ایران؛ «برمودا»ی پهپادهای پیشرفته

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، یک سال از شکار هواپیمای پیشرفته بدون سرنشین پیشرفته آمریکایی "آر کیو 170"توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران نگذشته بود که این بار نیروی دریایی سپاه پاسداران اعلام کرد یک پهپاد دیگر از نوع "اسکن ایگل" را شکار کرده است. مقامات آمریکایی در قضیه آر کیو 170 هم  ابتدا اصل به غنیمت گرفتن پهپاد توسط ایران را منکر شدند اما پس از پخش تصاویر این پهپاد توسط صدا و سیما وارد فاز تشکیک در چگونگی به دام افتادن این هواپیمای جاسوسی شدند.

رسانه‌های غربی در اولین گام شکار این پهپاد را به وسیله سامانه اختلال مخابراتی روسیه ممکن دانسته و اضافه نمودند که این سامانه توسط ایران خریداری شده و ارتقا یافته است، ولی در ادامه این سوال مطرح گردید که اگر روسیه خود دارای این تکنولوژی است چرا با توجه به جغرافیای ماموریتی بالای "آر کیو 170"، قادر به کنترل و نشاندن این پهپاد در خاک سرزمینی خود نشده است. بعد از گذشت نزدیک به یک سال از این رویداد، نیروی هوایی آمریکا اقدام به رونمایی از یک پهپاد جدید که شباهت های زیادی به نمونه غنیمت گرفته شده توسط ایران دارد، پرداخته اند.

آمریکا با داشتن سابقه نسبتا طولانی در تهیه و ساخت پهپاد‌ها با سیستم‌های پیچیده هنوز نتوانسته راه حلی را در برابر توانایی ایران در به دست گرفتن پهپادهایشان پس از نقض حریم هوایی کشور پیدا کند.

ارکیو 170 از مهمترین و پیشرفته ترین پهپادهای جاسوسی آمریکا بود که به گفته سردار حاجی زاده فرمانده هوافضای سپاه پاسداران، کشورمان موفق شده بود آن را سالم و با کمترین آسیب بر زمین بنشاند و آن را در اثر تجاوز به حریم هوایی ایران به غنیمت گیرد.

پس از آن آخرین پهپاد پیشرفته آمریکایی ها که توسط سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران شکار می شود، پهپادی سبک‌وزن به نام اسکن ایگل که در آب‌های عمومی خلیج فارس به تور انداخته شده است که چند روز پیش خبر شکار این پهپاد از سوی فرمانده نیروی دریایی تأیید شد.

جدا از اینکه این شکار می‌توانست پاسخی به عملیات‌های تحریک‌آمیز آمریکا در منطقه خلیج فارس باشد به حتم این پیام را هم می ‌تواند برساند که ایران امروز از توانایی بالایی  در ره گیری و و کنترل پهپادها برخوردار است که شاید خیلی از کشورها ابر قدرت هم به مانند روسیه از داشتن این توانمندی محروم باشند.

اهمیت "شکار سالم" پهپاد آمریکایی بیشتر آنجا خود را نمایان می‌کند که این اقدام در مقایسه با نحوه مقابله رژیم صهیونیستی با "پهپاد ایوب" متعلق به حزب‌الله لبنان،که کیلومترها وارد سرزمین فلسطین اشغالی شده بود، سنجیده شود. در آن مورد، رژیم صهیونیستی نتوانست ایوب را سالم فرونشاند و تنها موفق به انهدام آن شد.

"ایگور کارو تچنکو " رئیس شورای اجتماعی وزارت دفاع روسیه پیش از شکار آخرین هواپیمای بدون سرنشین ( اسکن ایگل) گفته بود که موفقیت ایران در به دست گرفتن کنترل پهپادهای جاسوسی آمریکا و رمزگشایی از آن بسیار خوب است.

رئیس مرکز مطالعاتی تحلیل تجارت جهانی تسلیحات افزود: ایران در جایگاهی قرار دارد که همه طرح های نظامی و دفاعی این کشور از جمله در حوزه شکار هواپیماهای بدون سرنشین به ثمر نشسته است و تاکید می کنم از منظر کارشناسان روسی شکار  ایگل آمریکا رویداد و موفقیت بزرگی برای جمهوری اسلامی ایران است .

این کارشناس با بیان اینکه غیر از ایران تا کنون هیچ کشوری موفق به کنترل و شکار هواپیماهای پیشرفته جاسوسی آمریکا نشده است، افزود: این موفقیت از جنبه اطلاعاتی بسیار مهم است زیرا امکان دسترسی به فناوری پیچیده ، رمز گشایی و ورود به سامانه های جمع آوری اطلاعات پهبادهای جاسوسی آمریکا برای ایران فراهم شده است.

