تولد پیامبر خدا حضرت "عیسی مسیح(ع)"


عیسی مسیح

خبرگزاری تسنیم : حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و اولوالعزم، در روز ۲۵ دسامبر سال اول میلادی، ۶۲۲ سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، به نقل از راسخون مناسبت های تقویم 24 آذر به شرح ذیل است:

رحلت عالم جلیل و فقیه کبیر آیت‏ اللَّه "سید علی سیدالاطبّاء مرعشی"(1277 ش)
آیت‏اللَّه سیدعلی حسینی مرعشی معروف به سید الاطبّاء در حدود سال 1176 ش ( 1212 ق) در تبریز به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح حوزوی، راهی نجف اشرف شد و در محضر استادانی همچون شیخ مرتضی انصاری و شیخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر به مدارج والای علمی دست یافت. ایشان پس از سال‏ها اقامت در نجف و اخذ اجازه اجتهاد به تبریز مراجعت نمود و پس از مدتی برای تحصیل علم طب، رهسپار اصفهان گردید. وی به مدت پانزده سال در اصفهان به تکمیل مباحث علمی و عملی طب همت گماشت و در این رشته نیز تبحر پیدا کرد. آیت اللَّه مرعشی مدتی نیز در حلقه درس فیلسوف اعظم، حاج ملاهادی سبزواری حضور پیدا کرد و طبیعیات، الهیات و دیگر فنون فلسفه را تکمیل نمود. ایشان از آن پس به تبریز بازگشت و به معالجه و طبابت مشغول گردید. از این مجتهد و طبیب بزرگوار آثار متعددی بر جای مانده که تاریخ تبریز، تعیین قبله، حاشیه جواهر الکلام، حاشیه شرح منظومه سبزواری و شرح دعای سمات از آن جمله‏اند. این عالم ربانی سرانجام پس از عمری طولانی در پنجم دی ماه 1277 ش برابر با دوازدهم شعبان 1316 ق در یکصد و یک سالگی دارفانی را وداع گفت و پس از انتقال جنازه به نجف اشرف، در مقبره خانوادگی در وادی‏السلام به خاک سپرده شد. لازم به ذکر است که عالم بزرگوار، فقیه اصولی و رجالی کبیر، آیت اللَّه العظمی سیدشهاب الدین مرعشی نجفی، نواده آیت اللَّه سیدعلی مرعشی می‏باشد.

شهادت استاد "کامران نجات ‏اللهی" در جریان تحصن استادان دانشگاه توسط عوامل پهلوی (1357ش)
همزمان با اوج‏گیری نهضت اسلامی مردم ایران علیه رژیم پهلوی در دوم دی ماه 1357، نزدیک به هفتاد تن از استادان و مدرسین دانشگاه‏ها در اعتراض به رفتار خشونت‏آمیز مأموران نظامی رژیم شاه و سرکوب مبارزات حق‏طلبانه مردم مبارز و مسلمان ایران و نیز تعطیلی دانشگاه‏ها از طرف رژیم، در ساختمان مرکزی وزارت علوم در مرکز تهران اجتماع و تحصّن کردند. این تحصُّن، رژیم را به خشم آورد، زیرا دیگر قشرها هم از استادانِ متحصِّن حمایت می‏کردند. در پی این تحصّن، عوامل رژیم پهلوی برای درهم شکستن اعتصاب استادان به آنها حمله کردند. در این تهاجم، استاد کامران نجات اللهی از استادان جوان دانشگاه پلی تکنیک تهران در 27 سالگی به شهادت رسید. فردای آن روز در ششم دی ماه 1357، با حضور ده‏ها هزار نفر که در پیشاپیش آنها، آیت‏اللَّه سید محمود طالقانی حرکت می‏کرد، پیکر شهید نجات‏اللهی تشییع شد. مراسم تشییع جنازه استاد نجات اللهی، یکی از صحنه‏های خونین دوران انقلاب را رقم زد که با یورش مزدوران پهلوی به شهادت بیش از 250 نفر از مردم مسلمان در میدان انقلاب تهران منجر شد. سرانجام پیکر مطهر شهید نجات اللهی در بهشت زهرا دفن شد و این چنین بود که فرزند برومند دانشگاه، پروانه‏وار، خود را به آتش گلوله جلادان خونخوار زد و با سرخ‏رویی به لقاء پروردگار خویش شتافت.

اعلام عزای عمومی در مشهد توسط امام خمینی (ره) (1357 ش)
حضرت امام خمینی به مناسب شهادت شماری از مردم مشهد در روز دوم دی ماه که در اثر درگیری با ارتش در اطراف بیت آیت‏اللَّه سیدعبداللَّه شیرازی به شهادت رسیده بودند، امروز را در این شهر، عزای عمومی اعلام کردند. در پی آن، حدود دویست و پنجاه هزار نفر از زنان و مردان مسلمان و انقلابی مشهد در خیابان‏های این شهر، برای گرامیداشت مقام شهدای دوم دی ماه و در اعتراض به جنایات رژیم سفاک و خون آشام پهلوی، تظاهرات باشکوهی برگزار کردند.

