داستان نویسان قزوین پایتخت نشین شده‌اند/ ناشر حرفه‌ای در قزوین نداریم
خبرگزاری تسنیم: نویسنده برجسته کشور گفت: داستان نویسان بسیار خوبی در سطح استان داریم که جایزه‌های کشوری را از آن خود کرده‌اند و برخی از آنها به دلیل برآورده نشدن انتظاراتشان در استان، به سمت پایتخت سوق پیدا کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، "حسن لطفی مدرسی است که در کلاس درس رابطه همکلاسی با شاگردانش دارد و همیشه دو اصل اخلاق و راستگویی را سرلوحه کار خود قرار می دهد"، این تعریفی است که لطفی این نویسنده قزوینی از خود می‌کند و معتقد است که مهربانی کلید بسیاری از قفل‌ها است که گاهی اوقات برخی ها به آن بی توجه هستند.
لطفی نویسنده "روایت دوم" متولد سال 1342 است، وی نویسندگی را از دوران دبیرستان آغاز کرده و در سال 82 نخستین کتابش را به چاپ رسانده است.
نشستن پای صحبت های لطفی و شنیدن دغدغه های وی بسیار شیرین و شنیدنی است که در ادامه چکیده‌ای از این مصاحبه را می‌خوانید.
* تسنیم: کتابخوانی را از چه سنی آغاز کردید؟
به علت شغل پدر سال‌هایی را در روستا زندگی کرده‌ام، مدرسه‌ای که درس می‌خواندم به دلیل تعداد کم دانش آموزان سه کلاس بیشتر نداشت، در کلاس دوم بودم که معلمم سئوالی کرد و جایزه‌ای برای پاسخ به سئوال در نظر گرفت که من به این سئوال جواب دادم و معلم مرا به کتابخانه ای که در یک روستای دیگر بود، معرفی کرد. از آن زمان که کتاب های کانون پرورش فکری را می خواندم به داستان علاقه مند شدم.
* تسنیم: این روند تا چه دورانی ادامه داشت؟
کلاس چهارم ابتدایی بودم که از رادیو اسم مرا برای نوشتن یک داستان خواندند و این انگیزه‌ای برای من محسوب می شد، در دوران دبیرستان نیز در سال‌های 58-59 شروع به نوشتن در محدوده دوستان کردم و بعدها داستان‌هایم در برخی از مطبوعات آن زمان به چاپ رسید.
* تسنیم: نخستین داستان شما در کدام رسانه به چاپ رسید؟
در روزنامه اطلاعات آن زمان به چاپ رسید، البته بعد از آن در نشریات فیلم و زن روز که یک بخشی برای خوانندگان داشتند داستان هایم چاپ شد.
* تسنیم: مجموعه «روایت دوم» را در چه سالی منتشر کردید؟
سال 82 بود که البته کاندید کتاب سال جمهوری اسلامی نیز شد.
* تسنیم: کتاب کدام نویسندگان را مطالعه می کنید؟
در هر دوران از زندگی خود از نویسندگان مختلفی تأثیر می‌گرفتم که اول از کتاب‌های پیش پا افتاده پلیسی شروع کردم و در اوایل انقلاب داستان‌های نویسندگان خارجی را نیز می‌خواندم.
* تسنیم: آخرین کتابی که خواندید، چه بوده است؟
کتاب داستان کوتاه ایران در سه جلد که داستان های کوتاه ایران در دوره های مختلف که شکل گرفته را توضیح و نمونه هایی از آن را نیز آورده است که من توصیه می کنم علاقه‌مندان این کتاب را حتما بخوانند.
* تسنیم: عنوان بهترین کتابی که خوانده‌اید را می‌گویید؟
نهج البلاغه را نه به خاطر اینکه مسلمانم بلکه به خاطر ویژگی‌هایی که دارد، دوست دارم و در دوره‌های مختلف از این کتاب تأثیر گرفته‌ام، رمان «جان شیفته» و کلیله را نیز دوست دارم.
* تسنیم: وضعیت داستان نویسی در قزوین را چگونه می بینید؟
وضعیت داستان نویسی در قزوین پنهان است چرا که داستان نویسان بسیار خوبی در سطح استان داریم که جایزه های کشوری را از آن خود کرده اند و برخی از آن ها به دلیل برآورده نشدن انتظاراتشان در استان، به سمت پایتخت سوق پیدا کرده اند، نبود تشکل رسمی داستان نویسی یکی از مشکلات اساسی است چون تشکلی در این زمینه برای پیگیری امور نویسندگان وجود ندارد.
* تسنیم: وضعیت چاپ در استان چطور است؟
هزینه های چاپ بسیار بالا رفته و ناشر حرفه ای در قزوین نداریم که بتواند آثار را در سطح کشور توزیع کند و به همین دلیل داستان نویسان قزوینی بسیار به زحمت می‌افتند.
* تسنیم: اگر مسئول فرهنگی بودید، چه می‌کردید؟
باید به هنرمندان اعتماد شود و همه بتوانند با فضای هنری شهر ارتباط برقرار کنند. من خادم مردم هستم نه با معنی پست و پیش پاافتاده بلکه به معنی خدمت به مردم که اگر آن ها نباشند ما نیز در این جایگاه ها قرار نداریم.
* تسنیم: امکانات لازم برای رشد هنرمندان در استان وجود دارد؟
همه چیز به امکانات مربوط نمی شود، به عنوان مثال سینما بهمن در یک ساختمان مسکونی ایجاد شد و سالنی برای هنر قرار گرفت که این ارزشمند است. باید برنامه های قبلی در بحث فرهنگ تداوم داشته باشد و تکمیل شود و بلاتکلیف گذاشتن برنامه های قبلی و شروع برنامه جدید در این زمینه مثمرثمر نخواهد بود.
*تسنیم: سخن پایانی؟
مهربانی را از پدرم آموختم که فوت شده است، چون که در خیلی از موارد با مهربانی بسیاری از کارها را می توان پیش برد تا اینکه که راه‌های دیگر وارد شد و مهربانی یکی از اصول در زندگی من است که از پدرم یاد گرفتم.
گفت وگو: مسعود میرزایی
انتهای پیام/ج
