال برنامه ریزی برای انتخابات است و...

نویسنده نتیجه گرفت: در سه سال گذشته نه نوع برخورد حکومت تغییری کرده و نه مسئولان برگزاری انتخابات عوض شده اند و انتخابات 88 همچون امری مقدس مورد تایید حکومت است، و همچنان همان حمایت های بی شائبه قبلی وجود دارد. لذا می توان گفت امروز گفتمان «اصلاحات» در حصر قرار گرفته و نهاد «انتخابات» نیز زندانی است و تا زمانی که حصر نشکند و درهای زندان باز نشود، حتی صحبت از حضور نیز امری عقلانی و استراتژیک به نظر نمی آید.

انتشار این قبیل تحلیل ها در حالی است که سران جریان اصلاح طلب نسبت به تحریم انتخابات سال گذشته مجلس و مشارکت 64 درصدی مردم احساس خسران می کنند. به عبارت دیگر اگر با وجود تحریم انتخابات مجلس 64 درصد مردم شرکت کردند، به تجربه معلوم است که در انتخابات ریاست جمهوری درصد بیشتری شرکت می کنند و بدین ترتیب به بایگانی سپرده شدن مدعیان اصلاح طلبی قطعیت بیشتری پیدا خواهد کرد.

اما این وضعیت بغرنج «نه راه پیش، نه راه پس» شق دومی هم دارد و آن حضور در انتخابات است. در این صورت، ضمن اینکه حضور مذکور دهن کجی به موسوی و کروبی و فتنه گران بازداشتی- عبور از فتنه گران- تلفی خواهد شد، دهن کجی مشابهی نیز به ادعای بی پایه تقلب در انتخابات است.

منطقاً راه خروج از این مخمصه، اعتراف به بی پایگی دروغ تقلب و بازگشت از بیراهه ای است که گروه های ضدانقلاب و سرویس های جاسوسی بیگانه جلوی پای اصلاح طلبان گذاشتند.

هماهنگی کامل مجمع روحانیون با شورای هماهنگی فتنه در پاریس 

سخنگوی سازمان فتنه در خارج کشور، اظهارات اخیر خاتمی و موسوی خوئینی ها را نشانه همگرایی کامل «اصلاح طلبان» و «جریان سبز» عنوان کرد.

اردشیر امیرارجمند با کمک کنسولگری آمریکا در اسلامبول توانست از کشور خارج شود و سپس در پاریس اقامت بگیرد. وی سخنگوی گروه موسوم به شورای هماهنگی سبز و یکی از رابطین در بخش خارجی و داخلی شبکه فتنه است. وی اخیرا در مصاحبه با تلویزیون دولتی انگلیس شرکت کرد.

بی بی سی در آغاز مصاحبه گفت: «محمد موسوی خوئینی ها دبیر مجمع روحانیون مبارز گفته است ترجیح می دهد در انتخابات شرکت نکند تا این که بخواهد از میرحسین موسوی و مهدی کروبی اعلام برائت کند». امیرارجمند در پاسخ به این سؤال که موضع شما نسبت به حرف های موسوی خوئینی ها چیست؟ گفت: به نظر می رسد که خوشبختانه در بین سران اصلی اصلاحات و جنبش سبز افرادی مانند خاتمی، موسوی خوئینی ها و شورای هماهنگ سبز امید یک همگرایی کاملا روشن و مطلوبی وجود دارد.

امیرارجمند افزود: اگر اختلاف سلیقه های جزیی وجود داشته باشد تنها در مورد مواردی مانند این که یک تصمیمی چه وقتی باید اعلام بشود و چگونه اعلام بشود فکر می کنم خوئینی ها نقاط اشتراک جریان سبز و اصلاح طلب را به صورت روشن و واضح بیان کرد.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر این که عبدالله نوری چند وقت پیش گفته بود ممکن است زمانی لازم باشد اصلاح طلبان در انتخابات شرکت کنند و هستند کسانی مانند او که معتقد هستند اصلاح طلبان باید در صحنه سیاسی حضور داشته باشند؟ تاکید کرد: به نظر می رسد مواضع بسیار نزدیک به هم است اگر نقاط اشتراک صحبت هایی که در چند وقت اخیر از جانب تمام بزرگان اصلاح طلب صورت گرفته را مقایسه کنیم به نقاط مشترکی می رسیم که این نقاط مشترک این است که باید برای انتخابات شرایط خاصی مهیا باشد.

امیرارجمند در پاسخ به این سؤال که آیا آزادی بی قید و شرط موسوی و کروبی جزو آن است؟ گفت: نکته مهم تغییر شرایط و اوضاع است تغییر شرایط و اوضاع احوال یعنی اینکه شرایط امنیتی کشور تغییر پیدا بکند آزادی افرادی را که چهار سال پیش در انتخابات شرکت کردند و تا به امروز در زندان هستند یقینا نشانه اول تغییر شرایط و آزادی کلیه زندانیان از جمله موسوی و کروبی است.

انتهای پیام/