دری: سهم‌خواهی برای تصاحب سرمایه, معضل اصلی سینمای ایران است
خبرگزاری تسنیم : ضیاء الدین دری وضعیت امروز سینما را به شدت ناامید کننده می‌داند و معتقد است سهم‌خواهی برای تصاحب سرمایه، سرانجام سینمای ایران را به نابودی خواهد کشاند.
ضیاء الدین دری فیلمساز و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم دلیل اصلی بروز مشکلات امروز سینمای ایران را نزاع گروه های مختلف سینمایی بر سر تصاحب سرمایه دانست.
دری معتقد است در شرایطی که سینمای ایران امروز در شرایط خاصی قرار دارد فیلم سازان و تهیه کنندگان سینمای ایران بهتر است به جای منازعه بر سر «خوردن هر چه بیشتر پول نفت» اقدام به تشکیل کمپانی های بزرگ فیلمسازی کنند تا با تجمیع سرمایه و تمرکز بر مسائل محتوایی سینمای ایران را از این وضعیت نجات دهند.بالغ بر 80 سال است که کمپانی های معتبر آمریکایی بیش از 80 درصد محصولات سینمایی و تلویزیون آمریکا را می سازند.
ضیاء الدین دری که 6 سالی از ساخت فیلم «من و دبورا» آخرین فیلم سینمایی اش که هرگز هم رنگ اکران را ندید می‌گذرد می‌گوید: همه اختلافات امروز بر سر مدیریت سازمان سینمایی و انتقادات اخیر به عملکرد شمقدری ناشی از این است که سازمان سینمایی از همه نهادهای دیگر درگیر در مساله سینما پول و سرمایه بیشتری در اختیار دارد و دعوای اصلی در واقع بر سر سهم خواهی از این بودجه دولتی است.
رفتارهای قبلیه‌ای دارودسته‌های سینمایی در ایران محور دیگر انتقاد دری از وضعیت امروز سینماست. دری می‌گوید در دوره مدیریت شمقدری به عده خاصی بها داده شد، در دوره قبل از او هم عده دیگری سهم فیلمسازی‌شان از سینمای ایران را گرفتند و در دروه‌های قبل هم به همین ترتیب. هر چند که از عملکرد شمقدری به صورت کامل دفاع نمی‌کند در عین حال او را در توزیع سرمایه از سایرین عادل‌تر می‌داند.ضمن اینکه دری اعلام می کند که در دوره دولت های نهم و دهم حتی دیناری رانت خواری نکرده است. در حالی که هم جعفری جلوه و هم شمقدری از دوستان نزدیکش بوده اند و دلیل آن هم درگیربودن در پروژه پهلوی نبوده است. چرا که توقف های مالی کلاه پهلوی امکان ساخت فیلم در لابه لای آن میسر می ساخت.
از دری درباره بحران مخاطب سینمای ایران و به فروش نرفتن فیلم‌ها پرسیدیم که این گونه پاسخ داد: سینمای ایران را کیارستمی و دارودسته‌ای که به پیروی از او شیوه فیلم سازی خارجی پسند و بدون جذابیت را پایه‌ریزی کردند به ورطه نابودی کشاندند.
از مجموع فیلم‌های سینمای ایران، هر سال 25 فیلم کیارستمی پسند تولید می‌شود که مخاطبان را کاملا از سینما گریزان کرده است. فیلمسازان بی سوادی که مجموع میانگین سنی‌شان زیر 30 سال است و شیوه فیلسمازی را از کیارستمی به ارث برده اند. ضیاء الدین دری معتقد است کیارستمی چیزی بیشتر از یک دکان با مصرف خارجی نبود. در زمانی که «مسعودکیمیایی» کارگردان هم عصر کیارستمی در فیلم‌هایش چاقو می‌کشید کیارستمی هم حربه دیگری به کار می‌برد به نام « فیلمسازی بدون کات».
