کار به جایی رسیده که برخی هنرهای اصیل ایرانی را باید از کشورهای دیگر بیاموزیم

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بهمن نامورمطلق معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی شب گذشته در مراسم تجلیل از هنرمندان و پیشکسوتان هنرهای سنتی و صنایع دستی اظهار داشت: این مراسم جشن آشتی سازمان با هنرمندانی است که سال‌ها به سازمان میراث فرهنگی نیامده و به نوعی با آن قهر کرده بودند.

وی با اشاره به گردآوری روایات و حکایات درباره هنرهای سنتی ایران، درباره بی‌اهمیتی مسئولان قبلی این سازمان به موضوع برنامه‌ریزی گفت: یکی از روسای قبلی سازمان میراث فرهنگی به یکی از محققان که در جلسه امشب هم حضور دارد دستور پیگیری طرحی را داده بود؛ این محقق هم مدتی بعد برنامه‌ای را در این زمینه تهیه و تقدیم رئیس داد اما آقای رئیس در جواب گفته بود دوره برنامه‌ریزی گذشته است. با همین تفکرات بود که سازمان برنامه و بودجه را منحل کردند و سازمان صنایع دستی را به ورطه نابودی کشاندند.

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی با ابراز تأسف درخصوص اینکه قسمت زیادی از بازار صنایع دستی را از دست داده‌ایم ادامه داد: چین و هند که رقبای قدیمی ما در این حوزه بوده‌اند توانسته‌اند خود را بازسازی کنند و در این مدت کشورها و رقبای جدیدی مانند تایلند و مالزی هم وارد چرخه رقابت شده‌اند. متأسفانه تشکیلات متولی صنایع دستی ناتوان شده است و یکی دیگر از مشکلات اساسی در این زمینه بودجه کم و اختیارات بسیار اندک است. این خانه ویران شده اما بن و پایه آن که عمق چند هزار ساله دارد هنوز برقرار است.

نامور مطلق هنرمندان صنایع دستی را یوسفان گمگشته این سازمان خواند و گفت: وضعیت کارگاه‌های صنایع دستی شکننده است و در 3 سال اخیر، 35 درصد کارگاه‌ها تعطیل شده‌اند. کار به جایی رسیده است که برخی هنرهای ایرانی باید در کشورهای دیگر آموزش ببینیم و دوباره آن را در کشور احیا کنیم.برخی هنرها نیز در اختیار چند هنرمند معدود است و برای انتقال دانش و هنر آنها به نسل جدید کاری انجام نشده است.

در ادامه این مراسم غلامعلی فیض‌الهی یکی از پیشکسوتان هنرهای سنتی و صنایع دستی درباره مشکلات این حوزه اظهار داشت: صنایع دستی فعلی زیبنده ایران و ایرانی نیست. استراتژی صنایع دستی، تهدیدات، فرصت‌ها و همچنین نقاط ضعف و قوت هنوز شناسایی و تعریف نشده است.هنوز نمی‌دانیم چه تعداد صنایع دستی و هنرمند و صنعتگر داریم. می‌گویند دولت نباید تصدی‌گری کند، این نظر شاید در حوزه‌ها و صنایع دیگر صادق باشد اما در حوزه صنایع دستی دولت باید تصدی‌گری و حمایت کند. سال گذشته در کشور روسیه نمایشگاهی برگزار شد که در آنجا تا زمانی که عوارض کالاها را ندادیم، حتی اجازه فروش یک قلم کالا راهم ندادند آیا در کشور ما هم همین‌گونه است؟

وی درباره پیشنهادات خود برای رفع موانع و مشکلات موجود گفت: کاربردی کردن صنایع دستی با همکاری دانشگاه‌ها و مراکز علمی، خرید صنایع دستی با کیفیت، استفاده از مراکز فرهنگی سفارت ایران در کشورهای مختلف برای برپایی نمایشگاه، از جمله مواردی است که می‌تواند مشکلات موجود را تاحدودی برطرف کند.

این پیشکسوت صنایع دستی با بیان اینکه برخلاف نظر عمومی به اعتقاد بنده ورود توریست موجب رونق گردشگری نمی‌شود گفت: این نظر بنده به این دلیل است که زیرساخت لازم برای جذب گردشگر را نداریم و باید حداقل 10 سال برای آماده کردن زیرساخت‌ها کار کنیم.در مقابل باید صنایع دستی خود را در کشورهای مختلف عرضه کنیم و قبل از آن باید ببینیم کدام کشور به چه محصولی گرایش و نیاز دارد.

فیض‌الهی یکی دیگر از مشکلات حوزه صنایع دستی را آموزش به کارآموزان مختلف بدون شناسایی بازار هدف عنوان کرد و ادامه داد: کارآموزان بسیاری را آموزش داده‌ایم بدون اینکه به مقوله عرضه و تقاضا توجه کنیم. ما سومین کشور از لحاظ تولید صنایع دستی هستیم اما آن‌طور که در دنیا از فروش این صنایع، درآمدزایی و عوارض اخذ می‌شود در ایران نمی‌شود.بعد از انقلاب صنایع دستی به خاطر تفکر نامناسب  برخی مسئولان از بین رفت. 30 سال حرف زدم اما نتیجه نگرفتم ولی امیدوارم این جلسه نتیجه‌بخش باشد. زمانی که در دوره سلجوقیان کشور زیر یوغ دشمنان بود بهترین هنرهای دستی را عرضه کردیم چرا الان که حکومت و دولت از خودمان است، باید این مشکلات همچنان موجود باشد.

انتهای پیام/