فراستی: روشنفکرنماها از فیلم جیرانی بدشان میآید/فیلم تصویر زندگی آنهاست
خبرگزاری تسنیم : فراستی فیلم جیرانی را هشداری نسبت به رشد طبقه روشنفکر و فرهنگ آنها میداند. او معتقد است که فقط روشنفکرنماها باید از «من مادر هستم» بدشان بیاید.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جلسه نقد و نمایش فیلم «من مادر هستم» عصر امروز در مجمتع فرهنگی 13 آبان برگزار شد. این برنامه با استقبال پرشور علاقه مندان و دانشجویان و با حضور فریدون جیرانی کارگردان فیلم، لیلا لاریجانی و رحمان سیفی آزاد نویسندگان فیلم نامه، مسعود فراستی و محمدتقی فهیم منتقدان سینمای ایران و حسین الله اکرم و با اجرای محمدباقر مفیدی کیا برگزار شد.
مسعود فراستی منتقد سینما که این روزها در مقام هواداری از فیلم جیرانی بلند شده است، در ابتدای سخنانش گفت: من هم از همه خواهش میکنم شعار ندهیم، دست نزنیم و بگذاریم نقدهای موافق و مخالف به شکل درست و معقول بیان شود.
او در پاسخ به حرفهای مطرح شده در این نشست از سوی حسین الله کرم گفت دوستان ما علیرغم ظاهر ضد روشن فکریشان اغلب به دام روشن فکری میافتند. روشنفکرهای ما از فیلم من مادر هستم بدشان میآید و به فیلم «بیخود و بیجهت» اقبال دارند و این به دلیل آن است که «من مادر هستم» بخشی از جریان روشنفکری را به تصویر میکشد. فیلم جیرانی تصویرگر زندگی بیآرمان، جدای از مردم و بیبندو بار این قشر روشنفکرنماست.
فراستی با بیانی کنایهآمیز میگوید: الان من و آقای اللهکرم باید در دفاع از فیلم مشترک باشیم ولی متاسفانه اکنون اینطور نیست. الگوی بخشی از بچههای جنوب شهری ما زندگی این تیپ روشنفکری است؛ این تیپ شبه مدرنیستی بیاصول، بیبندوبار و ضد اصول ملی محصول سیاستهای غلط دوستان عدالتخواه است که در هشت سال گذشته هم رشد بیشتری یافتهاند. این فیلم نمایانگر سیاهی این قشر و عبرت آموزی از آنها است.
فراستی در تعریفش از طبقه متوسط گفت که طبقه متوسط کسانی هستند که امروز در اثر فشارهای اقتصادی درحال نابودی هستند. قشر روشن فکر که فیلم توصیفگر آنهاست، کسانی هستند که فشارهای اقتصادی نه تنها زندگی آنها را متزلزل نمیکند، بلکه آنها را چاقتر نیز میکند.
او فیلم جیرانی را مهمترین فیلم بعد از انقلاب در نقد جریان روشنفکری میداند. فراستی معتقد است فیلمهای روشن فکری ایران یا فیلمهای وطن فروش هستند و یا فیلمهای اگزوتیک و خنثی؛ او با همان لحن همیشگی و متلکپران خود میگوید جالب است منتقدان این فیلمها وقتی در مسند ریاست قرار میگیرند نه تنها این روند را متوقف نمیکنند بلکه حتی به حیات این جریان کمک میکنند.
این منتقد سینما گفت: ما باید مدافع فیلمهای انتقادی - اجتماعی باشیم. معتقدم اینکه گفته میشود فیلم جیرانی اشاعه فساد است و بار سیاسی بههمراه دارد، کاملا پرت و بیهوده است. هم فیلمفارسی و هم فیلم روشن فکری و هم فیلم جشنوارهای به معلولها میپردازد نه علتها، فیلمفارسی در تفکر خواهان سازش طبقاتی به نفع طبقه بالا و تثبیت وضع موجود است. مشخصه فیلمفارسی ابتذال در اجرا و برگزاری همه چیز در سطح و شعار است.
" سلیقه خیلی از دوستان حزب اللهی ما متاسفانه فیلمفارسی است. فیلم آقای مهرجویی را بخاطر اینکه شخصیت زن فیلم چادر بر سر دارد در حوزه هنری و توسط مسئولش مورد تشویق قرار میدهند.کعبه آمال فیلمفارسی بعد از انقلاب ما نشان دادن ثروتمندان محافظهکار است که خطری ندارند. فیلم ملودراماتیک الزاما فیلمفارسی نیست، ملودرام یک ژانر مهم سینما است و فریدون آدم ملودرام است و این ژانر را بخوبی میشناسد." اینها حرفهایی بود که فراستی در دفاع از فیلمفارسی نبودن فیلم جیرانی عنوان میکند.
فراستی در ادامه این جلسه با بازخوانی برخی فیلمهای خیانت محور در سینمای ایران تاکید میکند که "متاسفانه خیانت در سینمای ایران بیشتر سمپاتیک است و تماشاگر با آن همراه میشود، اما فیلم جیرانی با نمایش خیانت، درصدد روشن کردن بیبندوباری در قشر روشن فکر است. بازیها در «من مادر هستم» خوب است و میدانیم بازیها زمانی خوب از کار در میآید که شخصیت پردازی و تیپ سازی به درستی انجام شده باشد. به نظرم فیلم طرفدار «آوا» نیست و نشان میدهد که آوا قربانی منش خانواده خودش است."
فراستی هم همچون جیرانی ارزیابیاش از فیلم هشدارهای آن است و در ارزیابی مثبتی که از این خصیصه «من مادر هستم» دارد، میگوید که فیلم درباره طبقه روشنفکر و انتقامگیری یکی از افراد این طبقه با عامل قصاص است. فیلم جیرانی به ما هشدار می دهد که مواظب رشد این طبقه باشیم.
انتهای پیام/