درگذشت "حبیب اللَّه ذوالقدر" شاعر معاصر (1367 ش)
تولد: 1289، استهبان. درگذشت: 5 دى 1367، تهران. حبیب‏اله ذوالقدر متخلص به «تابناک» پس از گذراندن دوران ابتدایى و متوسطه به معلمى در شیراز پرداخت و سال‏ها در اداره‏ى فرهنگ خدمت کرد و همچنین مدتى معاون محمدرضا حقیقى در امور اوقاف بود. ذوالقدر داراى شعر بود و بیشتر به «اخوانیات» و سرودن شعرهاى وطنى و ملى علاقه‏مند بود. بعد از شهریور 1320 به روزنامه‏نگارى پرداخت. ابتدا سردبیرى روزنامه‏ى «جهان نما» را به عهده داشت. در سال 1328 امتیاز روزنامه‏ى «شبیخون» را گرفت و مدتى آن را انتشار داد. مدتى نیز در کار انتشار روزنامه‏ى «هنگامه‏ى امروز» بود.با اینکه بارها دستگیر شد ولى به فعالیت خود در جریان ملى شدن صنعت نفت ادامه داد. بعد از کودتاى 28 مرداد 1332 از طرف فرماندارى نظامى مورد تعقیب بود و پس از مدتى دستگیر شد و به زندان افتاد. با آزاد شدن از زندان، به تهران آمد. بار دیگر در سال 1341 با عده‏اى از هم فکرانش دستگیر شد و به زندان افتاد. حبیب‏الله ذوالقدر در جلسات شب‏هاى شیراز شرکت مى‏کرد.

زادروز رودکی از نخستین شاعران پارسی‌گوی (239ش)
ابوعبدالله جعفربن محمدبن حکیم‌بن عبدالرحمن‌بن آدم رودکی زاده اواسط قرن سوم هجری قمری از شاعران ایرانی دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری است. او استاد شاعران آغاز قرن چهار هجری قمری ایران است. رودکی به روایتی از کودکی نابینا بوده‌است و به‌روایتی بعدها کور شد.او در روستایی به‌نام بَنُج رودک (پنجکنت در تاجیکستان امروزی) در ناحیه رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسی‌گوی و پدر شعر پارسی می‌دانند که به این خاطر است که تا پیش از وی کسی دیوان شعر نداشته‌است و این از نوشته‌های ایرانی عربی نویس هم عصر رودکی- ابوحاتم رازی مسجل می‌گردد. به عنوان پدر شعر کلاسیک فارسی رودکی از جایگاه ممتازی در جهان برخوردار است.اشعار غنایی و تعلیمی وی راه را بر بزرگان زیادی بازکرده‌است و از این رو همواره آیین‌های پاسداشت مختلفی برای این شاعر پارسی زبان برگزار می‌شود.در یکی از این آیین‌ها که در سال 2008 به میزبانی سازمان ملل متحد برگزار شد بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد دربارهٔ شاعری رودکی در حضور جمع کثیری از سرشناسان علمی فرهنگی جهان، نمایندگان یونسکو و سفیران کشورهای مختلف گفت: «اشعار رودکی می‌تواندمبنای اتحاد جهانی قرار بگیرد چرا که رودکی شاعر خوبی‌ها و عدالت بود».یونسکو هرساله از کشورهای عضو خود درخواست می‌کند تا بر هر مناسبتی نام بزرگان فرهنگ و ادب خود را ارائه دهند تا جهت بزرگداشت و برگزاری کنگره‌های مربوطه اقدام بعمل آید. همچنین در آذر ماه سال 1387 هجری شمسی، سازمان میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی با همکاری بنیاد فرهنگی رودکی و یونسکو، آیین بزرگداشتی برای رودکی در تهران با حضور شرکت کنندگان داخلی و خارجی ترتیب داده شد.بیشتر شرکت کنندگان خارجی از کشورهای هندوستان، افغانستان، تاجیکستان، فرانسه، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان بودند.در سال 1955 میلادی دولت جمهوری تاجیکستان به مناسبت هزار و صدمین سالگرد تولد رودکی مراسمی در این زمینه برپا نمود.از میان بزرگترین رودکی پژوهان می‌توان به براگینسکی، سیمنوف، صدرالدین عینی، سعید نفیسی، محمدعلی فروغی، محمد شکوروف و ریچارد فرای اشاره نمود.

سالروز وقوع زلزله شدید بم (1382ش)
زمین‌لرزه بم، زمین‌لرزه‌ای بود به شدت 6٫6 ریشتر که در ساعت 5:26 بامداد 5 دی 1382 شهر بم و مناطق اطراف آن در شرق استان کرمان را لرزاند. در اثر این حادثه 90 درصد از سازه‌های شهر بم به کلی تخریب شدند. ارگ بم که با 2500 سال قدمت بزرگترین سازه‌ٔ گلی جهان بود، به کلی ویران شد.

