شکست دموکراسی و اسلام گرایی در مصر هدف اصلی شیوخ عرب
به گزارش خبرگزاری تسنیم : یک مجله عربی در مطلبی به ناآرامی ها در مصر اشاره می کند و می نویسد: هرج و مرج سیاسی در این کشور صرفا تلاشی از سوی رژیم های عربی برای براندازی حکومت اسلامگرایان است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم ، مجله «العصر» در گزارشی تحت عنوان «شکست اخوان المسلمین خواسته رژیمهای عربی حوزه خلیج فارس به هر قیمت» به قلم «خالد حسن»، به توطئههای رژیمهای عربی حوزه خلیج فارس در مانعتراشی برسر راه حکومت اخوانیها در مصر اشاره می کند و می نویسد: این جنجال ها تقابل نیروهای سکولار و لیبرال در برابر اسلامگرایان یعنی «جماعت اخوان المسلمون مصر» است.
خالد حسن در این ارتباط مینویسد: توطئهها و حمایتهای مالی رژیمهای عربی حوزه خلیج فارس اجازه نمیدهد، تا اسلامگرایان مصر برنامههای مورد نظر خود در این کشور را به اجرا بگذارند. به همین منظور این کشورها از هر سیاست و ترفندی استفاده میکنند تا مانع توسعه و گسترش نفوذ جماعت اخوان المسلمین چه در داخل مصر و چه در خارج این کشور شوند.
شاید برای برخی این سوال پیش آید که چرا؟ در پاسخ باید گفت که به قدرت رسیدن اخوان المسلمین در مصر برای این رژیمهای عربی پادشاهی حکم مرگ و زندگی را دارد، چون آنها از این بیم دارند، مبادا ویروس انقلابهای عربی به کشورهای آنها سرایت کند و موجب بیداری اسلامی و خیزش مردمی علیه رژیمهای دیکتاتوری آنها شود، به خصوص اینکه شاخههای جماعت اخوان المسلمین در این کشورها فعالیت دارد و به همین دلیل است که مشاهده میکنیم، در امارات متحده عربی اعضای این جماعت این روزها به شدت سرکوب میشوند.
در این شرایط و هم اکنون رژیمهای دیکتاتوری تمام تلاشهای خود را بر جلوگیری از بیداری و آگاهی سیاسی و اقتصادی مصر مستقل متمرکز کردهاند، چون این رژیمها به خوبی از قدرت و توانمندی این کشور و باز یافتن این قدرت به دور از هرگونه وابستگی و تبعیت آگاه هستند و میدانند که چنین مصری برای رژیمهای عربی خلیج فارس خطر بزرگی خواهد بود.
به خصوص اینکه این رژیمها در جریان بیداری اسلامی نیشتر فشارها و اعتراضهای مردمی رو به افزایش خود را احساس کردهاند و در آن اخوانیها را متهم به دست داشتن در این اعتراضها کردند و تاکنون تمام ترفندها برای سرکوب این اعتراضها از جمله در عربستان سعودی با شکست مواجه شده است و در امارات متحده عربی نیز زمزمههای اعتراضها هر روز بلندتر به گوش میرسد.
تجربه مصر دمکراتیک و اسلامی هم اکنون مورد توجه تمام کشورهای منطقهای و همچنین عرصه بین المللی قرار گرفته است، به همین دلیل اوضاع جاری در این کشور نه تنها به دقت توسط خود مصریها بلکه توسط کشورهای منطقه و عرصه بین المللی رصد میشود و برای اینکه مصر بیش از اینها اسلامیتر و دمکراتیکتر نشود، به هر وسیله و ترفندی متوسل میشوند و راحتترین و سادهترین راه ایجاد هرج و مرج سیاسی در مصر برسر قدرت است تا به این ترتیب اخوانیها را از ادامه حکومت در این کشور به هر قیمت ممکن باز دارند.
برقراری استقرار و ثبات و ساخت و بنای نهادها و موسسات جدید در مصر و تجدید نظر در ساختار موسسات و نهادهای سابق خط قرمزی برای توطئهکنندگان علیه مصر به شمار میآید و پیروزی و موفقیت تجربه دمکراسی در مصر بیثباتی و تزلزل حکومتهای آنها را در کشورهایشان به دنبال دارد.
آنچه برای توطئهگران خلیج[فارس] مهم است، ناکام ساختن تجربه وجود دمکراسی در حکومت آن هم در بزرگترین و مهمترین کشور عربی و غرق کردن و تباه ساختن آن در هرج و مرج و ناآرامیهای داخلی است تا با گم کردن راه خویش هیچگاه نتواند راه صواب را بازیابد و توان راست کردن کمر خود و از جای بلند شدن را نداشته باشد.
این رژیمها را دو عامل دمکراسی و حاکمیت اسلامگرایان به شدت به وحشت میاندازد، چون به خوبی میدانند، این دو به معنای نفی موجودیت و مشروعیت آنهاست و نظامی که بر پایه دمکراسی استوار باشد، دیگر جایی برای سلطه و حاکمیت خاندانهای عربی نمیگذارد.
سرنگونی رژیم مبارک همه رژیمهای عربی را به لرزه انداخت و به قدرت رسیدن اخوانیها در این کشور را به دنبال داشت، به همین منظور باید اسلامگرایان از قدرت کنار روند و شرایطی در کشور به وجود آید تا این گروه بعنوان گروهی که توانایی اداره کشور بر اساس اصول و مبادی دمکراسی را ندارد معرفی شوند.
تمام آنچه گفته شد، دفاع از اخوانیها نیست، بلکه تبیین کینه کورکورانه رژیمهای عربی از به قدرت رسیدن اسلامگرایان در کشورهای عربی است که شاهد انقلابهای عربی بوده و هم اکنون نظامهای مردمی اسلامی در آن روی کار آمدهاند. به همین دلیل تغییر و تحولات اخیر جاری در مصر را باید تلاشی برای متزلزل کردن و تضعیف تجربه دمکراسی در این کشور و نزاع سیاسی برسر قدرت با کمکهای مالی خارجی و بازماندههای رژیم حسنی مبارک در کنار شبکههای تخریب و ایجاد هرج و مرج در مصر دانست تا در کنار تحریفهای رسانهای و تبلیغاتی، واقعیت آنچه در این کشور میگذرد به اطلاع افکار عمومی جهان نرسد و زمینه براندازی نظام اسلامگرای این کشور فراهم گردد.