توسعه بی رویه مدارس هیئت امنایی در مناطقی که نیاز نبود

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم نورعلی عباس‌پور مدیر امور شوراهای آموزش و پرورش باحضور در برنامه رادیویی نگاه یک در خصوص تکالیف و مسئولیت‌های امور شوراها در آموزش و پرورش اظهار داشت: در آموزش و پرورش قانونی داریم که مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 72 بوده و از نظر مسئولان یک قانون مترقی است، این قانون که تحت عنوان قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش است با این رویکرد مصوب شد که نقش نهادها و مردم را در آموزش و پرورش پررنگ کند یا به عبارتی نهادها و مردم را در تصمیم‌گیری‌های آموزش و پرورش سهیم کند. 

وی افزود: طبق قانون شوراهای آموزش و پرورش از ظرفیت‌های منطقه‌ای و ملی در جهت توسعه آموزش و پرورش استفاده می‌شود که ما در این راستا تمام ظرفیت‌ها را مورد توجه قرار می‌دهیم و براین اساس در سطح استانها، شهرستانها، مناطق و بخش‌ها، شوراهای آموزش و پرورش تشکیل می‌شود که بالاترین مرجع هر استان، شهرستان و منطقه رئیس این شوراست. 

مدیر امور شوراها در آموزش و پرورش با اشاره به اینکه نیروهای کلیدی هر استان، اولیای دانش‌آموزان، کارشناسان، شهرداری‌ها و رئیس شورای شهر عضو شوراهای آموزش و پرورش هستند گفت: در حقیقت شوراهای آموزش و پرورش یک بازوی قوی برای این وزارتخانه محسوب می‌شوند. 

عباسپور در پاسخ به این پرسش " آیا قرار است از طریق شوراهای آموزش و پرورش از قابلیت دیگر نهادهای دولتی برای پیشبرد و توسعه اهداف آموزش و پرورش بهره برد؟ "عنوان کرد: در تلاش هستیم تا از ظرفیت نهادهای عمومی و غیر دولتی برای توجه به موضوع تعلیم و تربیت استفاده کنیم و براین اساس شوراهای آموزش و پرورش هر ماه در استانها تشکیل جلسه می‌دهند و برای حل مشکلات آموزش و پرورش تلاش می‌کنند.

وی در پاسخ به این پرسش "شوراهای آموزش و پرورش از چه سالی در کشور شکل گرفته‌اند و چه انتظاراتی از این شوراها داشتید و تا چه اندازه برای کاهش مشکلات آموزش و پرورش موثر بودند؟" گفت: سابقه تشکیل شوراهای آموزش و پرورش به قبل از انقلاب بازمی‌گردد که برای چند سالی فعالیت کردند اما تعطیل شدند. بعد از انقلاب در سال 72 مجدد شوراهای آموزش و پرورش تشکیل شد؛ نگاه‌های مدیریتی باعث ایجاد نوعی روند به اصطلاح سینوسی در فعالیت‌های شوراهای آموزش و پرورش شده است. یعنی اگر رویکرد مدیریتی به شکل مشارکتی بود شوراهای آموزش و پرورش بسیار موثر عمل می‌کردند. 

مدیر امور شوراها در آموزش و پرورش تصریح کرد: قانون شوراها دو بخش دارد که یک بخش مهم آن مشارکت را تبیین می‌کند و بخش دیگر تکالیفی را برای سازمانها مشخص کرده است؛ در ماده 13 قانون شوراهای آموزش و پرورش ذکر شده است 5 درصد از عوارض شهرداری‌ها باید به آموزش و پرورش تعلق گیرد و براین اساس در 4 ماده منابع درآمدی تعریف شده است. 

عباسپور با اشاره به اینکه یک محور از وظایف شوراهای آموزش و پرورش ایجاد منابع درآمدی است، افزود: چندی پیش تفاهمنامه‌ای میان شورای عالی استانها و وزارت آموزش و پرورش به امضا رسید که در این تفاهمنامه به موارد فوق اشاره شد؛ بخش قابل توجهی از اعضای شورای شهر و روستا از میان فرهنگیان هستند که می‌توانند در حل مشکلات آموزش و پرورش نقش مهمی را ایفا کنند. 

وی بیان کرد: در هفته گذشته با حضور وزیر آموزش و پرورش در شورای شهر موضوع کمک شهرداری‌ها به آموزش و پرورش در تجهیز و پشتیبانی از مدارس بررسی شد و مقرر شد شهرداری حمایت‌هایی را در قالب مدارس هیئت امنایی از آموزش و پرورش داشته باشد؛ مدارس هیئت امنایی برگرفته از شوراهای آموزش و پرورش و مشارکتی است. 