شهادت شهید احمد ابراهیمی (1359ش)
شهید احمد ابراهیمی در سال 1340ش در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در شهر نراق واقع در استان مرکزی دیده به جهان هستی گشود. در دوران تحصیل ابتدایی به‌دلیل آن‌که وضعیت مالی‌شان مناسب نبود، برای کار کردن به تهران رفت و شبانه به تحصیل خود ادامه داد. در اسفند سال 1356ش، پدرش در سن پنجاه سالگی فوت نمود و احمد، سرپرستی مادر و خواهرش را به عهده می‌گیرد و مجبور می‌شود مجدداً به زادگاهش بازگردد. هنوز انقلاب اسلامی به پیروزی نرسیده بود که احمد در میدان شهر دکه‌ای دائر و به شغل آب‌میوه‌فروشی مشغول گردید. در سال 1359ش و هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعثی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و پس از پشت سر نهادن آموزش‌های مورد نیاز، در ارتش جمهوری اسلامی به خط مقدم در جبهه سرپل ذهاب از توابع استان کرمانشاه اعزام شد. احمد به‌همراه دیگر سربازان، در مصاف با نیروهای ارتش بعث عراق شجاعانه جنگیدند و سرانجام در تاریخ پنجم دی‌ماه سال 1359 هجری شمسی در جبهه سرپل ذهاب به شهادت رسید و پس از تشیع جنازه باشکوهی در امام‌زاده سلیمان به خاک سپرده شد. مادر فداکار شهید پس از شهادت فرزندش، دکه احمد را از سال 1360ش در اختیار بسیج قرار داد و بسیجیان نیز تا اواخر جنگ هشت ساله به‌مثابه یک پایگاه کوچک در آن به فعالیت فرهنگی و تبلیغاتی مشغول بودند. صدای مارش پیروزی عملیات رزمندگان اغلب از این دکه به سمع مردم شهیدپرور آن خطه می‌رسید.

شهادت شهید محمد زاهدی (1365ش)
در یکی از روزهای آفتابی سال 1344ش، محمد در آغوش گرم خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در رهنان استان اصفهان دیده به جهان هستی گشود: شهید محمد زاهدی. محمد، روزهای پرشور کودکی را در زیر سایه لطف پدر و دامان پرمهر مادر سپری کرد و با تعالیم دین هرچه بیش‌تر آشنا شد. تحصیلات خود را از دبستان نزدیک محل زندگی شروع کرد و تحصیل دوره راهنمایی وی مصادف بود با روزهای گرم و پرالتهاب انقلاب، محمد نیز همراه سایر جوانان پرشور این مرز و بوم و به‌همراه یار و هم‌رزم دیرینه‌اش سردار شهید فریدون بختیاری، با پخش اعلامیه و شعارنویسی به موج خروشان ملت پیوستند. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، محمد مشتاقانه به بسیج مردمی شتافت. با شروع جنگ تحمیلی، روح بی‌قرار محمد او را به صف حق‌جویان مبارز و مدافع میهن اسلامی پیوند داد و در طول جنگ، بار‌ها از ناحیه پا و چشم مجروح شد که نهایتاً بر اثر انفجار مین، یک چشم و یک پای خود را در راه اسلام هدیه کرد، اما این جانباز فداکار هرگز جبهه‌های نبرد حق علیه باطل را تنها گذاشت و با وجود نقص عضو، در لشگر 25 کربلا خدمت کرد. رشادت‌ها و دلاوری‌های این سرباز راه حق سبب شد که به‌عنوان فرمانده گردان امام رضا در لشگر امام حسین (ع) انتخاب شود. محمد بیست و یک ساله، سرانجام در روز پنجم دی‌ماه سال 1365 هجری شمسی در منطقه ‌ام‌الرصاص در حین عملیات کربلای 4 از ناحیه سر هدف اصابت تیر تک‌تیراندازان دشمن ملعون بعثی قرار گرفت و این‌بار، تمام جان را تقدیم پروردگارش نمود و مشتاقانه به سوی ملکوت اعلی پرواز کرد. گلزار شهدای رهنان میزبان پیکر مطهر شهید محمد زاهدی، این شهید راه حق می‌باشد.

درگذشت ایرج بسطامی،هنرمند شهیر (1382ش)
ایرج بسطامی در سال 1336ش در شهرستان بم در خانواده‌ای هنرمند به‌دنیا آمد. هریک از اعضای خانواده او، از جد پدری گرفته تا پدربزرگ و پدر در زمینه خواندن آواز و نواختن ساز‌های مختلف تجربه داشتند. تولد و رشد ایرج در چنین خانواده‌ای به‌همراه استعداد ذاتی‌اش موجب گردید که او از پنج سالگی به خواندن آواز علاقه نشان دهد. این علاقه و پیگیری موجب شد که پدربزرگ، به استعداد شگرف وی در زمینه فراگیری آواز پی برده و بار‌ها به دیگران تأکید کند که: «او در آینده خواننده بزرگی خواهد شد.» از این‌رو، پدر ایرج کمر همت بست تا این کودک مستعد را در مسیر صحیح آموزش قرار دهد و این‌گونه شد که ایرج، نخستین معلم آواز خویش را در خانه و در هیئت پدر یافت. وی در سنین نوجوانی مجذوب عموی بزرگوارش یدالله بسطامی بود که مردی مهربان و از نوازندگان چیره‌دست بم و معلم موسیقی بود. در همین ایام، گروهی با همکاری برادران بسطامی و با سرپرستی یدالله بسطامی تشکیل شد که در رادیو و تلویزیون آن زمان و اردوهای رامسر اجرای برنامه داشتند. پس از آن، ایرج با کمک زنده‌یاد حسین سالاری (از نوازندگان نام‌دار کرمانی)، به فراگیری آواز و ردیف‌های آوازی در تهران پرداخت. در آن زمان او علی‌رغم مشکلات راه و مسافت زیاد، هفته‌ای یک بار به عشق فراگیری آواز از بم به تهران می‌آمد تا این‌که اتاقی در محله پامنار تهران اجاره کرد. در آن سال‌ها هیچ چیز ایرج را از ادامه تمرینات بازنمی‌داشت. مشکلات شخصی، تحولات اجتماعی و... هرگز لحظه‌ای در روند فراگیری این هنرمند عاشق خللی ایجاد نکرد. وی سپس نزد استاد مشکاتیان رفت و به فراگیری تلفیق شعر و موسیقی و ادامه‌ ردیف‌های آوازی پرداخت که نخستین کاست بسطامی - تحت عنوان «افشاری مرکب» - محصول این آشنایی و همکاری است. ایرج بسطامی در سن 40 سالگی به اوج فعالیت خود رسید و در طول 14 سال فعالیت ارزشمند، 11 کاست ماندگار به یادگار گذارد. او به دور از جنجال‌ها و هیاهوهای هنری در شهرستان بم، سرپرستی خانواده برادر مرحومش را به عهده گرفت که این همراهی و سرپرستی تا زمان مرگ ادامه داشت به‌گونه‌ای‌که تمام اعضاء این خانواده - به‌جز یکی از فرزندان برادر ایرج - همراه وی درگذشتند. ایرج بسطامی در تمام مدت اقامتش در بم، کلاس‌های آواز خویش را برای جوانان محروم و مستعد کویر در شهرهای بم و کرمان دایر می‌نمود تا این‌که در تاریخ پنجم دی‌ماه سال 1382 هجری شمسی طی فاجعه دردناک زلزله بم در سن چهل و شش سالگی دار فانی را وداع گفت.

