دلیخت: فوتبالیست نمی‌شدم باید به سراغ والیبال می‌رفتم!/ برای آلگری بردن مهم نیست بلکه اجبار است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ماتیس دلیخت در آستانه دربی شهر تورین با شبکه DAZ گفت‌و‌گویی انجام داد و در آن از اینکه این فرصت را پیدا کرده که زیر نظر ماسیمیلیانو آلگری کار کند، ابراز خرسندی و فاش کرد که دوست دارد توانایی‌های خود را مقابل کدام مهاجم به چالش بکشد.

دلیخت که پس از اخراج آلگری از یوونتوس به این تیم پیوست، گفت: به نظر من آلگری یک مربی دارای تجربه فوق‌العاده است. او فوتبال را می‌شناسد و با یوونتوس و میلان چیزهای زیادی برده است. من خوشحالم که او مربی من است. برای من خیلی مهم است که پیشرفت کنم. او از نظر تاکتیکی خیلی به من کمک می‌کند. آلگری مفهوم 90 دقیقه بازی کردن با ذهنیتی درست را به ما آموخته است. او به ما این مفهوم را منتقل کرده که بردن فقط مهم نیست، بلکه تنها چیزی است که اهمیت دارد. این ذهنیتی است که آلگری دارد.

یکی از دلایلی که دلیخت پیش از این برای انتخاب یوونتوس بعد از ترک آژاکس با وجود داشتن پیشنهاد از دیگر تیم‌های بزرگ اروپا ذکر کرد، حضور مدافعانی مانند لئوناردو بونوچی و جورجو کیه‌لینی در این تیم بوده است که می‌تواند از آنها درس بگیرد. او درباره رابطه‌اش با این زوج ایتالیایی گفت: من خیلی با آنها صحبت می‌کنم. آنها واقعاً الگوهای بزرگی هستند. هر دوی آنها با یوونتوس و تیم ملی ایتالیا چیزهای زیادی برده‌اند. آنها به من گفتند که خیلی مهم است که قدرت بدنی بالایی داشته باشم، اینکه من در کار با توپ خوب هستم، اما باید تمرکزم را حفظ کنم و با آرامش و خونسردی بازی کنم، چون تیم هم به این فاکتورها نیاز دارد و در صورت داشتن آنها، ما بهتر بازی می‌کنیم.

دلیخت و هم‌تیمی‌هایش فصل را بد شروع کردند، اما آنها به تدریج در حال ارتقای وضعیت خود هستند. دلیخت اما می‌گوید که او و سایر بازیکنان یوونتوس اگرچه تعریف و تمجید را ترجیح می‌دهند، اما از شنیدن انتقادها هم ناراحت نیستند، چون به آنها برای پیشرفت‌شان انگیزه می‌دهد.

ستاره هلندی اظهار داشت: خب مسلماً ما ترجیح می‌دهیم که مورد تحسین قرار بگیریم، اما انتقاد هم عادی و مفید است. من بیش از هر کسی از خودم انتقاد می‌کنم و همیشه دنبال راهی برای پیشرفت هستم.

دلیخت سپس به خطاهای هند مکررش در اولین فصل حضورش در یوونتوس اشاره داشت که چند باری این تیم را به دردسر انداخت. به خاطر آن خطاها رسانه‌ها کاپیتان سابق آژاکس را بارها دست انداختند، اما او از این موضوع خیلی ناراحت به نظر نمی‌رسد و حتی نگاهی طنز‌آمیز درباره آنها داشت.

وی گفت: اگر فوتبالیست نبودم چه کاره می‌شدم؟ خب می‌گویند که من در اولین فصل حضورم در یوونتوس خیلی مرتکب خطای هند می‌شدم و شاید والیبالیست می‌شدم، اما من همیشه می‌خواستم فوتبالیست باشم و هر کاری که می‌توانستم انجام دادم تا به اینجا برسم. البته من شش هفت سال هم تنیس بازی کردم، اما ورزش‌های تیمی را بیشتر دوست داشتم.

پدر همسر دلیخت، «کِیِه  مولنار» هم مانند خود او یک مدافع بود که در سمت راست خط دفاعی آژاکس بازی می‌کرد. او در این باره هم گفت: من و پدر همسرم خیلی درباره فوتبال صحبت می‌کنیم. او هم فوتبال بازی کرده است و می‌داند دنیای فوتبال چگونه کار می‌کند. گاهی اوقات خوب است که با او حرف بزنم. او کلی تجربه در زندگی و فوتبال دارد. گاهی اوقات من بعد از آنکه با او صحبت می‌کنم، آرامتر می‌شوم.

آخرین سؤالی که دلیخت به آن پاسخ داد، این بود که کدام مهاجم است که دوست دارد مقابل او توانایی‌هایش را به چالش بکشد و او بی‌درنگ نام مهاجم لهستانی بایرن مونیخ را به زبان آورد.

دلیخت 22 ساله عنوان کرد: لواندوفسکی. او همیشه خوب بازی نمی‌کند، اما همیشه شم گلزنی فوق‌العاده‌ای داشته است.

انتهای پیام/