میراث ریاست جمهوری رائول کاسترو برای کوبا
رائول برادر کوچکتر فیدل، پس از ۱۰ سال تصدی سمت ریاست جمهوری کوبا، قرار است از سمت خود کنارهگیری کند، اما وی برای جانشین خود چه میراثی برجای گذاشته است؟
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، رائول کاسترو، رئیس جمهوری کوبا، طبق اعلام قبلیاش قرار است روز پنجشنبه - 19 آوریل - پس از یک دهه قدرت را واگذار کند و از این سمت کنارهگیری کند. هرچند وی همچنان سمت دبیر اولی حزب کمونیست کوبا را عهدهدار خواهد بود و نماینده مجلس ملی باقی خواهد ماند. اما طی ده سال اخیر و پس از اینکه جانشین برادر فقیدش - فیدل کاسترو - شد، توانست تحولاتی جدید را در کشورش ایجاد کند.
طبق گزارش آسوشیتدپرس، در سال 2008، داشتن رایانه یا تلفن همراه همچنان امری چندان معمول در بین جمعیت این کشور نبود و بسیاری از فعالیتهای اقتصادی عملا دولتی به حساب میآمد.
اما از زمانی که کاستروی کوچک در صدر امور نشست، حدود 600 هزار کسب و کار شخصی شکل گرفت، بدهیهای خارجی پرداخت شد، 5 میلیون خط تلفن همراه برقرار شد، بازار املاک پر رونقی شکل گرفت و یکی از سریعترین ساختوسازها در عرصه فرودگاهها در دنیا در این کشور شکل گرفته است. همچنین تعداد گردشگران خارجی که وارد این کشور میشوند به دو برابر افزایش یافته و به 5 میلیون نفر رسیده است، آنهم در شرایطی که دولت ترامپ به طور خاص رویکرد خصمانهای طی سال گذشته علیه این کشور اتخاذ کرده است.
با این حال، اقتصاد دولتی کوبا همچنان سه چهارم نیروی کار این کشور را در استخدام خود دارد. رشد بخش خصوصی هم کمی کند شده است، میانگین حقوق ماهانه مستخدمان دولت برابر با 31 دلار است، سرمایهگذاری خارجی ثابت مانده است و زیرساختهای جزیره همچنان در شرایط نامناسبی قرار دارند.
کوبا در شرایطی تا سه روز دیگر شاهد انتخاب یک رئیس جمهوری دیگر خواهد شد که به نوشته آسوشیتدپرس، مردمان این کشور طی دهههای اخیر دولت را تنها در قالب رائول یا فیدل کاسترو درک کرده و تصور دیگری از دولت ندارند.
میگوئل دیاز-کانل برمودز، معاون رائول کاسترو که قرار است جایگزین وی شده و رئیس جمهوری این کشور شود با یک چالش دیگر هم مواجه است؛ وجود دو نظام ارزی در این کشور، یک پزوی رسمی که هر واحد آن تقریبا برابر یک دلار ارزش دارد و یک پزوی غیر رسمی که یک واحد آن ارزشی برابر با 4 سنت (یک بیستوپنجم دلار) دارد. دولت کوبا به زعم خود برای محافظت از بازار تحت کنترل دولت از تأثیرات خارجی، از یک «پول ملی» یا همان واحد رسمی استفاده میکند، اما در خارج از این چارچوب ماجرا متفاوت است و یک «پزوی قابل تبدیل» وجود دارد که ارزشی کمتر از یک بیستوپنجم واحد پول رسمی کشور دارد.
کاستروی کوچک هرچند از ابتدای دوران ریاست جمهوری خود در 10 سال پیش، خواهان پایان دادن به این سیستم دوگانه ارزی شده بود، اما هیچگاه عملا به سراغ آن نرفت، زیرا خطر تورم افسارگسیخته و ایجاد اختلال در کسبوکارهای دولتی را در پی دارد.
در این شرایط، رئیس جمهوری آتی کوبا باید راهی برای رونق و رشد اقتصادی همراه با حفظ ثبات اجتماعی و رضایت میلیونها کوبایی که به دولت وابسته هستند، بیابد.
انتهای پیام/