سونامی گردشگری مرگ آشوراده را درپی دارد

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، طبق بندهای یک و 2 از قسمت الف ماده3 قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست اولاً تعیین مناطق چهارگانه حفاظت محیط‌زیست با کسب موافقت وزارت جهادکشاورزی بوده، ثانیاً رعایت قوانین و مقررات سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور الزامی است.

سازمان حفاظت محیط‌زیست صرفاً از حیث رعایت اصول زیست‌محیطی وظیفه نظارت بر این مناطق را برعهده دارد لذا کسب موافقت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری دلیل متقنی است بر عدم‌تفویض و نمایندگی در مالکیت به سازمان حفاظت محیط‌زیست.

هرگونه تغییر در مناطق که موجب از بین رفتن تعادل اکولوژیک طبیعت شود با مواد اول و ششم همین قانون که وظایف سازمان حفاظت محیط‌زیست را ترسیم کرده در تناقض است و نیز به موجب ماده‌ ١٦ همین قانون، این سازمان قائم‌مقام قانونی دولت در مناطق چهارگانه است و نه‌تنها حق واگذاری مناطق را ندارد بلکه بدون اخذ موافقت سازمان جنگل‌ها و مراتع مجاز به واگذاری مدیریت منطقه (با هدف تغییر کاربری) نیست.

سواحل جزیره‌ کوچک آشوراده، جزو معدود زیستگاه‌های فک‌خزری و محل تخم‌گذاری مهم‌ترین ماهیان خاویاری جهان است. علاوه براین، امن‌ترین زیستگاه و محل زادآوری پرندگان مختلف ازجمله قرقاول، دراج، کاکائی، گیلانشاه، چوب پا، پرستوی دریایی، گلایول، انواع قو، اردک، فلامینگو، پلیکان و غاز در ساحل دریای مازندران است. از این رو، گشودن بحث گردشگری تجاری و ساخت وساز وتغییرکاربری اراضی این جزیره کوچک با ویژگی‌ها و پیشینه‌ تلخی که از آن در دیگر سواحل دریای مازندران سراغ داریم، اشتباهی ویرانگر و جبران‌‌ناپذیر است.

آشوراده در سال 1354 جزو نخستین مناطق زیست کره جهان معرفی و ثبت شد. در همین حال در کنوانسیون جهانی رامسر در زمره تالاب‌های مهم دنیا قرار گرفت. سومین اهمیت این منطقه عضویت آن در پناهگاه حیات‌وحش است که در تمامی ایام سال میزبان انواع پرندگان است. همانگونه که ساخت برج در مجاورت میدان امام(نقش‌جهان) اصفهان موجب خروج این اثر تاریخی از فهرست یونسکو می‌شود، ساخت وساز در این جزیره منحصر به‌فرد باعث دخل وتصرف و ورود افراد و ماشین‌آلات، انباشت زباله وفاضلاب شده و در نهایت به‌دلیل بی‌توجهی به معیارهای جهانی محیط‌زیست به‌ویژه عدم‌رعایت قانون‌الحاق ایران به کنوانسیون تنوع زیستی اعتبار بین‌المللی جمهوری‌اسلامی ایران خدشه‌دار می‌شود.

گردشگری به‌معنای قطع درختان، ساخت برج و هتل با هدف اسکان گردشگر نیست بلکه استفاده از قابلیت‌های موجود با حداقل تغییر در محیط و نیز استفاده از مردم محلی و حفظ فرهنگ محلی است. اما به‌دلیل ناآگاهی سرمایه‌گذاران و برخی مدیران، اجرای طرح گردشگری در آشوراده و ادامه روند کنونی به نابودی این جزیره منحصربه‌فرد منجرمی‌شود.

منبع: همشهری

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها