یادداشت بهداروند درباره پوستر جشنواره تئاتر فجر

تئاتر در قفس تقویم نمی‌گنجد و هر روزی، می‌تواند روز تئاتر باشد. تئاتر، ستایش خالق و همایش مخلوقی است که رستگاری خویش را نه در انزوا و عزلت که در آمیختگی با دیگران می‌جوید. تماشاگرانی را تصور کنید که به شنیدن «بشتابید! بشتابید!»، هم چون نیایشگران مساجد و معابد، سایه به سایه راه می‌افتند و شانه به شانه در سکوت، خداوند خویش را ستایش می‌کنند. اعتقاد به این که تئاتر در هر کجا و به هر شکل، رستگاری انسان را آرزومند است، می‌تواند بن مایه‌ی طرح پوستر سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر باشد. اصالت‌بخشی به «مخاطب تئاتر»، تمرکز بر هویت «تئاتر شهر» به عنوان پایتخت تئاتر، برجسته‌سازی آرمان «با هم بودن و برای هم بودن» که با استفاده از معماری ستون‌های تئاتر شهر ممکن گردیده است از مهمترین مولفه‌های بصری این طرح هستند. کیفیت مفهومی منطبق بر ضرورت تئاتر، نشانه‌های بصری معقول و اولویت‌بخشی به انگاره‌های هنر ایرانی هم چون خط شکسته نستعلیق و دریافت‌های التذاذبخشی که از رنگ اثر منبعث می‌شود، از دیگر ویژگی‌های این پوستر است.

 

پنهان نیست که کلیت این اثر، دعوتنامه سرگشاده‌ای است که هر بیینده‌ای را به مهربانی به حضور در این رویداد ارجمند تعارف می‌کند که جز این آرمانی ندارد تئاتر...

 

انتهای پیام/