هولوکاست آمریکا در کنگو

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از مرکز مطالعاتی گلوبال ریسرچ، نسل‌کشی مردم کنگو، به دست عوامل اوگاندایی و رواندایی و با حمایت کامل و خط‌دهی آمریکا، تا کنون جان قریب به شش میلیون انسان بی‌گناه در این کشور را گرفته است. با این حال آمریکا بر چنین جنایاتی سرپوش گذاشته و از آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کند.

آمریکا به مردم جهان می‌گوید که نمی‌تواند مشخص کند که چگونه شش میلیون نفر در جمهوری دموکراتیک کنگو از بین رفته‌اند. این در حالی است که این خود واشنگتن بود که جنایتکاران را تا دندان مسلح می‌کرد. دولت‌های روی کار آمده در آمریکا پس از جنگ جهانی دوم، که بسیار می‌کوشند شبیه به رؤسای باند‌های مافیایی باشند که خود را در لباس تجاری محترم جا می‌زنند، فجیع‌ترین قتل‌عام‌ها در کشورهای مختلف دنیا را پشتیبانی و هدایت کرده‌اند.

آمریکا سازماندهی و پشتیبانی مالی و تسلیحاتی فجیع‌ترین نسل کشی پس از جنگ جهانی دوم، یعنی نسل‌کشی در جمهوری دموکراتیک کنگو را بر‌عهده داشته است. از سال 1996 تا کنون، واشنگتن با حمایت‌های خود استان‌های شرقی کنگو را با خون بیش از شش میلیون انسان سیراب کرده است.

*نقش رواندا و اوگاندا

دولت‌های رواندا و اوگاندا، عاملان اصلی این هولوکاست، به معنای تمام کلمه عوامل سیاست خارجی آمریکا هستند و در مصونیت کامل زیر چتر امپریالیسم به جنایات خود ادامه می‌دهند.

مدتی است که از گوشه و کنار صدای اعتراض به دولت اوباما شنیده می‌شود؛ این معترضین مدعی هستند که این دولت نیز مانند دولت‌های بوش و کلینتون از رواندا و اوگاندا در ضمیمه کردن غیر رسمی قسمت‌های شرقی کنگو و منابع غنی معدنی آن، حمایت می‌کند.

اما رابطه موجود بیشتر شبیه به رابطه میان پدرخوانده مافیایی و عوامل جنایتکار او می‌باشد. 16 سال است که اوگاندا و رواندا از اربابان و پشتیبانان تسلیحاتی خود یعنی دولت‌های آمریکا و انگلیس، فرمان می‌برند. اگر قوانین عدالت بین‌المللی نورنبرگ به نحو صحیح اجرا شود، بالاترین مقامات سیاسی در لندن و واشنگتن به اتهام جنایات هولناکی که مرتکب شده‌اند، محکوم به اعدام و مرگ هستند و پس از اعدام ایشان نوبت به کاگامه رئیس جمهور رواندا و موسونی رئیس جمهور اوگاندا، می‌رسد.

درست در هنگامی که ناله و شیون زنان و کودکان کنگو بلند شده است، سوزان رایس، فرستاده آمریکا در سازمان ملل اعلام می‌کند که آمریکا باید «به نحو دیگری به این ماجرا نگاه کند» ـ در حالی که کاملاً از نسلکشی و قتل‌عام انسان‌هایی بی‌گناه با خبر است. او چه فرقی با دولتمردان آمریکایی، انگلیسی، آلمانی و روسی سال‌های جنگ جهانی دوم دارد که تقریباً 70 سال پیش، ده‌ها میلیون انسان را به کام مرگ فرستادند.

*کشتار کودکان

حال پس از 16 سال قتل و کشتار بی‌رحمانه، بزرگترین قدرت نظامی جهان، که به بهترین و پیچیده‌ترین تجهیزات جمع‌آوری اطلاعات مجهز است و سربازان و فرماندهان آن رواندایی‌ها و اوگاندایی‌هایی را آموزش داده و تجهیز کرده‌اند که هر ماه ده‌ها هزار نفر انسان بی‌گناه را به قتل می‌رسانند، مدعی هستند که از چگونگی کشته شدن شش میلیون انسان اطلاع چندانی ندارند. آن هم در حالی که نیمی از این کشته شده‌ها کودکان کمتر از 5 سال هستند.

جانی کارسون، سیاه پوستی که دست راست سوزان رایس به شمار می‌رود و مشاور وزیر خارجه در امور آفریقا نیز هست، در جلسه استماعی که در کمیسیون فرعی آفریقا برگزار شد، اظهارات مشمئز کننده‌ای مطرح کرد.

وی مدعی شد که «شورشیان» معروف به ام23 که در مناطق شرقی کنگو دست به اقدامات خشونت‌آمیز می‌زنند، «بدون کمک خارجی، تهدیدی به شمار نمی‌روند». کارسون نگفت که رواندا به صورت مستقیم از گروه ام‌23 حمایت می‌کند، اما به خوبی دولت اوگاندا را از این ماجرا خارج کرده و آن را تبرئه کرد.

استیو هیج، که کار هماهنگی گروه کارشناسان سازمان ملل در مسائل آفریقا بر عهده اوست و سوزان رایس تمام تلاش خود را به کار گرفت تا گزارش او را تخطئه کند، صراحتاً اعلان کرد که «در واقع رواندا امکان ایجاد گروه ام23 را فراهم آورد و مقامات ارشد اوگاندایی، کاملاً در عملیات‌های ام23 دخالت دارند.»

وفاداری به نظامیان آفریقایی، جانی کارسون و سوزان رایس را به دروغ گویی تشویق نکرده است. این دو به سیاست‌های دولت آمریکا وفادار هستند که هر دوی ایشان در ساخت این سیاست‌ها ایفای نقش می‌کنند.

تنها به این دلیل که سوزان رایس از این نسل‌کشی دفاع کرده است، نمی‌توان او را فردی رذل دانست؛ بلکه او یک «سرباز خوب» است، که از فرامین فرمانده خود پیروی می‌کند و شیون آفریقایی‌های در حال مرگ را نمی‌شنود. مردمی که زندگی آنها در آمریکا برای هیچ کس ارزشی ندارد ـ حتی برای بسیاری از سیاه پوستان آمریکایی، مانند سوزان رایس که در کنار برخی از هم نژادان خود در سمت ارشد دولتی قرار گرفته است.

انتهای پیام/