درگذشت رادی،نمایش‌ نامه ‌نویس بزرگ (1386ش)
اکبر رادی در روز دهم مهرماه 1318ش در رشت پا به عرصه وجود گذاشت. وی، فرزند سوم از یک خانواده شش نفره بود. نام پدرش حسن بود که با 9 کلاس سواد، به زبان‌های فارسی و ترکی و فرانسوی و روسی تسلط داشت. حسن رادی به‌همراه برادرش کارخانه قندریزی داشت و سخت گرفتار معاملات بود که این موضوع، مجالی برای پرداختن به فرزندان نمی‌گذاشت. مادر اکبر، ام‌البنین، زنی بی‌سواد اما بااحساس، دانا و شایسته بود. رادی چند سال اول زندگی خود را در رفاه نسبی گذراند. وی، چهار سال اول دوران تحصیل را در دبستان عنصری سپری کرد اما در سال 1339ش به‌علت ورشکستگی پدرش به تهران آمدند و فقر به‌شدت آن روی خود را به رادی نوجوان نشان داد تا جایی که برای تهیه نیاز‌های اولیه خود دچار سختی فراوان بود. رادی، دو سال آخر ابتدایی را در دبستان صائب تهران گذراند و دوره متوسطه را در دبیرستان فرانسوی رازی به پایان رساند. وی که دانش‌آموخته رشته علوم اجتماعی از دانشگاه تهران بود، تحصیل در دوره کار‌شناسی ارشد این رشته را نیمه‌کاره گذاشت و پس از طی دوره تربیت معلم در سال 1341ش، به شغل معلمی روی آورد. رادی، معلمی را از کلاس سوم دبستان مدرسه بامشاد و سپس ششم دبستان مدرسه شهرام در جنوب شهر تهران آغاز کرد و طی سی و دو سال، به تدریس ادبیات در سال چهارم دبیرستان، ادبیات نمایشی انستیتو مربیان امور هنری، نمایشنامه‌نویسی مقطع کار‌شناسی دانشگاه تهران و نمایشنامه‌نویسی پیشرفته کار‌شناسی ارشد دانشگاه هنر پرداخت تا این‌که در سال 1373ش بازنشسته ‌شد. در سال 1341ش، نمایشنامه «روزنه آبی» را با هزینه شخصی و در سال 1343ش نیز نمایشنامه «افول» را با سرمایه گروه ادبی طرفه منتشر کرد. رادی در سال 1344ش با یکی از هم‌رشته‌ای‌هایش به‌نام حمیده عنقا ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، دو پسر به نام‌های آریا و آرش می‌باشد. شاید مهم‌ترین اتفاق زندگی هنری رادی، آشنایی او با شاهین سرکسیان در سال 1339ش بود. سرکسیان بعد از خواندن «روزنه آبی» و تحسین فراوان رادی جوان، تصمیم به اجرای آن گرفت و مصرانه از رادی خواست که جز نمایشنامه چیز دیگری ننویسد. از آثار رادی می‌توان به داستان‌های بلند «افسانه دریا» و «مسخره» 1336، نمایشنامه «از دست رفته» (چاپ نشده)؛ 1337، داستان «باران» و «جاده» چاپ در مجله اطلاعات جوانان 1338، داستان «سوءتفاهم» هفته‌نامه فردوسی 1339، داستان «کوچه» 1339، نمایشنامه «مسافران و مرگ در پاییز» مجله پیام نوین 1344، نمایشنامه «روزنه آبی» 1341، نمایشنامه «مرگ در پاییز» 1349، چاپ مجموعه داستان «جاده» 1349، نمایشنامه‌ «ارثیه ایرانی» 1347، نمایشنامه «افول» 1343 و نمایشنامه «صیادان» اشاره کرد. «لبخند باشکوه آقای گیل»، «در مه بخوان»، «آهسته با گل سرخ»، «منجی در صبح نمناک»، «هاملت با سالاد فصل»، «آمیزقلمدون»، «شب روی سنگ‌فرش خیس»، «آهنگ‌های شکلاتی» و «پایین گذر سقاخونه» از جمله دیگر آثار نمایشی اکبر رادی به‌شمار می‌روند. اکبر رادی، سرانجام در تاریخ پنجم دی‌ماه سال 1386 هجری شمسی در سن شصت و هشت سالگی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد. وی یکی از تأثیرگذارترین افراد در حیطه هنر‌های نمایشی بود که شاخه ادبیات نمایشی در ایران تا حد زیادی مرهون این نمایشنامه‌نویس بزرگ است.

