پدر انقلاب‌های منطقه آمریکای لاتین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم؛ کوبا امروز 55 مین انقلاب این کشور را جشن می گیرد؛ انقلابی که نه تنها تحولات بزرگی در این کشور ایجاد کرد بلکه تاثیرات بسیار عمیقی در تمامی منطقه آمریکای لاتین بر جای گذاشته به نحوی که به خطری بزرگ برای منافع آمریکا در این منطقه تبدیل شد.

به ثمر رسیدن این انقلاب مرهون چهره‌های برجسته‌ای همچون ارنستو چه گوارا و فیدل کاسترو بوده است. رائول کاسترو رهبر کنونی کوبا نیز از جمله فعالان و نقش‌آفرینان برجسته در به ثمر رسیدن انقلاب کوبا بود.

لازم به ذکر است که چه گوارا، از رهبران اسطوره‌ای این انقلاب، پیش از آن یک پزشک آرژانتینی بود که پس از مشاهده فقر روزافزون در کشورهای منطقه آمریکای لاتین برپایی انقلابی فراگیر را در سرش پروراند. وی با سفر کشورهای مختلف اسپانیایی زبان در منطقه آمریکای لاتین شد و مشاهده زندگی مردم این مناطق به این نکته پی برد که تمامی این کشورها دارای یک وجه تشابه هستند و آن قرار گرفتن تحت سلطه آمریکا بود. این سلطه در برخی از این کشورها به صورت مستقیم و برخی غیرمستقیم وجه تشابه تمامی این کشورها بود. وی طی سفر به مکزیک با برادران کاسترو که در تبعید به سر می بردند، مواجه شد.

فیدل کاسترو و رائول کاسترو و چندین تن از مخالفین دیکتاتوری "باتیستا" طی چندین سال تمام تلاش خود را به کار گرفته بودند تا این دیکتاتوری وابسته به کاخ سفید و سیستم تحت فرمان آن را را از بین برده و نوع جدیدی از حکومت را در این کشور ایجاد کنند.

به همین منظور فیدل و هوادارانش در 26 ژوئیه 1953 به پادگان نظامی "مونکادا" واقع در شهر سانتیاگو حمله کردند اما به گفته فیدل : این حمله به علت ناآشنایی با محله سانتیاگو به شکست منجر شد. با وجود اینکه این عملیات به شکست انجامید اما این عملیات در واقع سرآغازی برای شکل گیری انقلاب کوبا بود.

پس از شکست در این اقدام، باتیستا، فیدل و همراهانش را دستگیر و به "مکزیکوسیتی" تبعید کرد.

طی چند ماهی که فیدل و همراهانش در تبعید به سر می برند شور انقلابی خود را از یاد نبردند و در حقیقت انگیزه بیشتری برای برپایی انقلاب بدست آوردند. از این رو فیدل در این چند ماه توانست گروهی از کوبایی ها را آموزش نظامی داده و همراه با چه گوارا به کوبا بازگشتند.

به هنگام بازگشت با نیروهای ارتشی مواجه شدند و به نبرد با آن ها پرداختند. این نبردها سال‌های متمادی ادامه داشت تا اینکه فیدل کاسترو موفق شد در اواخر سال 1958 کشاورزان و قشرهای مختلف جامعه را نیز با خود همراه کند تا اینکه در 1 ژانویه سال 1959 انقلاب کوبا به پیروزی رسید.

شکست "باتیستا" در واقع کوتاه شدن دست آمریکا از کوبا به شمار می رفت.

تا زمان باتیستا، بسیاری از سرمایه داران آمریکایی در این جزیره سرمایه گذاری کرده بودند. در قرن 20 ام کوبا یکی از بزرگترین صادرکنندگان شکر در جهان به شمار می رفت و آمریکا نیز نخستین کشور برای خرید این محصول از این کشور به شمار می رفت.

کاسترو تصمیم گرفت تمام سرمایه داران آمریکایی را از کشورش اخراج کند و از این طریق تنش های میان دو کشور روز به روز افزایش یافت.

کوبا که برای تامین منافع خود به حمایت کشوری قدرتمند به جز آمریکا نیازمند بود به اتحاد جماهیر شوروی متمایل شد و این کشور نیز اکثر نیازهای این جزیره را تامین می کرد به گونه ای که چرخ اقتصاد کوبا همچنان پر رونق ماند. تمایل کوبا به افزایش روابط روز افزون خود با شوروی موجبات نگرانی مقامات کاخ سفید را فراهم آورد.

جان اف کندی، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 1962 در بحبوحه جنگ سرد، به منظور فشار وارد کردن به فیدل کاسترو کشور کوبا را تحریم کرد. دولت کندی با این امید که تحریم‌های اقتصادی جدید علیه کوبا بتواند به فلج شدن اقتصاد این کشور منتهی شود سیاست تحریم‌های اقتصادی علیه این کشور را به‌کار گرفت.

تا زمانی که جماهیر شوروی همچنان سر پا بود،‌ این تحریم تأثیر واقعی خود را نشان نمی دادند اما با فروپاشی شوروی و قطع کمک های شوروی به این جزیره، تاثیر حقیقی این تحریم ها مشخص شد.

تا مدت ها تمامی اموال در کوبا تحت مالکیت دولت به شمار می رفت؛ اما با گذر زمان و تاثیر بسیار زیاد تحریم ها رائول کاسترو رئیس جمهور کنونی این کشور تصمیم گرفته است تا برای شهروندان حق مالکیت قائل شود.

چندی پیش رائول کاسترو اعلام کرد که دولت در حال بررسی  لایحه سرمایه گذاری سرمایه گذاری خارجی در کشور است.رائول خاطرنشان کرده است که هدف دولت بهبود اقتصاد کشور و ایجاد رفاه بیشتر شهروندان کشور است.

در همین راستا اعلام شده است که منطقه تجارت آزاد در این کشور ایجاد خواهد شد که مطابق با اظهارت کارشناسان این اقدام موجب افزایش نرخ صادرات و واردات این کشور خواهد شد.

این تحریم ها که به مدت بیش از نیم قرن تداوم دارد، نگرانی بسیاری برای شهروندان این کشور ایجاد کرده است . مقامات این کشور اسپانیایی زبان در نشست های گوناگون اعلام کرده اند که تنها به شرط احترام به حاکمیت کشورشان حاضر هستند با مقامات کاخ سفید وارد مذاکره شوند اما مقامات آمریکایی تا به امروز هیچ پاسخی نداده اند.

کوبا در حال حاضر با کشورهای روسیه، چین و ایران دارای روابطی بسیار گسترده ای است.

روابط با روسیه به اندازه ای گسترده است که  این کشور چندی پیش با امضای قراردادی، 90 درصد از بدهی های دولت هاوانا در زمان اتحادیه شوری را به مقامات کوبایی بخشید.

مطابق با این قرارداد مقامات روسی مبلغی به ارزش 29 میلیارد دلار را به دولت هاوانا بخشید.

بر اساس این قرارداد کوبا می بایست ظرف ده سال آینده، 10 درصد باقی مانده که بالغ بر 3/2 میلیارد دلار ازرش دارد را به روسیه پرداخت کند.

روابط  با چین نیز در سطح تجاری بسیار گسترده است.

روابط کوبا و ایران نیز به این علت که مقامات هر دو کشور دارای ایده های ضد امپریالیستی هستند، بسیار گسترده است.

هر دو کشور در سازمان ملل متحد به حمایت از یکدیگر پرداخته اند و تحریم هایی که از سوی آمریکا به هر دو کشور وارد شده است را محکوم کرده و رای منفی داده اند.

انتهای پیام/