این کارگردان سینمای ایران در توضیح شیوه فلیمسازی «بدون کات» به خاطره‌ای که یکی از فلیمبرداران مشهور ایران از کار با کیارستمی برایش تعریف کرده بود، اشاره می‌کند: آقای کیارستمی دوربین را روی سه پایه گذاشتند، زاویه را تنظیم کردیم و دکمه ضبط را زدیم. آدم‌ها می‌آمدند و می‌رفتند و اتفاقی هم نمی‌افتاد اما دوربین همچنان روشن بود و فیلم می‌گرفت. به آقای کیارستمی متذکر شدم که چیزیی در سینما وجود دارد به نام کات که گویا شما اسمش را هم نشنیده‌اید که آقای کیارستمی گفت تا وقتی با من هستید کات را فراموش کنید. دوربین را روشن به گوشه‌ای گذاشتم و رفتم گوشه‌ای ایستادم تا فیلمبرداری آن روز تمام شود. فیلم جوایز متعددی از جشنواره‌های خارجی می‌گیرد. شیوه‌ای که به گفته دری، «بهمن قبادی» شاخص‌ترین پی‌گیر آن البته با چاشنی مضامین ضد ایرانی و ضد انقلابی است.
به گفته ضیاء الدین دری 95 درصد تولیدات هر سال سینمای ایران «مزخرفاتی» است که ناشی از نابلدی کار سازندگانش است. و سه برابر تولیدات سینمایی ایران، صاحب‌نظر و تهیه کننده داریم که کارشان را هم بلد نیستند.
البته ضیاء الدین دری در کنار این مساله و ضربه‌ای که این گروه از سینماگران به استقبال مخاطبان سینمای ایران زدند اعتقاد دارد که اصولا عدم جذابیت در فیلم‌ها در کنار عدم وجود پیشرفت‌های تکنولوژیک در صنعت سینما به میزان مخاطبان داخلی سینمای ایران ضربه زیادی زده است. دری می‌گوید: سینمای ایران باید بتواند با نمونه های خارجی موجود رقابت کند و در حال حاضر قادر به این کار نیست. به عقیده دری سینمای ایران باید برای هر فیلم ایرانی سینمای بدنه حداقل 10 میلیارد تومان هزینه کند تا سینما تکان بخورد و ترس بخش خصوصی از ورود به سرمایه گذاری در سینما و همین طور در برخی از مواقع عدم مساعدت دولت، کار را مشکل ساخته است.
این روزها سریال کلاه پهلوی روی آنتن شبکه‌های مختلف تلویزیون است. ضیاءالدین دری که این سریال پرهزینه و طولانی را ساخته است، مخالف جدی ساخت فیلم‌هایی است که در سینمای ایران به فیلم فاخر مشهور شده‌اند. دری می‌گوید از نامگذاری سریالش به عنوان یک پروژه فاخر به شدت ابا دارد چون اساسا مفهوم سینمای فاخر را نه درک نمی کند و نه می داند که یعنی چه.
دری می‌گوید سریال کلاه پهلوی را با این دکور خاص تاریخی دقیقه‌ای 1500 دلار ساخته است و از همه کسانی که ادعا می‌کنند می‌توانند با چنین هزینه‌ای چنین سریالی بسازند دعوت می‌کند تا به میدان بیایند.
این پیش‌بینی دری است: فیلم‌های فاخر که فقط در کشور ایران خاص آدم‌های زرنگی است که بدون دعوا سهم خود را از پول نفت کشور می‌گیرند هرگز پرفروش نخواهد بود و برگشت سرمایه شان غیرممکن است.
محور انتهایی آسیب شناسی دری از وضعیت سینمای ایران به منازعه اخیر وزارت ارشاد با حوزه هنری بر سر اکران فیلم‌ها بر می‌گردد. دری معتقد است: مشخص نیست که چرا حوزه هنری برای خودش این حق را قائل شده است که با وجود همه این نهادهای طول و دراز تصمیم گیری برای سینما در مورد سینمای ایران راسا تصمیم گیری کند.
دری می گوید درحالی که مسئولین حوزه هنری دائما از اقتصاد خراب وضعیت سینمای ایران می نالند؛ مشخص نیست که چرا با وجود ضرر دهی اقدام به فروش و واگذاری سینماهایشان نمی‌کنند.
نکته جالب توجه برای دری وجود آدم‌هایی در حوزه هنری است که تا چند سال پیش به شدت به حوزه هنری می‌تاختند و حالا برای جبهه گیری علیه دولت به سنگر حوزه هنری پیوسته‌اند.
دری از وضعیت امروز سینمای ایران به شدت ناامید است و معتقد است که به این زودی‌ها با این روند اتفاقی نخواهد افتاد.
انتهای پیام /