درگذشت "سراج" فقیه، محدث و قاری بزرگ قرن پنجم هجری (501 ق)
جعفربن حسین بن احمد مشهور به سراج در سال 419 ق متولد شد. وی درعلوم فقه، حدیث، قرائت، نحو و لغت مهارت یافت و برای کسب این علوم به سرزمین‏های بسیاری چون مصر و شام سفر کرد. وی همچنین اشعاری چند از خود به یادگار گذاشته است. از جمله آثار سراج می‏توان به نِظامُ المَناسِکْ اشاره نمود. سراج در 82 سالگی درگذشت.

اشغال شهر ساوه توسط قوای روس در جریان جنگ جهانی اول (1334 ق)

رحلت آیت‏ اللَّه شیخ "محمدعلی اردوبادی" از علما و مراجع تقلید شیعه (1380 ق)
شیخ محمدعلی اردوبادی فرزند میرزا ابوالقاسم، از علما و مراجع تقلید شیعه در تبریز به دنیا آمد و پس از تکمیل مقدمات و سطوحِ دروس حوزه، به کربلا هجرت نمود. فقه و اصول را از محضر استادانی چون فاضل اردکانی و شیخ زین‏العابدین مازندرانی و حکمت و فلسفه را از محضر میرزا علامه برغانی فرا گرفت. آن‏گاه نجف اشرف را مسکن خویش قرار داد و مدارج عالی اجتهاد را پیمود. شیخ محمدعلی اردوبادی اطلاعات بسیاری در شرح حال رجال داشت و در روایات و اخبار و شعر و ادبیات استاد بود. پس از فوت حضرات آیات مامقانی و شربیانی، شیعیان آذربایجان و قفقاز و تمامی روسیه در امر تقلید به وی رجوع کردند. تألیفات آیت اللَّه اردوبادی را بالغ بر 52 کتاب نام برده‏اند. از آن جمله: اَلْقَبَساتُ فی اصولِ الدّین، مَناهیجُ الیقین، الشهاب المبین، الشُّهُبِ الثَّاقِبَةُ، رجوم الشیاطین و... .

تولد "کلارا بارتون" بنیان‏گذار صلیب سرخ امریکا(1821 م)(ر.ک: 12 آوریل)
کلارا هارلو بارتون در 25 دسامبر 1821 در آکسفورد ماساچوست متولد شداو در سنین نوجوانی و جوانی به تدریس در مدارس می‌پرداخت و پس از مدتی در نیوجرسی نخستین مدرسه خصوصی را پایه‌گذاری کرد. در تاریخ 12 آوریل سال 1861 جنگ داخلی آمریکا آغاز شد. هزاران مجروح وارد واشنگتن شده بودند بدون آنکه دولت آمادگی مراقبت و پرستاری از آنان را داشته باشد. او حدود یک سال از تاسیسات اداری برای ارسال داروهای پزشکی به جبهه‌ها دادخواهی کرد که تا به حال اجازه این امر به کسی داده نشده بود، تا زمانی که این اجازه به وی داده شد و بارتون به «فرشته پرستار» سربازانی که در خونین‌ترین جنگ‌ها شرکت کرده بودند، تبدیل شد. پس از پایان جنگ هم او اداره یک دفتر دولتی به نام «دفتر سربازان مفقودالاثر» را برعهده گرفت و توانست حدود 22 هزار مفقودالاثر را در فاصله سال‌های 1865 تا 1868 مکان‌یابی کند.کلارا بارتون بعدها صلیب سرخ را در ایالات متحده پایه‌گذاری کرد. بارتون در سال 1904 از ریاست این سازمان کناره‌گیری کرد ولی تا آن زمان موفق شده بود که ایالات متحده آمریکا را وادار به امضای کنوانسیون ژنو سال 1864 و عضویت در سازمان بین‌المللی صلیب سرخ کند.او در نهایت در 90 سالگی در 2 آوریل 1912 در ایالت مریلند از دنیا رفت.

تأسیس "کمپانی هند شرقی فرانسه" در هندوستان (1665م)
کمپانی هند شرقی فرانسه در زمان سلطنت لویى چهاردهم، برای رقابت سیاسی، اقتصادی و استعماری با دولت بریتانیا در هندوستان تأسیس شد. اگرچه این شرکت در 25 دسامبر 1665م شکل گرفت اما از سال 1719م در هندوستان مستقر گردید. دولت انگلیس نیز 66 سال قبل از تأسیس کمپانی فرانسه، کمپانی تجاری هند شرقی خود را ایجاد کرده بود. از نتایج تأسیس کمپانی هند شرقی، انجام فعالیت‏های استعماری دولت‏های انگلیس و فرانسه در شبه قاره هند و سرزمین‏های مجاور آن بود که تا مدت‏ها، از طریق این کمپانی‏ها انجام می‏شد، هر چند که کمپانی فرانسوی در مقایسه با کمپانی انگلیسیِ هند شرقی به موفقیت دست نیافت. این شرکت به علت مشکلات مالی در سال 1769م منحل گردید.