مدیر امور شوراها در آموزش و پرورش بیان کرد: در مدارس هیئت امنایی ذینفعان مدرسه در تصمیم‌گیری‌ها حضور دارند و 11 نفر عضو هیئت امنای مدرسه هستند که از معتمدان محل، کارشناسان تعلیم و تربیت، نماینده شورای معلمان، انجمن اولیا و مربیان و شورایاری‌های محلی هستند. 

عباسپور ادامه داد: هدف از تاسیس مدارس هیئت امنایی کیفیت‌بخشی به مدیریت مدارس است یعنی خردجمعی را در مدیریت مدارس به کار گرفته ایم و بخش دیگری از اهداف این مدارس جذب منابع است. البته نه فقط از سوی خانواده دانش‌آموزان.

مدیر امور شوراها در آموزش و پرورش گفت: در مدارس هیئت امنایی واژه شهریه را به کار نمی‌بریم و بحث جذب منابع از طریق موسسات محلی، منطقه‌ای و خیران مطرح است یعنی هیئت امنای مدرسه از اقشار مختلف جامعه هستند که هر کدام می‌توانند منابعی را برای مدرسه جلب کنند.

عباسپور با اشاره به اینکه مدراس هیئت امنایی اختیارات بیشتری در مدیریت و هزینه‌کرد نسبت به سایر مدارس دارند، عنوان کرد: در حقیقت مدارس هیئت امنایی نوعی تلاش برای خودگردانی مدرسه است و هیئت امنا تلاش می‌کنند تا با جذب منابع هزینه‌های مدرسه را تامین کنند. البته تاکید ما بر این است که جذب منابع غیر از اولیاء باشد و هیچ اجباری برای پرداخت شهریه از سوی اولیا نداریم. 

وی در پاسخ به این پرسش "با توضیحات شما این ابهام ایجاد می‌شود که مدارس هیئت امنایی همان مدارسی دولتی هستند که پسوند هیئت امنا را گرفته‌اند"، بیان کرد: مدارس هیئت امنایی مدارس دولتی هستند که باید شاخص‌های تعریف شده در آئین نامه را داشته باشند. 

وی افزود: اگر یک مدرسه دولتی حداقل امتیازات را کسب کند،  شورای مدرسه می‌تواند از آموزش و پرورش منطقه درخواست تبدیل مدرسه دولتی را به هیئت امنایی ارائه کند، درخواست مدرسه در شورای استان مورد بررسی قرار گرفته و اگر واجد شرایط باشد ابتدا به صورت موقت برای یک سال مجوز می‌گیرد و بعد از یک سال مجدد مورد ارزیابی قرار گرفته و اگر مدرسه همچنان واجد شاخص‌های پیش‌بینی شده باشد مجوز دائم توسط شوراهای آموزوش و پرورش صادر می‌شود.

مدیر امور شوراها در آموزش و پرورش اظهار داشت: قانون تشکل شوراهای آموزش و پرورش بعد از مدتهای طولانی هم اکنون نیاز به اصلاح و بازنگری دارد که اگر این اصلاح انجام شود دیگر نیاز به ساختار جدیدی نخواهیم داشت. پیشنهاد ما به نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس این بود که بر روی قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش متمرکز شوند.

وی با اشاره به اینکه طرح سند جامع مشارکت در آموزش و پرورش در دست بررسی است، گفت: قانون تشکیل شوراها خلاءهایی دارد که اگر رفع شود بسیاری از مشکلات حل می‌شود. 

عباسپور ادامه داد: مدارس هیئت امنایی در مناطق خاص تعریف شده‌اند به گونه‌ای که در مناطق محروم مجوز تاسیس مدارس هیئت امنایی را نمی‌دهیم. همچنین در تهران نیز در برخی از مناطق مانند منطقه 6 تعداد مدارس هیئت امنایی زیاد است به گونه‌ای که در این منطقه 40 مدرسه هیئت امنایی داریم. 

وی افزود: در چند سال اخیر نظارت دقیق بر روی مدارس هیئت امنایی انجام نشده است و متولی مشخصی برای سیاستگذاری و برنامه‌ریزی به منظور توسعه مدارس هیئت امنایی وجود نداشت به همین جهت شاهد بودیم که این مدارس در جاهایی که لازم نبود توسعه پیدا کردند. 

عباسپور ادامه داد: در بررسی‌هایی که در شهر تهران انجام دادیم مشخص شد که در ادارات آموزش و پرورش مدارس هیئت امنایی متولی مشخصی ندارد  همچنین مجموعه دیدگاه‌ها را از سطح کشور جمع‌آوری کرده و در قالب یک دستورالعمل به استانها ابلاغ کردیم که متولی مدارس هیئت امنایی در سطح کشور کدام سازمان بوده و در سطح استان و شهرستان کدام حوزه متولی توسعه و کیفیت‌بخشی به این مدارس است. همچنین در شهر تهران به طور ویژه بررسی می‌کنیم که آیا توسعه مدارس هیئت امنایی متناسب با آئین‌نامه مد نظر بوده است یا خیر.

انتهای پیام/