"تا کنون هیچ کشوری موفق به کنترل و شکار هواپیماهای پیشرفته جاسوسی آمریکا نشده است" جمله ای است که شاید کارشناسان بیشتری بر آن تأکید داشته باشند،چراکه اگر هم خبری یا گفته‌ای در این خصوص به گوش رسیده بیشتر انهدام پهپاد بوده تا شکار و کنترل آن.

این تحلیلگر ارشد مسائل نظامی ادامه داد بدون شک این موفقیت بزرگ دفاعی و نظامی برای ایران محسوب می‌شود، زیرا اینگونه فناوری ها انحصاری و فقط در اختیار برخی کشورهای محدود است. کاروتچنکو گفت به صراحت می گویم که سپاه پاسداران ، وزارت دفاع و در مجموع نیروهای مسلح ایران به قابلیت بسیار بالایی در این زمینه رسیده اند ، یعنی از نگاه تخصصی ایران در دانش و کاربرد اطلاعات الکترونیک پیشرفت کرده و از نگاه عام ، قدرت دفاعی و نظامی ایران به سطح بالایی رسیده است.

رئیس شورای اجتماعی وزارت دفاع روسیه با تاکید بر اینکه ایران تنها کشوری است که تا کنون موفق به شکار پهپادهای جاسوسی آمریکا شده است گفت : این اقدام موفقیت بزرگ دفاعی و نظامی برای جمهوری اسلامی ایران است . به گزارش واحد مرکزی  خبر،‌ ایگور کاروتچنکو سردبیر مجله دفاع ملی روسیه  افزود:  موفقیت جدید ایران نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران به فناوری به دست گرفتن کنترل پهپادهای جاسوسی آمریکا و همچنین رمزگشایی و ورود  به سامانه مدیریتی این نوع پرنده ها دست یافته است .

این اقدام نیروهای سپاه را باید دستاوردی در راستای جنگ الکترونیک (جنگال) ارزیابی کرد و توانمندی های ایران را در این مجال ستود.

آمریکا روزی به پیروزی های خود در جنگ های الکترونیک فخر می فروخت و هر روز برای دستیابی به پیشرفت های بیشتر در این زمینه  تلاش می‌کرد بنابراین وقتی کشوری پیدا می‌شود که می‌تواند در این مجال با آمریکا رقابت کند و حتی واشنگتن را در این زمینه شکست دهد، آنها را متحمل ضربه ای بزرگ کرده است.

به گفته خود کارشناسان آمریکایی فنون الکتریکی مورد استفاده ایران برای شکار این پهپادها، به نام «فریبکاری» شناخته می‌شود که در آن متخصصان ایرانی مختصات GPS مربوط به پهپادها را به گونه‌ای بازآرایی کرده و سپس آنها را وادار می‌کنند در ایران فرود آیند که پهپاد مذکور به اشتباه تصور می‌کند پیامهای مذکور از پایگاه اصلی‌شان به آنها ارسال می‌شود.

روابط عمومی کل سپاه روز سه شنبه (14 آذر 1391) هواپیمای پیشرفته بدون سرنشین آمریکایی اسکن ایگل (ScanEagle) که در چند روز گذشته با هدف شناسایی و جمع آوری اطلاعات در حال گشت زنی در منطقه عمومی خلیج فارس بود، به محض ورود به حریم فضای جمهوری اسلامی ایران در تور یگان های پدافندی و سامانه های کنترلی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفتار و در اختیار گرفته شد.

تاریخچه‌ای از پهپادها:

پس از آنکه مقام‌های نظامی آمریکا، به تهیه عکس‌ها و به تبع آن نقشه‌ای دقیق از محل مورد حمله یا سوژه جاسوسی علاقه نشان دادند، شرکت های هواپیمایی و صنایع نظامی آمریکا، رقابت شدیدی را برای جلب توجه وزارت دفاع آمریکا "پنتاگون" نمودند.

با این اقدام علاوه بر حذف نقش خلبان و کابین و تجهیزات مربوطه، هزینه های بالای آموزش خلبانان، کاهش مصرف سوخت، افزایش مداومت پروازی و خطای انسانی از بین می‌روند لذا پهپادهای نسل امروزی وارد فاز جدید شدند.

