چشم‌انداز سیاسی در سودان/ تغییرات سیاسی و اجتماعی پس از نبرد ژنرال‌ها
پس از خاموش‌شدن آتش سلاح‌ها در سودان مذاکرات بر اساس تقسیم قدرت میان نظامیان و سیاستمداران نخواهد بود زیرا نظامیان دیگر یک طرف نیستند و احزاب و سیاستمداران مدنی همانند گذشته توانایی اعمال فشار را ندارند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در شرایط کنونی انتظار نمی‌رود که ارتش سودان و نیروهای واکنش سریع در یک بازه زمان مشخصی بتوانند بر یکدیگر پیروز شوند، هر دو طرف کاملاً به این موضوع آگاه هستند، با وجود این، به نبرد ادامه می‌دهند تا موضع خود را هنگام مذاکرات (صلح) تقویت کنند.
«مهند الحاج علی» پژوهشگر مؤسسه آمریکایی کارنگی در بیروت با انتشار یادداشتی که در روزنامه سودان تریبون منتشر شد، نوشت: معمولاً در چنین درگیری‌هایی بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی کلید کاهش یا افزایش تنش را در دست دارند لذا هرگونه راه‌حل سیاسی برای پایان دادن به درگیری موجب افزایش نفوذ آنها می‌شود.
وی توقف درگیری میان ارتش و نیروهای واکنش سریع را اولین قدم در روند سیاسی حل‌وفصل بحران سودان دانست و تصریح کرد: اجرایی شدن آتش‌بس یک ضرورت فوری است که در سایه آن شهروندان از مناطق درگیری خارج می‌شوند و کمک‌های بشردوستانه وارد خارطوم و سایر مناطق تحت محاصره می‌شود، این در حالی است که بیش از 30 بیمارستان تعطیل شده است و شهروندان نیاز فوری به خدمات بهداشتی و غذایی دارند.
این پژوهشگر روند سیاسی در سودان پس از خاموش شدن آتش سلاح‌ها چنین پیش‌بینی کرد: مذاکرات بر اساس تقسیم قدرت میان نظامیان و سیاستمداران مدنی نخواهد بود زیرا نظامیان دیگر یک طرف نیستند و احزاب و سیاستمداران مدنی همانند گذشته توانایی اعمال فشار را ندارند. تظاهرات دیگر ایده خوبی نیست، این درحالی است که جنگ و خشونت نه‌تنها توانایی درونی کشور را نابود می‌کند بلکه سیاست را از آن بیرون می‌راند.
این آتش‌بسی که برقرار شد با هدف نجات جان غیرنظامیان بود نه برای بسترسازی در قبال احزاب و سیاستمداران مدنی و طی کردن دوره انتقالی و سایر موارد زیربنایی جهت گفت‌وگوی بازیگران داخلی سودان.
وی در این یادداشت تصریح کرد: به‌احتمال زیاد برای هر جناحی یک بدنه غیرنظامی متولد خواهد شد که وظایفش در چارچوب خاصی محدود می‌شود، بیشتر علیه طرف مقابل بسیج خواهد شد و نبرد رسانه‌ای و سیاسی را مدیریت می‌کند.
منهد الحاج علی با اشاره به سطح خشونتی که در سودان وجود دارد، نوشت: انتظار تداوم حیات سیاسی مخالفان در این کشور بسیار دشوار است و احتمال مهاجرت بیشتر فعالان و کادر سیاسی آنها به خارج زیاد است زیرا این نبرد نه‌تنها به مهاجرت کادر سیاسی و انسانی منتهی خواهد شد بلکه موجی از آوارگی و هرج‌ومرج شبه‌نظامیان را در بر خواهد داشت و ممکن است ساختار جدیدی برای توزیع جمعیت در محله‌های مختلف ایجاد کند که با واقعیت نظامی جدید در محله‌ها همخوانی داشته باشد.
این پژوهشگر نوشت: زمانی که «عبدالفتاح برهان» فرمانده ارتش و رئیس شورای حاکمیتی و سرلشکر «محمد حمدان دقلو» مشهور به «حمیدتی» فرمانده نیروهای واکنش سریع سودان رویارویی نظامی را انتخاب کردند در حقیقت تصمیم به پایان حیات سیاسی در این کشور گرفتند و سودان را به مرحله جدیدی از قطبی شدن وارد کردند، در این مرحله هیچ تعدد و تنوع سیاسی وجود نخواهد داشت بلکه فضای عمومی جامعه با واقعیت جدید منطبق خواهد شد، به همین دلیل، ما نباید این نبرد را فقط یک درگیری نظامی میان دو طرف بدانیم بلکه آن روندی است که متنوع‌ترین فضای سیاسی در منطقه و جامعه سودان را نابود می‌کند، این در حالی است که چنین اتفاقی حتی در نظام عمر البشیر رئیس جمهور سابق سودان نیفتاده است.
منهد الحاج علی در پایان یادداشت خود تأکید کرد: در هرگونه میانجیگری بین‌المللی برای پایان دادن به درگیری داخلی سودان بایستی این حقایق در نظر گرفته شود، به‌علاوه، وخامت اوضاع انسانی در این کشور همانند کوه یخی است که فقط قله آن نمایان است لذا پیامدهای وخامت اوضاع انسانی سودان به این کشور محدود نمی‌شود بلکه به کشورهای همجوار سرایت خواهد کرد.
انتهای پیام/+
