بی‌سوادی موزیسین‌ها سطح علمی جشنواره فجر را کاهش داده است
خبرگزاری تسنیم : استاد پورتراب معتقد است مشکل جشنواره موسیقی فجر این است که موزیسین‌هایی که برای اجرا دعوت می‌شوند از علم و سواد علمی موسیقی بی‌بهره‌اند.
مصطفی کمال پورتراب یکی از مدرسان و تئوریسین‌های موسیقی در ایران است. مصطفی کمال پور تراب متولد شهریور ماه1303 شمسی است. وی در سال 1324 دیپلم خود را در هنرستان موسیقی گرفت و از اولین هنرجویان هنرستان موسیقی ایران بود. پورتراب در سال 1340 ضمن تدریس در هنرستان موسیقی،رهبری و سرپرستی یکی از ارکسترهای بزرگ در اداره کل هنرهای زیبا را عهده دار بود.
در سال 1347 با استفاده از بورس دولت فرانسه به پاریس رفت و ضمن شرکت در کلاس‌های سلفژ، هارمونی،کنترپوران کنسرواتورهای پاریس با گذراندن کنکور در دوره دکترای موزیکولوژی دانشگاه سوربن مشغول ادامه تحصیل شد.
در سال 1356 عضو هیات علمی هنرستان عالی موسیقی تهران شد و تا کنون در کار تدریس موسیقی فعالیت مستمر دارد و امروزه به عنوان یک دایره المعارف جامع در علم موسیقی نوین جهانی با کوله باری از اندوخته‌های بیش از نیم قرن در عرصه موسیقی علمی در ایران شهرت دارد و در حدود 16 کتاب در علم موسیقی با عناوین "تئوری موسیقی، مبانی آهنگسازی، موسیقی مدرن، هارمونی کلاسیک و . . . به رشته تحریر و تالیف درآورده است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم نداشتن سواد موسیقی در میان بسیاری از هنرمندان موسیقی را محور ابتدایی بحث خود انتخاب می‌کند و می‌گوید: متاسفانه چون کمتر موسیقی متعالی به جامعه عرضه شده، هنوز موسقی جایگاه خود را نیافته و موزیسین‌های ما با موسیقی‌های علمی که با متدهای روز جهانی مطابقت داشته باشد همراه نیستند.
وی در ادامه می‌گوید: برخی از همین نوازندگان و حتی آهنگسازان ما علم ریاضی را نیاموخته‌اند و با تئوری علمی موسیقی آشنا نیستند و متاسفانه می‌بینیم همین افراد هم در قالب گروه‌هایی در جشنواره موسیقی فجر شرکت داده می‌شوند و سبب می‌گردند سطح علمی آثار ارائه شده به شدت کاهش پیدا کند در حدی که حتی تحمل شنیدن یک اثر را نیز نداریم.
پورتراب معتقد است مشکل جشنواره موسیقی فجر این است که موزیسین‌هایی که برای اجرا دعوت می‌شوند از علم و سواد علمی موسیقی بی بهره اند و برخی دیگر نیز هنوز به احساس واقعی هنری نرسیده‌اند ولذا بی‌سوادی موزیسین‌ها سطح علمی جشنواره موسیقی فجر را هر ساله به شدت کاهش می‌دهد. موسیقی خوب و فاخر آن نوع موسیقی است که شما را به تفکر وا دارد و پایه علمی و هنری داشته باشد.
ضرورت داشتن احساس هنری در کار موسیقی
پورتراب به وجود احساس هنری در کار موسیقی اشاره می‌کند و می‌گوید: تعداد اندکی هم که می بینیم در حد نت‌های ابتدایی موسیقی، چیزی می‌دانند اما فقط تکنیک‌های نوازندگی را از معلم خود یاد گرفته‌اند و هنوز احساس هنری و زبان هنر موسیقی را درک نکرده‌اند و به همین دلیل می‌بینیم که آثار ارائه شده آنان به دل نمی‌نشیند و خشک و بی روح است.
این استاد برجسته موسیقی که وارد 88 سالگی شده است، به داشتن سبک و زبان واحد موسیقی به عنوان لازمه کار در این هنر تاکید می‌کند و ادامه می دهد: همچنان که هر فردی دارای یک فن بیان و گویش خاص است، موزیسین هم باید دارای یک زبان منحصر به فرد باشد. به عنوان مثال یک اثر بتهون را اگر 10 ویولونیست بنوازند باید هر کدام سبک نوازندگی‌شان متفاوت با دیگری باشد و چون هر کس یک بیان و احساس متفاوت دارد به همین دلیل می‌بینیم یکی به زیبایی آن را اجرا می‌کند و دیگری آن حس و حال خاص را به شما منتقل نمی کند و یا اجرای او مورد پسند شما واقع نمی شود و متاسفانه باید اذعان کرد که بسیاری از نوازندگان جوان ما هنوز به یک زبان واحد و احساس مشخص در موسیقی نرسیده اند و به قول معروف سازشان دارای مهر و نشانه نیست.
هر نوازنده خوبی شاید معلم خوبی نباشد
او به وضعیت تعلیم و آموزش موسیقی در برخی از آموزشگاه ها اشاره می‌کند و می‌گوید: امروز وضعیت آموزش موسیقی به هنرجویان مناسب نیست، چرا که هر فردی پس از یادگیری دو ،ر،می، فا، سل، لا، سی – هفت نت موسیقی – به خود اجازه می‌دهد به تدریس بپردازد، این در حالی است که خود تدریس و آموزش موسیقی مراحلی دارد و هر فردی قطعا صلاحیت ورود به این مقوله را ندارد.
"شاید یک فردی نوازنده خوب و چیره‌دستی باشد اما در آموزش موسیقی نتواند نکات آموزشی را به هنرجویان به خوبی منتقل کند و همین امر سبب می‌گردد هنرجویی که زیر دست او تعلیم دیده هیچ‌گاه نتواند به آن حس و حال متعالی موسیقی برسد و سبک نوازندگی بسیار بی روح و فاقد احساسی را برگزیند."
استاد دانشکده موسیقی بر نظارت مسئولان مربوطه بر آموزش های موسیقی تأکید می‌کند و می‌گوید با این نظارت‌ها می‌شود موزیسین‌های خوبی را تربیت کرد.
مشکلات پیش روی ارکستر سمفونیک تهران
مشکلات موجود در ارکستر سمفونیک تهران مسئله‌ای است که پورتراب آن را فراموش نمی‌کند و درباره آن می‌گوید: الان وضعیت ارکستر سمفونیک تهران به عنوان بزرگترین گروه موسیقی در پایتخت نامعلوم است و نوازندگان آن حدود 5 ماه است که حقوق نگرفته‌اند که البته با رایزنی‌های فراوان گویا اخیرا سه ماه آن را پرداخت کردند و باز دوماه از حقوق عقب‌اند.خب با این وضعیت که حقوق این هنرمندان که همگی از نوازندگان چیره دست هم هستند اینچنین عقب افتاده شما چه توقعی از جشنواره موسیقی فجر می‌توانید داشته باشید؟!
پورتراب که خود از هنرمندانی است که تا حد زیادی فراموش شده می‌گوید: باید قدر هنرمندان را بدانیم. هنرمندی که پنج ماه حقوق نگیرد دیگر چگونه انگیزه کار کردن پیدا می‌کند؟ و متاسفانه برخی از مسئولان هم وعده‌هایشان فقط در حد حرف باقی می‌ماند در حالی که شاعر می‌گوید: "به عمل کار برآید به سخندانی نیست".
انتهای پیام/