آغاز رقابت بین شرکت‌های صنایع هوایی از زمانی آغاز شد که شرکت بوئینگ پس از ناکامی‌های متعدد در طرح‌های گذشته خود که در رقابت با "لاکهید مارتین" شکست خورده بود با سرمایه‌گذاری‌های کلان و انجام  آزمایش‌های متعدد سعی در مطرح کردن خود به عنوان یک شرکت عمده در طرح‌های صنایع هوافضای نظامی دارد.

شرکت بوئینگ چند سالی است که طرح های جدیدی ارائه‌ می‌کند تا بتواند در عرصه‌ی فن‌آوری نظامی از لاکهید پیشی گیرد. طرح هایی مانند هواپیمای بدون سرنشین هیدروژنی چشم فانتوم (Phantom Eye) با مداومت پروازی بسیار بالا، طرح هواپیمای مافوق صوت x51با پرواز در محدوده سرعت ابرصوتی (هایپرسونیک) و طرح هواپیمای بال شکل X-48 (که در آن بال هواپیما عملا بدنه را نیز در خود جای داده و ترکیب بال و بدنه به‌طور متداول را ندارد) می باشد که همگی برای اهداف خاص این شرکت ساخته شده اند.

شرکت بوئینگ با ارائه طرح هواپیمای بدون سرنشین هیدروژنی چشم فانتوم می خواهد رقابتی با هواپیمای گلوبال هاوک لاکهید مارتین داشته باشد. هدف بوئینگ ساخت هواپیمای بدون سرنشین نظارت و تجسسی با ارتفاع و مداومت پروازی بالا و هزینه ساعت های پروازی پایین به نسبت گلوبال هاوک می‌باشد.

پس از تعطیل شدن پروژه بالن‌های هوایی کوچک (Blue Devil 2) نیروی هوایی ارتش آمریکا به دلیل کاهش هزینه‌ها و جایگزینی این طرح با ناوگان 30 فروندی هواپیماهای بدون سرنشین گلوبال هاوک، حالا شرکت بوئینگ به شعار هزینه ساعت پروازی کمتر، ارتفاع بیشتر و مداومت پروازی طولانی‌تر طرح خود موسوم به چشم فانتوم در مقایسه با گلوبال هاوک می‌خواهد نظر نیروی هوایی آمریکا را به سمت خود جلب کند. بوئینگ سرمایه گذاری انحصاری خود بر روی این پروژه را نوعی سرمایه گذاری برای آینده می داند. اما پس از وقوع حادثه برای ارابه‌های فرود چشم فانتوم در آزمایش پروازی در ژوئن سال جاری، بوئینگ از متخصصان سازه ای هواپیمای F/A-18 کمک گرفت تا بتواند ارابه‌های فرود چشم فانتوم را تقویت کرده و ادعاهای خود درباره توانایی‌های این پرنده را اثبات کند. هدف بوئینگ دستیابی به ارتفاع پروازی 65000 فوت و مداومت پروازی 10 روزه یا مداومت پروازی 7 روزه با حمل محموله ای 1100 کیلوگرمی با این هواپیمای بدون سرنشین هیدروژنی می باشد.

اما پس از گذشت مدتی در فوریه 2001  پهپاد MQ-9  برای اولین به پرواز در می‌آید. ریپر از نوع اول خود سریع‌تر، برد بیشتر و کشنده تر است.

در چهارم ماه آوریل امسال  بود که یک هواپیمای بدون سرنشین نیروی هوایی آمریکا که عازم ماموریت جاسوسی محرمانه خود بر روی اقیانوس هند بود از همان ابتدا با مشکل مواجه شد و یک پیمانکار نظامی بی تجربه پهپاد MQ-9 ریپر را بدون کسب اجازه از برج مراقبت به پرواز در آورده بود یک دقیقه بعد به دنبال یک اشتباه باعث از کار افتادن موتور این هواپیما شد.

نقل شده که برخی از مشکلاتی که زیاد تکرار شده اند عبارتند از خطای خلبان، نقص فنی، اشکالات نرم افزاری در «مغز» هواپیما و هماهنگی ضعیف مسئولین کنترل ترافیک هوایی فرودگاه های غیر نظامی.

کاملا مشخص است که استفاده از چند سامانه کنترلی می تواند میزان خطای این هواپیما را در برابر هواپیماهای سرنشین‌دار به میزان خیلی زیادی کاهش دهد.

اما شرکت بوئینگ قصد دارد تا با کمک محققان MIT یک سامانه کنترلی یکپارچه طراحی کند تا با کمک آن هدایت این هواپیما به صورت کاملا خودکار و مستقل انجام شود.

انتهای پیام/