بودجه آخر
خبرگزاری تسنیم : بودجهریزیهای غیرواقعی و همچنین عدم کنترل هزینههای جاری و نظارت نادرست بر درآمدها باعث میشود که دولت کسری بودجههای هنگفتی به بار بیاورد که دولتهای بعدی مجبورند با آن دست و پنجه نرم کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه ملت ما در یادداشتی نوشت: درباره بحث بودجهنویسی الزاماتی وجود دارد که در تمام دولتها و برای تمام دورهها صدق میکند چرا که بودجهنویسی در اصل برنامهریزی برای اداره یکسال از مملکت عنوان میشود و تاثیر آن مستقیم بر زندگی مردم مشخص و مشهود است. اما در سال آخر دولتها این موضوع کمی فرق میکند چرا که در سال انتخابات معمولا دولتها با انگیزه کافی برای ارایه بودجه همراه نیستند و چون تا بودجه بخواهد به آنها اختصاص یابد دولت عوض شده بنابراین نوعی بیانگیزگی و بیاهمیتی در این خصوص به چشم میخورد.
این مشکلی است که در بین تمام دولتها مشاهده میشود و البته در شرایط کنونی که مسائل سیاسی نسبت به دورههای قبل بهشدت در تصمیمگیریها دخیل شده این عدم تمایل در ارایه بودجه بیشتر دیده میشود که مسلما آسیب آن به جامعه وارد خواهد شد.در حقیقت باید گفت سال اولی را که دولت جدید سر کار میآید سالی از دست رفته باید دانست چراکه نیمه سال را دولت قبلی راس کار بوده و نیمه دوم را دولت جدید. بنابر این تا دولت جدید بخواهد خود را با شرایط هماهنگ کند عملا آن سال از دست میرود و یکی از دلایلی که در کاهش رشد اقتصادی دولتها در ابتدای فعالیت یا بهتر بگوییم در سال اول به قدرت رسیدن عنوان میشود همین موضوع است.
این مشکل بزرگی است که باید با نگاه کارشناسی راهکار مناسب و جامعی برای آن اندیشیده شود شاید اگر در زمان انتخابات تغییری داده شود و انتخابات به نحوی انجام شود که پایان سال مالی در آن لحاظ شود و دولت جدید بتواند برنامه خود را براساس بودجه پیشنهادی خود تنظیم کند این مشکل به نوعی رفع شود چون که هر دولت با توجه به تفکر و روشی که دارد برای برنامه خود تصمیمگیری کرده و اقدام به بودجهنویسی میکند. مورد دیگری که به ذهن میرسد این است که بودجه طوری نوشته شود که دولت آینده با یک بازه زمانی کوتاه بتواند فرآیند تهیه و تدوین بودجه را در اختیار داشته باشد یا به نوعی بتواند با مشارکت با دولت قبلی اقدام به برنامهریزی کند.
با توجه به اینکه در بودجه سال پایانی دولتها پروژههای عمرانی دیده نمیشود باید این مشکل را با مشارکت بین دو دولت به نوعی حل کرد. بودجههای دولت در هفت سال گذشته بهشدت تورمزا بوده است. برای مثال هر سال بودجه عظیم و بزرگی را برای پروژههای عمرانی دولت تعریف میکنند اما عدم اهتمام دولت برای انجام پروژههای عمرانی و مصرف کردن بودجه عمرانی در بخش هزینههای جاری صدمات بسیاری را به اقتصاد کشور وارد میکند.
بودجهریزیهای غیرواقعی و متکی به نفت و همچنین عدم کنترل هزینههای جاری و نظارت نادرست بر درآمدهای نفتی باعث میشود که دولت کسری بودجههای هنگفتی به بار بیاورد که دولتهای بعدی مجبورند با آن دست و پنجه نرم کنند و همین موضوع توان اقتصادی کشور را خواهد گرفت. باید توجه داشت که لایحه بودجه، برش یک سالهای از برنامه 5 ساله رشد کشور است و اگر این برش یک ساله مخدوش باشد و به اهداف مورد نظر نرسد روند رشد و توسعه 5 ساله را از هم میپاشد و روند آن را به تعویق میاندازد.
استفاده از منابع داخلی و عدم بهرهوری این منابع در اقتصاد کشور و همچنین مصرف نشدن این سرمایهها در حوزههای مورد نظر باعث شده است که اقتصاد کشور درگیر پدیدهای به نام هلندی شود که بسیاری از اقتصاددانان و نمایندگان مجلس هم نسبت به آن هشدار دادهاند. اینکه نظارت مجلس بر بیانگیزگی دولتها درسال پایانی چه تاثیری بر رفع این مشکل دارد باید گفت حل اختلاف بین دو قوه میتواند نقش مهمی دراین میان داشته باشد البته این اتفاق نیازمند فضای مناسب است اما در شرایط فعلی که اختلاف بین مجلس و دولت در بالاترین سطح قرار دارد این فرایند نیز رخ نمیدهد.
اگر فضای بین دولت و مجلس صمیمانهتر بود و مثل اکنون دارای اختلافات زیاد نبودند این امیدواری وجود داشت که مجلس به نوعی بیانگیزگی دولت را رفع کرده برای برنامهریزی سال بعد دولت را کمک کند اما با توجه به اختلافات عمیق بین این دو قوه عملا نه مجلس مایل به این کار است و نه دولت دست کمک به سوی مجلس دراز میکند حتی با پیشینهای که از دولت سراغ داریم این احتمال نیز میرود که دولت بودجه را بسیار دیر و در سال آینده ارایه کند یا اصلا به این کار مبادرت نورزد. مسلما عدم ارایه بهموقع بودجه لطمهای جبرانناپذیر به مردم خواهد زد.
انتهای پیام/
تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.