جشنواره‌ای برای سینما، سینمایی برای مقاومت
خبرگزاری تسنیم: هر چند جشنواره مقاومت، همچنان مهجور است اما انتظار می‌رود مدیران ارشد فرهنگی قدرت جریان سازی این جشنواره را باور کنند چرا که بی‌شک جشنواره مقاومت با توجه به رویکرد و ظرفیت موضوعی خود، می‌تواند به یک جریان تبدیل شود.
خبرگزاری تسنیم: سیدمرتضی مصطفوی
در آستانهٔ سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت قرار داریم و استراتژیک‌ترین جشنوارهٔ سینمایی و بلکه هنریِ این مرز و بوم به زودی برگزار می‌شود. بدون مقدمه که وارد ماجرا شویم باید بگویم به عقیدهٔ بنده، ثمرات و برکات جشنواره مقاومت بر سینما و فضای سینمایی کشور، به مراتب بیشتر از ثمرات و برکات همین سینما بر مقاومت و تفکرات حاکم بر آن است. وقتی به آمار و ارقام مراجعه می‌کنیم ادعای فوق، به راحتی قابل اثبات است. چنان که در پنج سال وقفه‌ای که بین دوره دهم تا یازدهم افتاد سینمای دفاع مقدس و سینمای مقاومت با وجودِ اینکه به حیات خود ادامه می‌داد اما مهجور‌تر از هر زمان دیگری بود و عدم وجود نمایشگاهی برای ارائهٔ آثار با موضوع دفاع مقدس و نقد و بررسی و تحلیل آثار تولید شده باعث شد تا ملی ترین ژانر سینمای ایران نیز به حاشیه رفته و هم‌ردیف برخی ژانرهای بی‌خاصیت و نامربوط قرار گیرد. اینکه چگونه تدبیر و کیاست یک یا چند مدیر می‌تواند چراغ چنین جشنوارهٔ مهمی را خاموش کند و دستاورد بزرگ آن را نادیده بگیرد شگفت‌انگیز است اما جای بسی خوشحالی و امیدواری است که در نقطهٔ مقابل، مدیر یا مدیرانی از راه می‌رسند که با درک صحیح از موقعیت حساس سیاسی و فرهنگی کشور و اشراف به فضای سینمایی، نوار توقف این جریان ملی را پاره کرده و اگر چه به سختی، اقدام به راه‌اندازی دوباره جشنواره کرده و این جریان استراتژیک تأثیرگذار را احیا می‌کنند.
درک جدید، نه فقط دریافتن تأثیر و نقش سینما بر فرهنگ مقاومت و دفاع مقدس است بلکه دریافتن تأثیر بزرگ و عمیق جشنواره مقاومت بر سینما نیز هست. سینمای ما با توجه به وضعیت حاکم بر آنکه در مقطعی حتی به حال احتضار افتاده و به سمت نابودی پیش می‌رفت و درست چند ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری هشتادوهشت که شکاف عمیقی میان هنرمندان با هم و یا هنرمندان با جریان سیاسی کشور ایجاد شد، جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت محفلی بود تا همین سینماگران در فضای آن از شکاف‌های ایجاد شده صحبت کنند و حتی‌الامکان در پر کردن شکاف‌ها و برداشتن فاصله‌ها تلاش کنند. گرچه پس از آن نیز دلایل مختلف که گفتنش چیزی را عوض نمی‌کند یک افتراق بزرگ و یک دوجین شکاف عمیق در فضای سینمایی کشور ایجاد شد اما به هر حال جشنوارهٔ مقاومت، تأثیر خود را گذاشته بود چنان که این تأثیر در ادامه و در ایام برگزاری همین جشنواره در کرمان نیز به خوبی مشهود بود. میزان استقبال سینماگران از جشنواره فیلم مقاومت، در بخش‌های مختلف اعم از بخش مسابقه، بخش‌های غیررقابتی و داوری‌ها و نشست‌ها و... قابل توجه بوده و خوشبختانه این جشنوارهٔ بزرگ بهانه‌ای بزرگ برای همدلی سینماگرانِ کشور است. سینماگرانی که لزوماً دفاع مقدسی نیستند و اساساً جایگاهِ کنونی این جشنواره ملی نیز به واسطهٔ همین جذب مشارکت حداکثری هنرمندان و سینماگران برای یک موضوع واحد و یک هدف معین می‌باشد.
جشنواره مقاومت البته با همهٔ خدمتی که به سینما کرده و می‌کند اما همچنان از نقاط ضعفی رنج می‌برد که شایسته است مدیریت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و در رأس آن، مدیریت بنیاد فرهنگی روایت در جهت رفع این نواقص اقدام نماید. از جمله آنکه تولیدات سینمایی با موضوع مقاومت و دفاع مقدس به گونه‌ای مدیریت شوند که اولین نمایش آن‌ها در همین جشنواره باشد. از پراکندگی در موضوع و برگزاری بخش‌های متعددی که می‌تواند اصل جشنواره مقاومت را تا حدودی از تمرکز و تأثیر جدا کند، پرهیز نمایند. مورد دیگر آنکه از ظرفیت بزرگِ جوانانِ هنرمند، نیز در داوری آثار بهره گیرند و جوایز را متناسب با شأن و جایگاه جشنواره مقاومت که به عقیدهٔ بنده مهم‌ترین جشنوارهٔ موضوعی جهان اسلام است تعیین کنند. نکتهٔ مهم‌تر آنکه با تعریف چشم‌انداز چند ساله برای جشنواره، تأثیر دفعه‌ای و تاریخ مصرف‌دار آن را تبدیل به جریان مداوم و ماندگار کنند و موارد دیگری که در حوصلهٔ این بحث نیست اما مطمئناً با آنچه در چند سال اخیر از مدیریت بنیاد فرهنگی روایت دیده‌ایم امید آن می‌رود همچون اصل برگزاری جشنواره مقاومت که چیزی نمانده بود تا به کتاب‌های تاریخ سینما بپیوندد و از ادبیات امروزی ما حذف گردد، با درایت همان مدیریت، نقاط ضعف جشنواره نیز به مرور برطرف شده و نقاط قوت آن بیش از پیش تقویت شود.
هر چند جشنواره مقاومت، همچنان مهجور است اما انتظار می‌رود مدیران ارشد فرهنگی قدرت جریان سازی این جشنواره را باور کنند چرا که بی‌شک جشنواره مقاومت با توجه به رویکرد و ظرفیت موضوعی خود، می‌تواند تبدیل به جریانی شود که نه تنها بخش عمده‌ای از مخاطبان عادی سینما بلکه بخش مهمی از مدیران فرهنگی و حتی بسیاری از مدیران سیاسی را نیز با خود همراه کند.
انتهای پیام/