تولد "محمد انور سادات" رئیس جمهور پیشین مصر (1918م) (ر.ک: 6 اکتبر)
محمد انور السادات سیاست‌مدار، نظامی و دیکتاتور مصری بود. او سومین رئیس جمهور مصر بود و این سمت را از تاریخ 15 اکتبر 1970 تا روز ترورش توسط جهاد اسلامی مصر در تاریخ 6 اکتبر 1981 به عهده داشت. وی اولین حاکم یک کشور عرب بود که پیمان سازش را با دولت اسرائیل امضاء نمود و این کشور را بی چون و چرا به رسمیت شناخت. که به دلیل همین تلاش وی برای برقراری سازش موفق به دریافت جایزه صلح نوبل توسط بنیاد غربی نوبل در 1978 گردید. هرچند این پیمان در افکار عمومی غرب و اسراییل یک موفقیت جدی برای اسراییل محسوب میشد و انورسادات بعنوان فردی صلح طلب معرفی میشد اما افکار عمومی مسلمانان جهان با اعطای لقب "فرعون مصر" از وی ابراز انزجار میکردند. در سپتامبر سال 1981، سادات اقدام به سرکوب و دستگیری گروه‌های مختلف سیاسی در جهت آرام کردن و کنترل کامل اوضاع مصر نمود که موج دستگیری‌ها در خارج از مصر با محکومیت‌های بین‌المللی مواجه شد.

درگذشت "چارلی چاپلین" کمدین و هنرپیشه معروف سینما (1977م) (ر.ک: 16 آوریل)
سِر چارلز اسپنسر چاپلین (16 آوریل 1889 - 25 دسامبر 1977) یکی از مشهورترین بازیگران و همچنین کارگردان و موسیقی‌دان برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند. چاپلین در زمینه سینما بیش از 65 سال فعالیت کرد که شروع فعالیتهای وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن 88 سالگی ادامه یافت. وی در سال 1919 همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. او به‌ خاطر بیماری‌دیابت‌ در 88 سالگی‌، چشم‌ از جهان‌ فروبست‌.فرزندان‌ و همسرش‌ برای‌ او مراسم‌ ترحیم‌باشکوهی‌ برگزار کردند و او را در قبرستان‌«کروسر سرووی‌» سویس‌ به‌ خاک‌ سپردند.

تولد پیامبر خدا حضرت "عیسی مسیح(ع)" (سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت)
حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و اولوالعزم، در روز 25 دسامبر سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد. با این حال تاریخ تولد حضرت عیسی(ع) دقیق نیست و در قرن ششم قبل از هجرت، روز 25 دسامبر به عنوان عید میلاد مسیح(ع) برگزیده شد، درصورتی که تاریخ‏نویسان، معتقدند تولد ایشان 4 یا 6 سال قبل از آن بوده است. حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند، به گونه‏ای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن کرد و پیامبری خود را بشارت داد. زمان جوانی حضرت عیسی(ع) دوره بحرانی تاریخ یهود است. یهودیان تحت سیطره رومیان چشم انتظار موعودی نجات بخش بودند. با این حال با ظهور مسیح(ع)، علی‏رغم دیدن نشانه‏ها و معجزات بر حق آن حضرت، باز هم با ایشان به مخالفت برخاستند. آن حضرت در دوران حیات خود به موعظه و شفای بیماران می‏پرداخت و در تعلیمات خویش، بیشتر از تمثیل بهره می‏گرفت. معجزات فراوان، تبیین مسائل اخلاقی به همراه مثال‏ها، شفای بیمارانِ علاج‏ناپذیر و بالاخره پافشاری بر اطاعت از شریعت و پرستش خدای یکتا باعث شد تا تعداد زیادی گرد وی جمع شوند. در این میانْ، پیروان نزدیک و خاص او حواریون نام داشتند که دوازده نفر بودند و همیشه همراه حضرت بودند. مسیح(ع) که از 30 سالگی به نبوت برگزیده شد، سرانجام مورد تهدید بزرگان یهود واقع شد و آنان تصمیم به قتل وی گرفتند. زیرا سران یهودی از این‏که مردم به عیسی(ع) علاقه‏مند می‏شدند، احساس نگرانی نموده و می‏دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ایمان می‏آورند. روی گردانی یهودیان از بزرگان خود باعث شد تا سران یهود به این نتیجه برسند که باید عیسی(ع) را برای حفظ قوم خود، قربانی نمایند. در آن حالْ، چون خواستند آن حضرت را از میان بردارند، خداوند مسیح(ع) را به آسمان‏ها برد و یهودیان فردی شبیه به عیسی(ع) را به صلیب کشیدند. در روایات اسلامی و شیعی، بازگشت عیسی(ع) مسیح(ع) در زمان ظهور حضرت مهدی موعود(عج) تصریح شده و به نمازگزاردن آن حضرت پشت سر امام عصر اشاره گردیده است. کتاب حضرت عیسی(ع) انجیل نام دارد. نام حضرت عیسی(ع) در سیزده سوره قرآن، 45 بار تکرار شده است.

