تبیین زندگی سیدالشهدا(ع) در «سلوک عاشورایی»
خبرگزاری تسنیم : مجموعه سخنرانیهای حضرت آیتاللهالعظمی حاج آقا مجتبی تهرانی با عنوان «سلوک عاشورایی» از سوی مؤسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی روانه بازار کتاب شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مجموعه سخنرانیهای آیتاللهالعظمی حاج آقا مجتبی تهرانی با عنوان «سلوک عاشورایی» از سوی مؤسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی(دفتر حفظ و نشر حضرت آیت اللهالعظمی حاج آقا مجتبی تهرانی) منتشر شده است. مباحث مطرح شده در این اثر بررسی عالمانه و دقیق و چندبُعدی گوشههایی از حرکت عظیم و جهانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است که در نوع خود کمنظیر بوده و در برخی موارد، کاملاً بیسابقه است.
مخاطب اصلی این اثر نفیس که اولین مجموعه در نوع خود بهشمار میآید، عالمان دینی، خطبا و مبلغانی هستند که در ایام سوگواری محرم وصفر، وظیفه سنگین تبلیغ دین و احیای معارف اهل بیت(ع) را بر عهده دارند.
از آنجا که این مباحث خلاصهای از سخنرانیهای یک فقیه جامعالشرایط، محققی نکتهسنج و عالمی عامل است، باید توجه کرد که تمامی مطالب و تقسیمبندیهای آن، از اتقان کامل برخوردار بوده و مبانی آن تفصیلاً در آثار معظمٌله مورد بررسی قرار گرفته است. در این اثر که به صورت فلشکارت به چاپ رسیده است، موضوعات مختلفی چون امر به معروف و نهی از منکر، تعاون، هجرت، حق و باطل، استقامت و پایداری و... مورد بررسی قرار گرفته است.
معظمٌ له ضمن شرح مباحث مختلف در موارد مذکور، به ارائه آیات و روایات مربوط به هر یک از مباحث پرداخته و این موضوعات را در سیره عملی انبیای الهی(ع) مورد بررسی قرار داده است و در نهایت به بررسی زندگی حضرت سیدالشهدا(ع) میپردازد.
بیان مختصر و جامع در رابطه با هریک از مطالب و نتیجهگیری جامع در هر یک از موضوعات این امکان را برای خواننده فراهم میکند که در مدت زمان اندکی به دقیقترین مباحث دست یابد. در بخشی از این اثر، ذیل موضوع امر به معروف و نهی از منکر می خوانیم: «وقتی حکمی ثابت شد و فعلیت یافت، باید منجّز شود تا برای مکلفین واجب شود. ... در امر به معروف و نهی از منکر آنچه برای اشخاص معمولی عذر است برای افراد شاخص عذر نیست. لذا حرکتی که بزرگان در این زمینه داشتهاند حساب شده بوده است. مانند حرکت امام خمینی(ره) و شیخ فضلالله نوری.»
یادآور میشود، آیتاللهالعظمی حاج آقا مجتبی تهرانی در سال 1316 در خانوادهای از اهل علم، معرفت در تهران به دنیا آمد. پدر ایشان مرحوم آیتالله میرزا عبدالعلی تهرانی، از شاگردان مرحوم حاجشیخ عبدالکریم حائری یزدی، فقیهی مجاهد و عارفی سترگ بود که در زمان تاریک حکومت پهلوی اول، با همراهی مرحوم آیتالله شاهآبادی بزرگ به اقامه جماعت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بود.
حضرت آیتالله حاجآقا مجتبی تهرانی، طبق رسم تمامی خاندانهای علم و معرفت، تحصیل در علوم دینی و اشتغال به علوم حوزوی را از دوران کودکی آغاز کرد و در امر تحصیل علوم، جدیت فوقالعادهای داشت. ایشان پس از 4 سال تحصیل در مشهد مقدس، به استان قم رفتند و سطح عالی حوزه را در محضر اساتید این شهر گذراندند.
در این راستا به محضر علمی بزرگانی چون امام خمینی(ره)، مرحوم آیتاللهالعظمی بروجردی، آیتاللهالعظمی گلپایگانی و مرحوم علامه طباطبایی راه یافت. ایشان با نبوغ و پشتکاری که از خود نشان دادند، در جوانی به درجه رفیع اجتهاد رسیده و به زودی توانستند از نزدیکان و خصیصین حضرت امام(ره) قرار گیرند. مقبولیت علمی ایشان نزد استاد خویش، به اندازهای بود که حضرت امام به طلبه خوشفکر و جوان خود اجازه داد تا تقریرات و یادداشتهای درس بیعشان را جمعآوری کرده و به صورت یک اثر مستقل منتشر کنند. ایشان در همین ایام، کتاب مکاسب محرّمه حضرت امام، همچنین دو جلد رسائل اصولی ایشان را تنظیم و منتشر کردند.
ایشان علاوه بر یادگیری فقه و اصول در محضر استاد بیبدیل خود، چندین سال نیز از مشرب اخلاقی و عرفانی آن عارف کامل و عالم ربانی و دیدگاههای اجتماعی و سیاسی امام امت بهخوبی آشنا شد. آیتاللهالعظمی مجتبی تهرانی بعد از تبعید امام(ره) به نجف رفتند و دورههای آموزشی را در نجف پیگیری کردند. پس از پیروزی انقلاب نیز به تدریس سطوح عالی در مدارس علمیه تهران پرداختند.
انتهای پیام/