اوباما برای کودکان کشته شده در عراق و افغانستان هم خواهد گریست?

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، مردم آمریکا در حالی واپسین روزهای سال جاری را سپری می کنند که شوک ناشی از کشتار دانش آموزان مدرسه سندی هوک، همچنان جامعه را فرا گرفته است. پرسش های زیادی در مورد علل وقوع حادثه و راهکارهای پیشگیری از وقوع حوادث مشابه مطرح است. با این حال مردم همچنان مهمترین عامل را قانون آزادی حمل سلاح می دانند، قانونی که گویا با توجه به پیوند عمیق آن با لابی قدرتمند شرکت های اسلحه سازی امیدی به تغییر آن نیست.

مردم آمریکا در اندوه کشتار بیش از 20 دانش آموز و شش معلم می باشند که توسط فردی مسلح و دیوانه در نیوتاون کانکتیکت مورد حمله قرار گرفتند.  با این حال شاید اندوه ملی برای غلبه بر محاسبات سود و زیان سیاست کافی نباشد.

دنی شکتر، تهیه کننده تلویزیونی، در مقاله ای در مجله آمریکایی کنسرسیوم نیوز نوشت: گرچه در تعطیلات دسامبر گذشته آمریکا اوقاتی شاد را سپری کرد اما امسال به دلیل کشتار دانش آموزان در کانکتیکت، موجی از نفرت و بیزاری شهر را فرا گرفته است.

در همان حین  ترس و وحشت از  پیشگویی مایاها درباره پایان دنیا نیز بین گروهی از مردم وجود دارد. این ترس با دستگیری 100 نفر در چین که به دنبال طرح پیش گویی های یوحنا بودند افزایش یافته است. تعداد زیادی از این افراد عضو گروه آیین خدایگان مسیحی بودند که شایعه فرا رسیدن روز قیامت را طرح کرده بودند.

در آرژانتین نیز افرادی از طریق فیس بوک مردم را به خودکشی دسته جمعی در ساعت 21:12 شب بیست و یک دسامبر در تپه های آریتورکو دعوت کرده اند. حتی مادر آدام لانزا، عامل کشتار کودکان در نیوتاون، نیز عضو گروهی به نام "پری پیرز" [آماده سازی] بوده است که مردم را برای پایان دنیا آماده می کرده اند.

به زمین بازگردیم جایی که به عنوان دنیای واقعی به آن می اندیشیم و توجه اوباما و مردم نگران آمریکا و جهان بدان جلب شده است. اوباما نیز به والدین غمگین کودکان چنین می گوید: آنها نزد خدا هستند.

بیشتر رسانه ها از فاجعه نیوتاون به عنوان یک تراژدی یاد کرده اند که قلب میلیون ها نفر را متاثر کرده است. با این حال هنوز مسایل زیادی در این باره در شبکه های اجتماعی مطرح است که پاسخ رسانه ای آمریکایی و موسسه های سیاسی به این موضوع، پیش پا افتاده و غیر قابل فهم و عمدتاً بر ضرورت نگرشی ملی برای کنترل اسلحه و وعده های بی اساس برای اقدامات بیشتر در مورد سلامت روانی متمرکز است.

طبقه حاکم آمریکا دیگر ظرفیت خود را برای آزمودن خود از دست داده است و هرگونه تحلیل جدی درباره این مساله و دیگر فجایع، به آنها و جامعه تحت کنترلشان باز می گردد. با این حال در فرهنگی که با خشونت آراسته شده است، پس از این فجایع نیز فروش اسلحه افزایش خواهد داشت.

البته افزایش در فروش غیر معمول نیست. در زمان کشتار جمعی در سینما کلرادو در ماه جولای نیز فروش  اسلحه 40 درصد افزایش یافت. اسلحه ای که در کشتار کانکتیکت مورد استفاده قرار گرفته بود، نسخه ای از تفنگ M16 بودکه در ارتش آمریکا استفاده می شود.

خوان کول مورخ مشهور در این باره می گوید: ممنوعیت اسلحه هایی از این نوع، طی سال های 1994 تا 2004 توسط جرج بوش[پسر] برداشته شد. با این حال احتمالاً دولت اوباما سال آینده در مورد استفاده از سلاح های کشنده تجدید نظر خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم اسلحه‌ای که در کشتار اخیر استفاده شده توسط یکی از  شرکتهای تابعه صندوق سرمایه وال استریت به نام  مدیریت سرمایعه سربروس، که "گروه آزادی" نامیده می شوند ساخته می شود. این گروه بزرگترین شرکت سازنده چنین اسلحه هایی در آمریکاست و پیش بینی می شود که در سال آینده منافع زیادی را به خود اختصاص دهند.

وجود وال استریت و لابی قدرتمند اسلحه NRA، به خوبی نشان می دهد که احتمالاً تغییر دموکرات ها و جمهوری خواهان نیز تاثیری بر ممنوعیت اسلحه و وقوع حوادثی مشابه آنچه در مدرسه ابتدایی نیوتاون شاهد بودیم نخواهد داشت.

استفان مارچ در روزنامه اسکوئر نوشت: این فقط یک تراژدی نیست. قلمداد کردن یک قتل عام به عنوان یک تراژدی احساس مردم را تغییر نمی دهد. بلکه احساسات را جریحه دار می کند. این واقعه دلخراش روح همه ما را آزرده کرد. اما این مسئله چیزی را حل نمی کند.

حادثه نیوتاون نه یک تراژدی معلول یک تصمیم در سیاست بود. ما برای کودکانی که کشته شده اند نمی توانیم کاری بکنیم. گریه کردن برای آنها مضحک و ناپسند است. در حال حاضر چیزی که بدان نیاز داریم همدلی و دلگرمی نیست.

دلیل این واقعه بی عاطفگی آمریکایی ها است. آمریکا به رهبرانی نیاز دارد که با نگریستن به تعداد این کشتارها، سیاست های موثری را برای کاهش این اقدامات در پیش گیرند. همچنین ما نیاز داریم تا بفهمیم چرا نیروهای ارتش ما کودکان معصوم سراسر دنیا را می کشند. کودکانی که مانند کودکان کانکتیکت معصوم هستند. همین فرهنگ خشن و بی رحم ما است که راه را برای کشتار مردم جامعه خود می گشاید.

انتهای پیام/