تولد "اسحاق نیوتن" ریاضی‏دان انگلیسی و دانشمند برجسته جهان (1643م)
اسحاق نیوتن دانشمند بلند آوازه انگلیسی، در 25 دسامبر سال 1642م در منطقه نارْسِ انگلستان به دنیا آمد و کودکی خود را با غم از دست دادن پدر به تلخ‏کامی گذراند. وی از جوانی به ابزارهای مکانیکی علاقه داشت تا این‏که در دانشگاه کمبریج انگلستان در زمینه‏های ریاضی، فیزیک و فلسفه به تحصیل و تحقیق پرداخت. نیوتن در 24 سالگی قوانین اساسی فیزیک را تنظیم کرد و آن‏ها را درباره اجرام آسمانی به کار برد. مهم‏ترین کشف نیوتن، قانون اصلی جاذبه است. کشفیات علمی نیوتن، پایه بسیاری از اکتشافات بعدی دانشمندان درباره قوانین حاکم بر طبیعت و اصول ریاضی و هندسی شد. نیوتن مفاهیم و قوانین اساسی مکانیک را فرمول‏بندی نمود و پس از کشف جاذبه عمومی، منظره‏ای فیزیکی از جهان به وجود آورد که تا آغاز قرن بیستم دست نخورده باقی ماند. نیوتن را به دلیل مطالعه آثار ریاضی‏دانان بزرگ و به ویژه پایه‏گذاری اساس حساب و جبر و آنالیز، به عنوان یکی از بنیان‏گذاران اصول ریاضیات عالی می‏دانند. نیوتن پس از تحقیقات جالبی که درباره نور انجام داد ثابت کرد که نور خوشید یا نور سفید عملاً از ترکیب رنگ‏های گوناگون به وجود آمده است که با یک منشور ساده قابل تجزیه است. نتیجه این تجربه، باعث ایجاد مفهوم طیف یا نوار رنگ گردید و پایه طیف‏شناسی ریخته شد. وی هم‏چنین با ساخت نوعی تلسکوپ که به جای عدسی، دارای آینه بازتابنده بود، پایه تلسکوپ‏های امروزی را گذارد و از آن برای بررسی اعماق کیهان استفاده بُرد. دیدگاه‏های این دانشمند بزرگ جهان درباره دین، فلسفه و اخلاق نیز مورد توجه بسیاری از دین شناسان و متفکران قرار گرفته است. نیوتن آثار متعددی به نگارش درآورده است که کتاب مبانی ریاضی فلسفه طبیعی درباره حرکت اجسام، مهم‏ترین اثر اوست. نیوتن در این کتاب پیروی حرکات اجسام در زمین و آسمان را بر اساس قوانین واحد اثبات می‏کند و قوانین مهم سه‏گانه خود را در این‏باره مطرح می‏سازد. او بیش از بیست سال آخر عمر را در مقام ریاست انجمن سلطنتی انگلستان گذراند و فعالیت‏های علمی خود را ادامه داد. اسحاق نیوتن سرانجام در 20 مارس سال 1727م در 85 سالگی درگذشت و در کلیسای وست مینْسْتِر که مدفن بزرگان بسیاری است به خاک سپرده شد.

اعدام "نیکلای چائو شسکو" دیکتاتور پیشین رومانی در جریان کودتا در این کشور (1989م)
نیکلای چائوشسْکو، رئیس جمهور پیشین رومانی در 26 ژانویه 1918م به دنیا آمد. وی از جوانی به حزب کمونیست پیوست و پس از ترقی در آن در سال 1965م به عنوان دبیر کل حزب کمونیست رومانی برگزیده شد. او در سال بعد آشکارا از سیاست شوروی فاصله گرفت و با آلمان غربی روابط سیاسی برقرار نمود. وی از سال 1974م که به ریاست جمهوری رومانی رسید سعی کرد تا بین شرق و غرب موازنه ایجاد کند و در گسترش روابط با امریکا تلاش نمود. چائوشسکو تنها رهبر اروپای شرقی بود که علناً علیه اصلاحات مورد نظر کرملین ایستادگی می‏کرد. او هم‏چنین تنها رهبر بلوک شرق بود که اجازه رزمایش نیروهای پیمان ورشو را در خاک کشورش نمی‏داد. چائوشسکو هم‏چنین بر خلاف سیاست بلوک شرق، روابط حسنه خود را با غرب گسترش داد و واشینگتن همواره رومانی را به خاطر داشتن حداقل تعرفه گمرکی در معاملات تجاریش با غرب، مطلوب‏ترین دوست خود در میان کشورهای بلوک شرق می‏دانست. وی پس از روی کارآمدن گورباچف، با انجام اصلاحات مورد نظر کرملین در اروپای شرقی مخالفت کرد و نارضایتی خود را از اعمال نظر مستقیم مسکو در مسائل اروپای شرقی اعلام نمود. چائوشسکو نه فقط مخالف سیاست‏گذاری شوروی برای کشورهای اروپای شرقی بود، بلکه خود در سیاست خارجی رومانی، مستقل از شوروی عمل می‏کرد. او در عین استقلال عمل در برابر شوروی، خودمحوری خاصی داشت. وی در سال‏های 1956م و 1968م تهاجم نیروهای شوروی سابق و پیمان ورشو به دو کشور مجارستان و چکسلواکی را محکوم کرد و از برنامه‏های اصلاح‏طلبانه و آزادی‏خواهانه مردم این دو کشور حمایت نمود و از سوی دیگر، در سال 1989م که نسیم همان اصلاحات و این بار با حمایت شوروی در اروپای شرقی وزیدن گرفت، باز به خاطر مخالفتش با سیاست‏گذاری کرملین، با اصل اصلاحات به مخالفت پرداخت. به همین سبب تغییرات درسطح هیأت حاکمه رومانی بر عکس تغییرات در هیأت‏های حاکمه سایر کشورهای اروپای شرقی با خون‏ریزی فراوان توام بود. در سال 1987م، مشکلات زندگی و شرایط سخت کاری به اعتصابات و راهپیمایى‏هایى منجر شد که به وسیله پلیس سرکوب گردید. در پایان سال 1989م، رویارویى مردم ناراضی رومانی و پلیس، کشته‏ها و زخمی‏های زیادی به جای گذارد و دولت وضعیت فوق‏العاده اعلام کرد. ولی در همین زمان گروهی از نظامیان با پشتیبانی گسترده مردم در 22 دسامبر 1989م دست به کودتا زدند و حکومت چاشسکو را پس از 24 سال سرنگون کردند. نیکلای چائوشسکو در همین روز به دام افتاد و سرانجام 3 روز بعد در 25 دسامبر به همراه همسرش در 71 سالگی به جوخه اعدام سپرده شد.

