لطفی همیشه در ذهن من همان لطفی سال ۱۳۶۱ است
خبرگزاری تسنیم: لطفی همیشه در ذهن من همان لطفی سال ۱۳۶۱ است که اولین بار دیدم و دوست داشتمش و همیشه حتی با گذشت زمان و تغییرات دیگر در همان زمان و همان سنّ باقی ماند، می‌ماند، … خواهد ماند…
به گزارش خبرگزاری تسنیم، کیهان کلهر آهنگساز و نوازنده ایرانی کمانچه در پیامی درگذشت هنرمند برجسته موسیقی، محمدرضا لطفی را به جامعه موسیقی ایران تسلیت گفت.
در یادداشت کیهان کلهر آمده است:
«هیچ واژه‌ای پیدا نمی‌کنم…
فقط می‌توانم همان را بگویم که چند ماه پیش در سوگ شهناز بزرگ نوشتم، موسیقیمان تنهاست، از همیشه تنها‌تر..
هیچ واژه‌ای پیدا نمی‌کنم…، چرا که نه می‌توان مرگ محمد رضا لطفی را باور کرد و نه نبودنش را، حتی اگر نباشد،.. نمی‌توان. هنوز باورم نشده، چه بنویسم و چه بگویم. شاید فقط بتوان گفت، کاش در این سال‌ها بیشتر با هم بودیم و نشد،..
لطفی همیشه در ذهن من همان لطفی سال 1361 است که اولین بار دیدم و دوست داشتمش و همیشه حتی با گذشت زمان و تغییرات دیگر در همان زمان و همان سنّ باقی ماند، می‌ماند، … خواهد ماند… دوست داشتنی و شوخ با خنده‌هایی از ته دل و البته، با دستانی که جادو می‌کردند. بعد‌ها هروقت دیدمش همان لطفی را دیدم و هرگاه ندیدمش نیز همان را که در ذهن داشتم. عکس‌ها و چیز‌های این چند سال آخر برایم برابر با اصل نبود، هیچگاه. دوستی و دوست داشتن قدیمی همینطور است. کهنه نمی‌شود و نمی‌میرد، زمان و مکان ندارد. نتجتاً نمی‌توان مرگ و پایانی هم برایش متصور شد. زنده است هنوز. در ذهن و در گوشم، در ذهن‌ها و گوشه‌ای همه ما و بعد از ما. در خیالمان. در فرهنگی که آن را عزیز می‌داریم، جایگاه استاد محمد رضا لطفی همیشه «مهم» است.
باورم نمی‌شود هنوز،
شاید هم دوست دارم در خیالات خود بمانم، چون اگر به واقعیت بیایم دوباره باید دریافت که متأسفانه تاریخ در حال تکرار است، حالا دوباره خودمانیم و خودمان با جنازه عزیزی، بزرگی که روی دستمان مانده و پوزخند کسانی که می‌پندارند دوای درد هنر و هنرمند، چند بسته خرما و قبری رایگان در بهشت زهراست.
چه می‌توان گفت،
هیچ واژه یی پیدا نمی‌کنم،
دوازده اردیبهشت ماه 1393
کیهان کلهر»
انتهای پیام /
