فلسطین، فدک امروز

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، فدک نام منطقه‌ای حاصل‌خیز و نزدیک منطقه‌ی خیبر است. این زمین نخست از آنِ یهودیان بود و سرانجام در سال هفتم هجری قمری، یهودیان خیبر برای جبران خیانت خویش، آن را به پیامبر اکرم (ص) واگذار کردند و حضرت رسول آن را به حضرت زهراء سلام‌الله علیها به عنوان حق اقرباء بخشید.

سید بن طاووس در کتاب کشف المحجة می‌نویسد: درآمد سالیانه‌ی فدک 24 هزار دینار و بنابر روایتی 70 هزار دینار بوده است. به‌هر روی، فدک تنها تِکه‌ای زمین نبوده است، بلکه نماد تشیع بر روی زمین و محور تقویت اقتصادی آن است و خلفای اموی و عباسی نیز به این مسئله آگاه بودند.

 در تاریخ آمده که روزی هارون‌الرشید عباسی به امام موسی‌بن‌جعفر (ع) پیشنهاد کرد فدک را پس بگیرد. حضرت نخست نپذیرفت و چون پافشاری فراوان خلیفه‌ی عباسی را مشاهده کرد، فرمود من فدک را با گستره‌ی جغرافیایی که خود تعیین می‌کنم، پس می‌گیرم. هارون پرسید حدود فدک کجاست؟ و امام پاسخ داد که اگر من مرزش را به تو بگویم هرگز آن را باز پس نمی‌دهی. هارون امام را سوگند داد که لب به سخن بگشاید و حضرت فرمود: مرز نخستش عدن (یمن) است؛ چهره‌ی خلیفه در هم رفت. کرانه‌ی دومش سمرقند (ازبکستان) است؛ رنگ از رخ هارون پرید. مرز سومش آفریقاست؛ چهره‌ی خلیفه سیاه شد. کرانه‌ی چهارمش نیز سیف البحر(دریای خزر و سواحلش در شمال ایران) است؛ هارون هنگامی‌ که سخن امام را شنید گفت دیگر برای ما چیزی باقی نماند، پس بیا جای من بنشین! حضرت کاظم فرمود: من گفتم اگر مرز آن را تعیین کنم فدک را نخواهی داد!

مسئله‌ی فلسطین در زمان ما همانندِ تاریخچه‌ی فدک است. امروز اصرار رهبر معظم انقلاب بر عدم انحصار موضوع بر فلسطین، به خاطر همان اندیشه‌ای است که در زمان امام کاظم (ع) مطالبه‌ی فدک را منحصر به قطعه زمینی در زمانه‌ی رسول‌الله (ص) نمی‌کند. همان خط یهودی-صهیونیستی که فلسطین را به اشغال خود درآورده است، مردم مسلمان یمن را به چالش کشیده و امت مسلمان کشمیر را به یغما کشانده و منشأ اختلاف داخلی در سوریه شده و داعش را در آنجا ایجاد کرده است.

در واقع، بیش از آن‌که خاک و تعداد مردم فلسطین اهمیت داشته باشد، آرمان این سرزمین است که برای ما ارزش دارد و نابود کردن اندیشه‌ی صهیونیسم که خود را به ناروا ملت برگزیده‌ی خدا می‌داند، نابود کردن خط اشغالگری و سلطه بر جامعه‌ی انسانی و اسلامی است.

_{*حجت الاسلام دکتر سید احمد غفاری قره‌باغی، عضو هیئت علمی مؤسسه حکمت و فلسفه ایران}

انتهای‌پیام/