استعفای "میخائیل گورباچف" رهبر پیشین اتحاد جماهیر شوروی سابق (1991م)
با روی کار آمدن میخائیل گورباچف در مقام رهبری اتحاد جماهیر شوروی سابق، وی دست به اصلاحات گسترده اقتصادی و سیاسی زد و سعی نمود تا اوضاع افسارگسیخته کشور را کنترل کند. اما میزان وسیع مشکلات و نیز بحران‏های پی در پی ناشی از استقلال‏طلبی جمهوری‏های شوروی، کمبود شدید مواد غذایى و تکیه بر نظام الحادی کمونیستی، تلاش‏های گورباچف را با ناکامی مواجه ساخت و روند فروپاشی شوروی را تسریع بخشید. در این میان، در روز 19 اوت 1991م کودتایى از جانب عناصر هوادار بازگشت به روش‏های سنتی کمونیسم برای قبضه کردن قدرت به وقوع پیوست که با مقاومت بوریس یِلْتْسین، رئیس جمهور جدید فدراسیون روسیه و مخالفت مردم، به شکست کامل انجامید. این امر موقعیت یلتسین را بیش از پیش تقویت کرد و او را در جایگاهی برتر از گورباچف قرار داد. یلتسین هم‏چنین با تحت فشار قرار دادن گورباچف، او را به استعفا از دبیر کلی حزب کمونیست شوروی وادار ساخت و زمینه‏های انحلال حزب کمونیست را نیز فراهم آورد. روند سریع اوضاع به نحوی ادامه یافت که مدت کوتاهی پس از آن، گورباچف با اعتراف به این مطلب که تجربه کمونیسم در شوروی با شکست مواجه شده است، کنترل اوضاع را از دست داد و تلاش او برای جلوگیری از فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل یک اتحاد جدید از جمهوری‏های مستقل به جایى نرسید. از آن سو با تشکیل سازمان کشورهای مستقل مشترک‏المنافع، یک حکومت مرکزی که سیاست‏های اقتصادی و دفاعی و روابط خارجی این جمهوری‏ها را هماهنگ سازد، پیش‏بینی نشده بود و در نتیجه، گورباچف که دیگر اختیاری در مقام ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی نداشت، در شب کریسمس برابر با 25 دسامبر 1991م از مقام خود استعفا داد و رسماً اعلام داشت که دیگر کشوری به نام اتحاد جماهیر شوروی وجود ندارد. بدین سان، ابرقدرت شوروی که طی سال‏های 1990 و 1991م عملاً از میان رفته بود، اسماً و رسماً از میان رفت و دنیا سال 1992م را با یک ابرقدرت در صحنه سیاست بین‏المللی آغاز کرد. این در حالی است که حضرت امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، چند سال قبل از آن در دوم ژانویه 1989م، طی نامه‏ای به گورباچف، سقوط مارکسیسم و فروپاشی شوروی را پیش‏بینی کرده بودند.

عید کریسمس
کریسمَس یا نوئل نام جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروز مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز 25 دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه 24 دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می‌گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی فلسطین) و دیگر مکانها، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز 7 ژانویه برپا می‌دارند. اعضای کلیسای ارامنه طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد و همچنین روز غسل تعمید مسیح را همزمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند. ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در 25 دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج‌شویان در روز 6 ژانویه ادامه می‌یابد. هرچند مهم‌ترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک (به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، مردم بسیاری به‌خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهم‌ترین رویداد سالانه مسیحی محسوب می‌دارند. با وجودی که این روز، یک عید مذهبی شناخته می‌شود، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.


انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم : انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

پربیننده‌ترین اخبار رسانه ها
اخبار روز رسانه ها
آخرین خبرهای روز
فلای تو دی
تبلیغات
همراه اول
رازی
شهر خبر
فونیکس
میهن
طبیعت
گوشتیران
رایتل
مادیران
triboon