فساد گسترده استراتژیک در آلمان عامل هموار کننده دور زدن تحریم‌های ضد روسی
نتایج یک بررسی نشان می‌دهد که با وجود تحریم‌های ضد روسی اما به دلیل فساد گسترده استراتژیک، روسیه همچنان نفوذ تجاری گسترده‌ای در آلمان دارد و مسیر برای دور زدن تحریم‌ها برای بسیاری شرکت‌های آلمانی هموار است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ"، نتایج یک بررسی نشان می دهد که آلمان باید به تلاش های خود برای جدا شدن از روسیه ادامه دهد. این نتیجه‌ای است که توسط یک بررسی توسط "مرکز مطالعات دموکراسی" (CSD) به نمایندگی از بنیاد فردریش نائومان وابسته به حزب لیبرال دموکرات بدست آمده است و در اختیار روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ" قرار گرفته است. این موسسه از صوفیه مدت‌هاست که نگران نفوذ کرملین در آلمان بوده و با نگاه به این کشور، "به شناسایی نقاط ضعف در بخش‌های کلیدی می پردازد.
این تحلیل اساساً این طور فرض می کند که کرملین به طور سیستماتیک در حال نفوذ به سایر کشورها با مهار الیگارشی‌ها و شرکت‌های روسی برای دستیابی به اهداف سیاست خارجی است. بر اساس بررسی CSD در آلمان نیز شبکه های غیررسمی راه اندازی شده و به سیاستمداران سابق پست های پرسود در شرکت های روسی داده شده است. این موسسه از اصطلاح "فساد استراتژیک" برای این رویه استفاده می کند.
بر اساس این مطالعه، هسته مرکزی این روند همزیستی بین صنعت انرژی روسیه و صنعت آلمان است که به مدت دو دهه به طور مداوم عمیق‌تر شده است.بر این اساس آلمان گاز طبیعی را به عنوان سوخت انتقالی انتخاب کرده است و کرملین خود را به سلاح صادرات انرژی خود تسلیح کرده است. برای این منظور، روسیه سرمایه گذاری های کم خود در آلمان را بر روی چند بخش استراتژیک مرتبط مانند پالایشگاه های نفت یا حمل و نقل و ذخیره گاز طبیعی متمرکز کرد. در این راستا در تجارت گاز طبیعی، دو خط لوله نورد استریم و وینترشال مهم بودند.
در سال 2015، Wintershall AG سه تاسیسات بزرگ ذخیره گاز را به شرکت روسی گازپروم واگذار کرد. در سال 2019، این شرکت با DEA ادغام شد که مالک نهایی آن میخائیل فریدمن از سال 2015 الیگارشی بود. همزمان گازپروم با شرکت برق آلمان شرقی VNG بر روی ساخت یک مرکز ذخیره گاز بزرگ دیگر به نام تزارینا کاترین کبیر کار می کرد.
نویسندگان این بررسی علاوه بر چنین سرمایه گذاری های آشکارا و استراتژیک، نشانه های الگویی را در پشت سرمایه گذاری های نامحسوس تر و کوچکتر می بینند. بر این اساس روسیه برای اینکه بتواند تکمیل خط لوله گاز نورد استریم 2 در مکلنبورگ-پومرانی غربی را پیش ببرد، قبلا سرمایه گذاری های خود را در این منطقه متمرکز کرده بود. در این زمینه، این مطالعه به خرید کارخانه کشتی سازی ویسمار در سال 2018، ساخت کارخانه بزرگ بلبرینگ غلتکی در بندر ماهیگیری روستوک در سال 2016 و خرید کارخانه چوب بری ویسمار توسط ایلیم تیمبر در سال 2009 اشاره کرد.
در بخش نفت نیز به هلدینگ بزرگ روسنفت در پالایشگاه شوئد و همچنین دارایی های شرکت نفت روسیه در پالایشگاه های بایرنویل و میرو در بادن-وورتمبرگ اشاره شده است.
سرمایه‌گذاری مستقیم آلمان در روسیه تنها چهار درصد از کل سرمایه‌گذاری‌های خارجی در سال 2021 را تشکیل می‌داد که آلمان را پس از هلند و قبرس در جایگاه سوم قرار داد. با این حال، بر اساس این مطالعه، در واقع، سرمایه گذاری های آلمانی مهم تر از آن چیزی است که آمار نشان می دهد. پول قبرس و هلند اغلب سرمایه روسیه است که از سیستم های مالیاتی مطلوب در هر دو کشور استفاده می کند. بر این اساس در واقع، آلمان بزرگترین سرمایه گذار اروپایی در روسیه است و سهم واقعی آن از کل سرمایه گذاری خارجی 10 درصد است، البته اگر قراردادهای دور زدن شرکت های روسی از طریق قبرس یا جزایر ویرجین بریتانیا را حذف کنیم.
در عین حال نویسندگان این مطالعه اذعان دارند که دولت آلمان وابستگی خود به انرژی روسیه را ظرف چند ماه پس از آغاز جنگ به شدت کاهش داده است. بر این اساس با این حال، خروج از سیاست کوته بینانه و نادرست انرژی هزینه های هنگفتی را به همراه خواهد داشت. علاوه بر این، به گفته نویسندگان، وظایف اصلی باقی مانده است. با این حال، تاکنون تنها حدود یک چهارم شرکت‌های بزرگ آلمانی که در روسیه فعالیت می‌کنند، اعلام کرده‌اند که بازار را ترک می‌کنند و تنها شش درصد آن را ترک کرده‌اند.
بر این اساس در سایر کشورهای غربی نیز وضعیت مشابهی وجود دارد. آلمان همچنان بخصوص با وظیفه شناسایی و جلوگیری از سرمایه گذاری های استراتژیک آشکار و پنهان از حوزه نفوذ کرملین مواجه است. بر این اساس مقررات سختگیرانه تر در مورد شفافیت مالک ذینفع نهایی مربوطه و همچنین مبارزه مؤثرتر با پولشویی ضروری است. در این بررسی آمده است: همه این اقدامات همچنین باید به عنوان تمرینی برای واکنش به قاطعیت روزافزون چین در نظر گرفته شود.
نویسندگان همچنین در مورد تحریم ها نیاز به اقدام را می بینند. بر این اساس این تحریم ها در دامنه خود بی سابقه هستند، اما نه آلمان و نه اتحادیه اروپا زیرساخت های لازم برای اجرای آن را ندارند. در این بررسی آمده است: تجارت با کشورهایی مانند ارمنستان، قزاقستان و قرقیزستان از ابتدای جنگ در برخی مناطق بیش از ده برابر شده است که نشان دهنده دور زدن تحریم ها است. این امر به ویژه برای محصولات نظامی با کاربرد دوگانه مانند نیمه هادی ها صدق می کند.
انتهای پیام/
